Στις 10 Ιανουρίου 2019, ένα νέο μαχόμενο αναρχικό σχήμα ανακοινώθηκε στη Ροζάβα. Μέχρι στιγμής, έχουν συμμετάσχει σε πολλές μάχες, αλλά τώρα δημοσιοποίησαν την ύπαρξή τους ως τμήμα του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας (IFB). Αυτή τη στιγμή, προετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό σε περίπτωση εισβολής.

Η διακήρυξή τους: Σήμερα, εμείς, μια μαχόμενη αναρχική κολλεκτίβα, ανακοινώνουμε την παρουσία μας στη Ροζάβα, καθώς και τη συμμετοχή μας στο πρόσφατα αναμορφωμένο Διεθνές Ελευθεριακό Τάγμα. Η Tekoşîna Anarşîst (Αναρχικός Αγώνας) δημιουργήθηκε στη Ροζάβα το Φθινόπωρο του 2017. Επιλέξαμε, όμως, να μην δημοσιοποιήσουμε την ύπαρξή μας για λόγους στρατηγικής και ασφάλειας. Παρ’ όλ’ αυτά, λόγω της υπαρκτής απειλής της τουρκικής εισβολής, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να βγούμε στο φως και να δημοσιοποιήσουμε την ύπαρξή μας στην περιοχή. Ως αφοσιωμένοι διεθνιστές αναρχικοί, βλέπουμε τον αγώνα εδώ και ως μια σημαντική μάχη για την απελευθέρωση των γυναικών και την αυτοδιάθεση των λαών. Από τη σύστασή μας μέχρι τώρα, συμμετέχουμε ενεργά στον αγώνα υπεράσπισης της Ροζάβα. Αρχικά συμμετείχαμε στην υπεράσπιση του Αφρίν, όπου ένα από τα μέλη μας, ο Şevger Makhno έπεσε μάρτυρας στη διάρκεια τουρκικού εναέριου χτυπήματος. Μετά την εισβολή των κατακτητών στο Αφρίν, πήραμε μέρος στην τελική μάχη εναντίον του Daesh στο μέτωπο Deir ez-Zor.

Κι ενώ το τουρκικό κράτος και οι ισλαμιστές υποστηρικτές του εξακολουθούν να συγκεντρώνουν στρατεύματα στα σύνορα, εμείς με τη σειρά μας έχουμε αφοσιωθεί στην προετοιμασία εναντίον μιας ενδεχόμενης εισβολής.

Την ώρα που πολλοί αναρχικοί επιλέγουν να ενταχθούν στους κόλπους των Μονάδων Προστασίας του Λαού και των Μονάδων Προστασίας Γυναικών, και άλλων μαχόμενων μονάδων που υπάρχουν, η δική μας στρατηγική είναι κάπως διαφορετική. Πιστεύουμε ότι η διατήρηση μιας σαφώς αντι-κρατικής, ελευθεριακής θέσης παράλληλα με μια φυσική βάση επιχειρήσεων, μας επιτρέπει να εμπλακούμε ενεργά στο κίνημα, διατηρώντας τον αναρχικό μας χαρακτήρα. Θεωρούμε ότι το Διεθνές Τάγμα Ελευθερίας είναι ένας απολύτως απαραίτητος διεθνής επαναστατικός σχηματισμός για τον επικείμενο αγώνα εναντίον της Τουρκίας. Η συμμετοχή σε αυτόν θα μας επιτρέψει να έχουμε ενεργή συμμετοχή στην υπεράσπιση των λαών, διατηρώντας συγχρόνως την αυτονομία μας ως Αναρχικών.

Η επικείμενη τουρκική εισβολή αποτελεί μια υπαρκτή απειλή για τους Κούρδους και άλλες εθνότητες της περιοχής, όπως Ασσύριους, Αρμένιους και Γιαζίντι. Το τουρκικό κράτος επιθυμεί την επέκταση του εθνικιστικού του σχεδίου, μέσω της εκδίωξης των γηγενών λαών από τη γη τους, δίνοντας τη θέση τους σε μη γηγενείς πληθυσμούς, όπως συνέβη και στο Αφρίν. Η εξάλειψη των εθνικών μειονοτήτων, το σβήσιμο γηγενών ταυτοτήτων και η απαγόρευση γηγενών διαλέκτων αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του τουρκικού κράτους. Δεν θα μείνουμε άπραγοι απέναντι στις προσπάθειες της Τουρκίας να υλοποιήσει τα σχέδια γενοκτονίας που έχει καταστρώσει. Όπως και στο Αφρίν, έτσι και τώρα, για άλλη μια φορά, είμαστε πανέτοιμοι να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στον λαό της Ροζάβα, πολεμώντας στο πλάι του μέχρι την τελική νίκη ή το θάνατο.

Καλούμε τους συντρόφους μας σε όλες τις ηπείρους να εκφράσουν έμπρακτα την Αλληλεγγύη τους στον λαό της Ροζάβα.

Κάνουμε έκκληση για ενότητα κατά του φασισμού και του νέο-αποικιακού σχεδίου του τουρκικού κράτους.

Θάνατος στον Φασισμό!

Θάνατος σε όσους μπαίνουν εμπόδιο στην Ελευθερία!

Ζήτω η Αντίσταση των Λαών!

Ζήτω ο Επαναστατικός Διεθνισμός!

πηγή – Abolition Media Worldwide

μετάφραση – Πρωτοβουλία για τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη

Αθήνα, Φλεβάρης 2019

Η Τουρκία θεωρείται θανάσιμος εχθρός των Κούρδων, αλλά χρησιμοποιεί γερμανικά τανκς και βρετανικά ελικόπτερα: Αυτό προκαλεί διεθνή αγανάκτηση.

του David Greaber

                                                                                                           Θυμάστε εκείνες τις κουρδικές δυνάμεις που υπερασπίστηκαν τόσο ηρωικά τη συριακή πόλη Kobane από το Isis; Κινδυνεύουν να εξολοθρευτούν από το ΝΑΤΟ.

Η αυτόνομη κουρδική περιοχή της Rojava στη βορειοανατολική Συρία, η οποία περιλαμβάνει το Kobane, αντιμετωπίζει εισβολή. Ένας στρατός χώρας μέλους του ΝΑΤΟ συσσωρεύεται στα σύνορα, συγκεντρώνοντας συντριπτική δύναμη πυρός και εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας που μπορούν να αναπτύξουν μόνο οι πιο προηγμένες στρατιωτικές δυνάμεις. Ο αρχηγός αυτών των δυνάμεων δηλώνει ότι θέλει να επιστρέψει την Ροζάβα στους “νόμιμους ιδιοκτήτες” της, οι οποίοι, πιστεύει, είναι Άραβες, όχι Κούρδοι.

Την περασμένη άνοιξη, ο αρχηγός αυτός έκανε παρόμοιες δηλώσεις σχετικά με την κουρδική πόλη Afrin της Συρίας η οποία βρίσκεται ακόμα πιο δυτικά. Μετά από αυτό, ο ίδιος στρατός του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας γερμανικά τανκς και βρετανικά επιθετικά ελικόπτερα και υποστηριζόμενος από χιλιάδες σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές, επετέθη στην περιοχή. Σύμφωνα με τα κουρδικά πρακτορεία ειδήσεων, η εισβολή οδήγησε σε διωγμό περισσότερους από 100.000 Κούρδους πολίτες που εκδιώχθηκαν αποκλειστικά από το Αφρίν. Σύμφωνα με πληροφορίες, χρησιμοποίησαν τον βιασμό, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες ως συστηματικά μέσα τρομοκράτησης. Αυτή η βασιλεία του τρόμου συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Και ο διοικητής και αρχηγός αυτού του στρατού του ΝΑΤΟ επανέλαβε ότι σκοπεύει να κάνει με την υπόλοιπη Βόρεια Συρία αυτό που έκανε και στο Αφρίν.

Αναφέρομαι βεβαίως στον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος και μετατρέπεται σε όλο και πιο ισχυρό δικτάτορα. Είναι όμως ζωτικής σημασίας να υπογραμμίσουμε ότι πρόκειται για δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Αυτό όχι μόνο σημαίνει ότι εξοπλίζονται με υπερσύγχρονα όπλα, σημαίνει επίσης ότι τα όπλα αυτά συντηρούνται από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.

Μαχητικά αεροσκάφη, επιθετικά ελικόπτερα ακόμα και τανκς τύπου Panzer τα οποία προμηθεύει η Γερμανία -όλα αυτά παθαίνουν τεράστιες ζημιές στην μάχη. Οι άνθρωποι που επιθεωρούν , συντηρούν, επισκευάζουν, αντικαθιστούν και παρέχουν ανταλλακτικά είναι συνήθως εργολάβοι που εργάζονται για αμερικανικές, βρετανικές, γερμανικές ή ιταλικές επιχειρήσεις. Η παρουσία τους είναι καθοριστικής σημασίας διότι το τουρκικό στρατιωτικό πλεονέκτημα έναντι των YPG και YPJ, εκείνων των υπερασπιστών του Kobane που η Τουρκία έχει δεσμευτεί να καταστρέψει, εξαρτάται εξ ολοκλήρου από αυτούς.

Αυτό συμβαίνει επειδή, εκτός από το τεχνολογικό του πλεονέκτημα, ο τουρκικός στρατός βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση. Οι περισσότεροι από τους καλύτερους αξιωματικούς του και ακόμη και πιλότοι βρίσκονται στη φυλακή μετά την αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος το 2016 και τώρα διοικούνται από κυβερνήτες που επιλέγονται με κριτίριο την πολιτική πίστη και όχι τις δεξιότητες. Οι υπερασπιστές της Rojava, αντίθετα, είναι έμπειροι βετεράνοι. Σε μια δίκαιη μάχη, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να αντιμετωπίσουν μια τουρκική εισβολή όπως ακριβώς είχαν κάνει κατά το παρελθόν όταν έτρεψαν σε φυγή τους υποστηριζόμενους από την Τουρκία τζιχαντιστές.

Ένας “δίκαιος αγώνας” σε αυτή την περίπτωση θα σήμαινε την πρόσβαση σε όπλα αντιαρματικά και αντιαεροπορικά. Αλλά αυτή ακριβώς ήταν η υπόσχεση της κυβέρνησης του Τραμπ προς την Τουρκία, ότι δεν θα άφηνε τους Κούρδους να αποκτήσουν τέτοια όπλα. Ακόμα και οι δυνάμεις που συνεργάζονται άμεσα με τα αμερικανικά και τα βρετανικά στρατεύματα για να νικήσουν το Ισλαμικό Κράτος δεν θα έπαιρναν ποτέ τα αμυντικά όπλα που χρειάζονταν για να αποτρέψουν τουρκική επίθεση από αέρος και επίγεια με άρματα, μία επίθεση που φαίνεται αναπόφευκτη και η οποία αν κρίνουμε από το τι έγινε στο Αφρίν θα συνοδευτεί από τη χρήση βομβών Ναπάλμ και βομβών διασποράς.

Από τη στιγμή που θα αποσυρθούν οι Αμερικανικές δυνάμεις, οι πρώην σύμμαχοί τους θα είναι ανίκανοι να αμυνθούν εναντίον των προηγμένων όπλων που η Βρετανία και οι ΗΠΑ προσφέρουν στην Τουρκία. Χαρακτηριστικά, τα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως ένα είδος ιδιαίτερου και αδίστακτου κράτους, του οποίου οι περιοδικές εκρήξεις βίας που απευθύνονται σε Κούρδους πολίτες -ο βομβαρδισμός και η καταστροφή των δικών της νοτιοανατολικών πόλεων το 2015, η εθνοκάθαρση του Afrin και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις εναντίον χωριών στο Ιράκ- πρέπει να γίνουν ανεκτές, για να μην ευθυγραμμιστεί με εχθρούς όπως το Ιράν ή τη Ρωσία. Ομοίως, οι ειδήμονες και οι πολιτικοί φαίνεται να σφυρίζουν αδιάφορα και να κοιτάζουν από την άλλη, καθώς ο Ερντογάν συλλαμβάνει ή φυλακίζει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων καθηγητών, δημοσιογράφων και εκλεγμένων βουλευτών, επειδή αυτοί λένε πράγματα που δεν του αρέσουν -ή ακόμη και όταν ο ίδιος δηλώνει δημοσίως ότι “Κανένας Ευρωπαίος σε κανένα μέρος του κόσμου δεν θα μπορεί να περπατήσει με ασφάλεια στους δρόμους” αν τον αψηφήσουν.

Αλλά η Τουρκία δεν είναι ένα αδίστακτο κράτος. Η Τουρκία είναι το ΝΑΤΟ. Ο στρατός της φυλάσσει την ανατολική πλευρά της Ευρώπης. Οι αστυνομικές δυνάμεις και οι δυνάμεις ασφαλείας της είναι επιφορτισμένες με το να σταματήσουν τη ροή των προσφύγων από πολέμους της Μέσης Ανατολής στην Ευρώπη -που όλο και περισσότερο συνεπάγεται πυρ εναντίον των προσφύγων στα σύνορα- μια υπηρεσία για την οποία πληρώνονται εκατομμύρια ευρώ σε άμεση αποζημίωση.

Μόνο και μόνο επειδή η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η κυβέρνησή της κατάφερε να συμπεριληφθεί το PKK (το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν), οι αντάρτες που αγωνίζονται για αυτονομία στη νοτιοανατολική Τουρκία από τη δεκαετία του 1990, στον “Διεθνή κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων” το 2004, ακριβώς τη στιγμή που το ΡΚΚ παραιτήθηκε από αιτήματα για χωριστή κρατική υπόσταση και προσπάθησε να ξεκινήσει ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η ετικέτα “τρομοκρατίας” ισχύει σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ. Το PKK ασφαλώς δεν θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από τα Ηνωμένα Έθνη, την Ινδία, την Κίνα ή ακόμη και από την Ελβετία.

Είναι επειδή η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ ο λόγος για τον οποίο ο δυτικός Τύπος πρέπει να πάρει στα σοβαρά τους παράξενους ισχυρισμούς της ότι το πείραμα της φεμινιστικής δημοκρατίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Ροζάβα είναι, από μόνο του, μια μορφή «τρομοκρατίας».

Το ότι η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ και προστατεύει τα σύνορα της Ευρώπης είναι ο λόγος για τον οποίο οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν εξέφρασαν αντίθετη άποψη ή και εξέφρασαν την υποστήριξή τους όταν ο στρατός της εισέβαλε στον μέχρι τότε ειρηνικό θύλακα του Αφρίν, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε λοιπόν όχι μόνο να καθαρίσει εθνοτικά τον κουρδικό πληθυσμό και να θέσει τέρμα στο δικό του πείραμα με τη φεμινιστική δημοκρατία, αλλά και να χρησιμοποιήσει την επαρχία για να επανεγκαταστήσει τις οικογένειες των πιο άπληστων ισλαμιστών ανταρτών που διαφορετικά θα είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.

Είναι επειδή η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ, ο λόγος για τον οποίο ο δυτικός τύπος αισθάνεται υποχρεωμένος να υποκρίνεται ότι η Τουρκία είναι εχθρός του Ισλαμικού κράτους, παρά τις ατελείωτες ενδείξεις για ενεργό τουρκική συνεργασία με τους ισλαμιστές και το γεγονός, γνωστό σε όλους στην περιοχή, ότι τα πλήγματα των Τούρκων κατά του Isis στη Συρία είχαν ως επί το πλείστον στόχο το να πιέσουν τους αρχηγούς των ισλαμοφασιστικών συμμοριών να συμμορφωθούν με την τουρκική γραμμή.

Ως αποτέλεσμα, έχουμε το περίεργο θέαμα των “πρώην” Αλ Κάιντα και ISIS τζιχαντιστών να συνεργάζονται τώρα με τον Ερντογάν για να πολεμήσουν το YPG ως μέρος μιας μισθοφορικής δύναμης 100.000 ανδρών. Επιπλέον, άνδρες όπως ο Seyf Ebu Bekir, ο οποίος ήταν διοικητής του Isis όταν πραγματοποιούσε τις περιβόητες σφαγές στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης του Παρισιού, είναι τώρα διοικητές του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Από την πλευρά του, ο Έμπου Μπεκίρ προειδοποίησε τη Γαλλία να μην παρεμβαίνει στα τουρκικά σχέδια και να μην την εμποδίσει να καταστρέψει τους προαιώνιους Κούρδους εχθρούς.

Εάν όλα αυτά είναι δύσκολο να κατανοηθούν, είναι εν μέρει επειδή πολλοί από εμάς -συμπεριλαμβανομένων πολλών που φαίνονται “αντιιμπεριαλιστές”- φαίνεται να έχουν ξεχάσει πώς λειτουργούν οι αυτοκρατορίες. Η βρετανική αυτοκρατορία δεν έστειλε συχνά βρετανικά στρατεύματα σε μάχες. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ εξοπλίζουν και διατηρούν τις δυνάμεις ασφαλείας του επίσημου συμμάχου τους, της Τουρκίας, για να πετάξουν τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, να οδηγήσουν τα τανκς του ΝΑΤΟ και να πυροβολήσουν τους πρόσφυγες με τον ίδιο τρόπο που η Τουρκία απασχολεί τις λεγεώνες της Αλ Κάιντα και του Ίσις για να κάνει τη βρώμικη δουλειά της τρομοκρατίας και της εθνοκάθαρσης. Έχουμε μερικώς εξουδετερώσει τους τρομοκράτες, θέτοντάς τους υπό κάποιο έλεγχο, με τον ίδιο τρόπο που η Ρώμη κάποτε έλεγχε τον Αλάρικο τον Γότθο, ή οι ΗΠΑ τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Και ξέρουμε πόσο καλά λειτούργησε αυτό.

Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Οι διεθνείς δυνάμεις θα μπορούσαν να άρουν το de facto αποκλεισμό του ΝΑΤΟ που εμποδίζει τις δυνάμεις που νίκησαν το Isis να αμυνθούν. Υπάρχουν αιτήματα για μια διεθνή ζώνη χωρίς πτήσεις, κατά προτίμηση υπό τον έλεγχο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η οποία μπορεί να επιβληθεί από άλλη χώρα εκτός από την Αμερική -ενδεχομένως από τη Γαλλία ή ακόμη και από τη Ρωσία. Και αυτό θα επέτρεπε στο YPG / J να πολεμήσει με ίσους όρους. Οι υπερασπιστές της Ροζάβα είναι απόλυτα ικανοί να αποκρούσουν τον τουρκικό στρατό εάν το πλεονέκτημα της υψηλής τεχνολογίας του στρατού αυτού εξουδετερωθεί.

Μακροπρόθεσμα, η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να αντιδρά σε όσους έχουν διαφορετικό όραμα για το πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή προσπαθώντας να τους δολοφονήσει και να επιστρέψει στο τραπέζι της ειρήνης. Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί και για τη Συρία, όπου το αποκεντρωμένο μοντέλο της Rojava θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την επίλυση της σύγκρουσης.

Αλλά προς το παρόν, χρειαζόμαστε μια επείγουσα απάντηση στον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι στη Ροζάβα. Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη μέρα με την μέρα – και είναι πολύ πιθανό ότι το ΝΑΤΟ σύντομα θα διεξαγάγει μία από τις χειρότερες γενοκτονικές σφαγές του 21ου αιώνα.

πηγή: http://www.rojavakurdistan.gr/

Η ΡΟΖΑΒΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ Ροζάβα ακόμη περισσότερο. Χρειαζόμαστε ελπίδα, πίστη, έμπνευση και νέες προοπτικές σε έναν συλλογικό αγώνα ενάντια στην καταπίεση. Ενώ στον δυτικό κόσμο το εξουσιαστικό κράτος και τα δεξιά κινήματα γιορτάζουν την επιστροφή τους, στην περιφέρεια τα τέως αστέρια του νεοφιλελευθερισμού ήδη βαδίζουν προς τον ανοικτό φασισμό. Ο Τραμπ, ο Ερντογάν και ο Πούτιν βγάζουν τις τελευταίες μάσκες της δημοκρατίας. Αντιμέτωπα με αυτές τις εξελίξεις, τα περισσότερα επαναστατικά κινήματα παραμένουν αδύναμα. Περιθωριοποιημένα και δίχως προοπτική, διασκορπισμένα και αποξενωμένα – ο μοναδικός ρόλος που τους αφήνει το σύστημα είναι να παρατηρούν και να κριτικάρουν. Η Ροζάβα μάς δείχνει έναν τρόπο να υπερβούμε αυτή την παθητικότητα: το να μάθουμε από το κουρδικό κίνημα σημαίνει να οργανωθούμε και να εξαπλώσουμε την επανάσταση.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Η μετάφραση του βιβλίου έγινε από μέλη της ανταλλακτικής κοινότητας Ηρακλείου «Το Κουκί».

Τα έξοδα για την παρούσα έκδοση καλύφθηκαν από τον ολοκληρωμένο Συνεταιρισμό Ηρακλείου (ΟΣΗ), την Αντιφασιστική Δράση Ρεθύμνου (ΑΔΡΕ) και τις εκδόσεις Ευτοπία.

Όλα τα ΕΣΟΔΑ θα διατεθούν στη Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα και στην Ακαδημία sehid Helin Qerecox.

Kεντρική διάθεση – Ευτοπική Βιβλιοθήκη, Θηβών 353 (2ος όροφος), Αιγάλεω

Εκδόσεις Ευτοπία

                                Πατήστε εδώ 

                              Καλή ακρόαση

Αυτή την Τετάρτη στις19:00, στον Best Radio 94,7 θα μιλήσουμε για την επανάσταση της Ροζάβα, ένα κοινωνικό πείραμα εν εξελίξει που απειλείται ανοικτά από το τουρκικό καθεστώς.

Ματιές Στο Σημερα, Ραδιοφωνική Εκπομπή Best Radio 94,7

Για όσο@ς είναι εκτός Ηρακλείου συντονιστείτε στο https://best947.eu/

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον αγώνα της βόρειας Συρίας για αυτοδιάθεση και Δημοκρατική Αυτονομία, ως ελάχιστη απάντηση στο διεθνές κάλεσμα για Παγκόσμια Δράση (27 & 28 Γενάρη ’18) από τη Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα.

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΓΕΝΑΡΗ,

12 το μεσημέρι στα ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ

Το κάλεσμα εδώ:

#RiseUpForRojava

Κάλεσμα για παγκόσμια δράση
27 και 28 Ιανουαρίου 2019

ενάντια στη νέα επικείμενη εισβολή του τουρκικού στρατού και των συνεργατών του στη Ροζάβα
και για την υπεράσπιση της δημοκρατικής αυτονομίας

παρουσίαση του βιβλίου της Διεθνιστικής Κομμούνας (Internationalist Commune)

ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΣΙΝΗ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ
(εκδόσεις Ευτοπία)

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, 7.30 μ.μ.
καφέ «ΞΩΤΙΚΑ»
(Δημητρακόπουλου 7, Παλαιό Φάληρο)

πηγή: https://internationalistcommune.com/riseup4rojava-call-for-global-days-of-action-on-27-and-28-january-2019/

Στις 27 Ιανουαρίου, πριν από ακριβώς 4 χρόνια η πόλη του Κομπάνι στη Βόρεια Συρία απελευθερώθηκε από τα χέρια των συμμοριών του αυτό-αποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους μετά από μήνες σκληρής μάχης από τ@ς γενναί@ς αγωνιστ@ς του YPJ/YPG. Τότε είχαμε κατεβεί στους δρόμους, ήμαστε εκατομμύρια, μέρα τη μέρα, εβδομάδα τη εβδομάδα εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στην αντίσταση του Κομπάνι και ωθήσαμε τον κόσμο να κινητοποιηθεί. Συνεχείς δυναμικές δράσεις εκτός της Μέσης Ανατολής έδωσαν στους συντρόφους που αγωνίζονταν στην πόλη το κουράγιο να συνεχίσουν και πίεσαν τις διεθνές δυνάμεις να δράσουν.

Οι εβδομάδες αντίστασης στο Κομπάνι έγιναν σύμβολο του πείσματος, της δύναμης και της ελπίδας που έφερε στον κόσμο η νεαρή επανάσταση της Ροζάβα. Μέσα από αυτή την αντίσταση, έγιναν γνωστές σε όλο τον κόσμο οι αρχές της Ροζάβα -όπως η άμεση δημοκρατία, η οικολογική και συλλογική οικονομία και η απελευθέρωση της γυναίκας. Το Κομπάνι έχει γίνει σύμβολο διεθνούς αλληλεγγύης και κοινού αγώνα- μιας αλληλεγγύης που διασχίζει τα σύνορα και τις ιδεολογικές μας διαφορές, σαν δημοκράτ@ς, σοσιαλιστ@ς, φεμινιστ@ς και οικο-ακτιβιστ@ς. Αμέτρητες δυνάμεις χειραφέτησης ενώθηκαν για να υπερασπίσουν το Κομπάνι. Και έτσι η επανάσταση στη Ροζάβα έχει γίνει ένα με την ιστορία αυτών των δυνάμεων σε όλο τον κόσμο.

Για 4 χρόνια έχουμε μοιραστεί σκαμπανεβάσματα, νίκες, ήττες, θλίψη, θυμό, πόνο και χαρά. Έχουμε δει πως το σκότος της βαρβαρότητας του Ισλαμικού Κράτους έχει διωχθεί από το Μίνμπιζ και την Ράκκα και ήμασταν παρόντες στην κατασκευή μιας απόλυτα διαφορετικής κοινωνικής οργάνωσης. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια δύσκολου αγώνα, η Δημοκρατική Ομοσπονδία της βόρειο-δυτικής Συρίας έχει πλέον ανακηρυχθεί, το εν τρίτο της Συρίας έχει απελευθερωθεί και το Ισλαμικό Κράτος είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, έχουμε δει επίσης την εισβολή στο Αφρίν από τον φασιστικό Τούρκικο στρατό και τους Ισλαμιστές μισθοφόρους του και αντιμετωπίσαμε την τρομακτική σιωπή από τη διεθνή κοινότητα για τα εγκλήματα των κατακτητών. Χάσαμε πολλ@ς άξι@ς φιλ@ς στην πορεία, όμως δεν χάσαμε το κουράγιο μας.

Παρά τις δύσκολες προκλήσεις παραμείναμε ενωμένοι. Έχουμε σταθεί πάντα δίπλα-δίπλα, μαθαίνοντας, χτίζοντας μια νέα κοινωνία και υπερασπίζοντας αυτή την επανάσταση ενωμέν@. Συνεχώς δίναμε έμφαση στο ότι οι δημοκρατικές, σοσιαλιστικές, φεμινιστικές και οικολογικές δυνάμεις είναι οι σύμμαχοι μας στον αγώνα για έναν διαφορετικό κόσμο. Και έτσι στην άμυνα του Κομπάνι, στην απελευθέρωση της Ράκκα και στην αντίσταση στο Αφρίν οι απομονωμένες φωνές μας είχαν πια ενωθεί σε ένα κάλεσμα για έναν διαφορετικό κόσμο. Μαζί αποτελούμε πλέον μία σημαντική δύναμη την οποία οι ηγέτες του κόσμου δεν μπορούν πια να αγνοήσουν.

Νέα διακήρυξη πολέμου ενάντια στη Ροζάβα και τις κοινότητες της Βορειοδυτικής Συρίας

Σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά το ξεκίνημα του σκληρού επιθετικού πολέμου από το φασιστικό Τουρκικό κράτος ενάντια στο Άφριν, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την απελευθέρωση το Κομπάνι από το Ισλαμικό Κράτος, η επανάσταση αντιμετωπίζει ίσως τη μεγαλύτερη της πρόκληση ως τώρα. Το φασιστικό καθεστώς AKP/MPH, υπό τις εντολές του Ερντογάν, έχει διακηρύξει και πάλι πόλεμο στη Ροζάβα. Τα λόγια τους είναι καθαρά και δε χωρούν αμφιβολίες. Η επανάσταση πρέπει να καταστραφεί μια και καλή. Ο πόλεμος αυτός έχει εδώ και καιρό ξεκινήσει με καμπάνιες για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, στα μέσα ενημέρωσης και πίσω από κλειστές πόρτες, όπου τοπικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διαπραγματεύονται για το μέλλον των λαών της βορειοδυτικής Συρίας.

Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις ακούμε τις φωνές των κυβερνούντων να μιλούν πάνω από τα κεφάλια των λαών της Συρίας και της Ροζάβα. Τους απασχολεί μόνο η ανακατανομή του πλούτου και της γης της Συρίας. Πόλεις όπως το Ίντλιμπ και Μανμπί, ολόκληρες επαρχίες και λαοί τεμαχίζονται και ανταλλάσσονται μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι ίδιοι οι λαοί δεν έχουν φωνή σε αυτή τη διαδικασία. Παρόλο που αυτοί θα είναι που θα καταλήξουν να υποφέρουν όταν οι ισλαμιστικές συμμορίες της Τουρκίας πάρουν το πράσινο φως για εισβολή, δολοφονίες και λεηλασίες. Και αν η Ρωσία και οι ΗΠΑ επιτρέψουν να ανοίξει ο εναέριος χώρος στην τουρκική αεροπορία για εκτεταμένους βομβαρδισμούς, οι λαοί αυτοί θα είναι οι και μόνοι που θα πεθάνουν.

Παρ’ όλη την έναρξη μιας εθνοκάθαρσης, την αποίκηση των ισλαμιστών στη Ροζάβα και τις κραυγαλέες νομικές παραβάσεις του διεθνούς δικαίου, ο δυτικός κόσμος είναι και πάλι σιωπηλός. Και τι να πουν αυτά τα κράτη όταν τα δικά τους άρματα, αεροπλάνα, ελικόπτερα, drones, και πολυβόλα κάνουν υψηλές πωλήσεις χάρη στον πόλεμο της Τουρκίας; Το ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς. Για αυτά τα κράτη ο πόλεμος, ο θάνατος και η καταστροφή σημαίνουν μοναχά κέρδος. Αυτοί είναι που προμηθεύουν την Τουρκία με όπλα εδώ και δεκαετίες για να τα στρέψει ενάντια στους λαούς της. Και είναι οι ίδιοι που έκαναν τον πόλεμο ενάντια στο Άφριν εφικτό.

Η πραγματικότητα αυτή δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Παρά τις επιφανειακές διαστρεβλώσεις σε αμφίδρομες σχέσεις μεταξύ μεμονωμένων κρατών, η διεθνής στήριξη στο καθεστώς του Ερντογάν συνεχίζει ακάθεκτη. Χωρίς τα κόκκινα χαλιά για τον Ερντογάν, οικονομική βοήθεια, παραδόσεις όπλων και συνεργασία μυστικών υπηρεσιών για τον πόλεμο ενάντια στην δημοκρατική αντιπολίτευση στην Τουρκία, ο τουρκικός φασισμός δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ούτε για μια μέρα. Αλλά όσο τα λεφτά συνεχίζουν να ρέουν ελεύθερα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ειρήνη και η ελευθερία θα σπανίζουν. Το να βασιστείς στην ανθρωπιά των κυρίαρχων δυνάμεων σε αυτή την κατάσταση είναι σκέτη τρέλα. Γιαυτό δεν θα θέλαμε να σπαταλήσουμε το σάλιο μας καλώντας αυτές τις δυνάμεις να επέμβουν.

Καλούμε σε κοινωνική ανυπακοή

Το κάλεσμα μας είναι προς όλ@ που ονειρεύονται μαζί με μας έναν άλλο κόσμο και είναι έτοιμες να παλέψουν για αυτόν. Απευθυνόμαστε σε όλους τους επαναστατημένους ανθρώπους, όλους αυτούς που θεωρούν τ@ς εαυτ@ς τους δημοκράτ@ς, αντιφασίστ@ς, φεμινιστ@ς, όλ@ς όσ@ς παλεύουν για ένα οικολογικό μέλλον. Αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς. Υπερασπίζοντας την επανάσταση της Ροζάβα μαζί, υπερασπιζόμαστε όλες μας τις ελπίδες. Και για αυτό, με το πνεύμα της απελευθέρωσης του Κομπάνι, τις παγκόσμιες μέρες για το Κομπάνι και το Άφριν, καλούμε για:

• Να οργανωθούν επιτροπές αντίστασης στις γειτονιές και τις πόλεις μας για να υπερασπιστούν την επανάσταση

• Να βρεθούμε όλοι μαζί και να διαδηλώσουμε στους δρόμους για να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αλληλεγγύης στην επανάσταση στη βόρεια Συρία στις 27 Ιανουαρίου. Να θυμηθούμε μαζί την αντίσταση και την απελευθέρωση του Κομπάνι.

• Να χρησιμοποιήσουμε αποφασιστικές και δημιουργικές δράσεις κοινωνικής ανυπακοής για να διακόψουμε την παραγωγή και εξαγωγή όπλων και να διαταράξουμε την καθημερινή ζωή πολιτικών κομμάτων υπεύθυνων για τις συμφωνίες με το τουρκικό καθεστώς στις 28 Ιανουαρίου. Να φανερώσουμε τις ταυτότητες αυτών που επωφελούνται από τον πόλεμο, αυτούς που τον χρηματοδοτούν και που τον οδηγούν.

Μαζί θα κάνουμε την 27η και 28η Ιανουαρίου δύο μέρες παγκόσμιας αντίστασης ενάντια στον τουρκικό φασισμό. Μαζί θα παρέμβουμε στη μουδιασμένη ρουτίνα του πολέμου και της καταπίεσης, εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας με ποικίλες μορφές δράσης. Μαζί θα δείξουμε ότι αυτή η επανάσταση δεν είναι μόνη της!

Ας σταθούμε ενωμένοι ενάντια στον φασισμό!

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

Η επανάσταση στη Ροζάβα θα νικήσει! Ο φασισμός θα ηττηθεί!

Διεθνιστική κομμούνα της Ροζάβα

Δημοκρατική ομοσπονδία της Βόρειοανατολικής Συρίας

02/01/2019

Μετάφραση: Φίλες και φίλοι από το Ηράκλειο Κρήτης

Προς όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις:
Υπερασπιστείτε την Δημοκρατική Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας!

 

 Λιγότερο από ένα χρόνο μετά τον εγκληματικό επιθετικό πόλεμο εναντίων του καντονιού του Αφρίν οι κάτοικοι της βορειοανατολικής Συρίας βρίσκονται ξανά αντιμέτωποι με την επιθετικότητα του Τουρκικού κράτους και των ισλαμιστών συμμάχων τους. Οι απειλές του Τούρκου δικτάτορα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι κούφια λόγια, δεν είναι μονάχα προεκλογική προπαγάνδα και απλές προκλήσεις ξεκαθάρισε αυτό με τις επιθέσεις στον καταυλισμό προσφύγων του Μάχμούρ και σε διάφορα χωρία του όρους Σένγκαλ (στμ: και τα δύο βρίσκονται στο Ιράκ) στις 13 του Δεκεμβρίου που είναι στην ουσία οι τελευταίες εκδηλώσεις των Νέο-Οθομανικων επεκτατικών βλέψεων του Τουρκικού καθεστώτος (AKP-MHP) και οι ανοιχτή ανακοίνωση ενός φονικού πολέμου για την εξολόθρευση της επανάστασης στη βορειοανατολική Συρία και σε ολόκληρη τη μέση ανατολή

Από το ξεκίνημα της επανάστασης  το Τουρκικό κράτος, το Συριακό καθεστώς , οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με αιχμή του δόρατος τις ΗΠΑ και την Ρωσία έχουν κάνει τα πάντα για να την καταπνίξουν. Αλλά ούτε οι ισλαμιστικές συμμορίες από δολοφόνους, είτε υπό την σημαία του ισλαμικού κράτους, είτε της Αλ-Νούσρα (στμ: Συριακή Αλ-Κάιντα), είτε του επονομαζόμενου ελεύθερου Συριακού στρατού, ούτε το εμπάργκο και ο αποκλεισμός, ούτε ακόμη και ο ανοιχτός και επιθετικός πόλεμος ήταν σε θέση να κάμψουν τη γενναία αντίσταση των κατοίκων.

Τα τελευταία 6 χρόνια, η μάχη του λαού της Βόρειο-Ανατολικής Συρίας, με τις μέγιστες θυσίες και προσπάθειες, απέδειξε στο παγκόσμιο κοινό την αφοσίωση του σε μια ζωή ελευθερίας. Η απελευθέρωση από τις Συριακές Δημοκρατικές δυνάμεις της πόλης Ράκκα και η καταστροφή του χαλιφάτου που πλησιάζει μέρα με την μέρα σηματοδοτεί την αρχή μιας καινούργιας στρατηγικής φάσης στην Συρία και μάλιστα για ολόκληρη την περιοχή. Με την καταστροφή της εξουσίας του τρόμου του Ισλαμικού Κράτους, η ‘βολική’ τακτική – στρατιωτική συμμαχία μεταξύ των  Αμυντικών Δυνάμεων της Βόρειο-Ανατολικής Συρίας και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, υπό την σημαία του Διεθνούς Συνασπισμού, χάνει σταδιακά το κύρος της.

Όσες αντιφάσεις και αν υπάρχουν μεταξύ των τοπικών και διεθνών ηγεμονικών δυνάμεων, όλες τους βρίσκουν ένα κοινό σημείο συμφωνίας: Η επανάσταση στην Βόρειο-Ανατολική Συρία, ο συμβουλιακός-δημοκρατικός  θεσμός της, η εγκαθίδρυση ενός οικολογικού-κοινοτικού δημόσιου τομέα και η κύρια ώθηση της επανάστασης- η απελευθέρωση της γυναίκας από τις χειροπέδες ενός πατριαρχικού συστήματος χιλιετιών, συμπεριλαβαίνει την μεγαλύτερη απειλή για τα ηγεμονικά τους συμφερόντων και πρέπει να ισοπεδωθεί. Τα τελευταία χρόνια, η  επανάσταση στη Ροζάβα και στη Βόριο-Ανατολική Συρία έχει γίνει μια  ασύγκριτη πηγή ελπίδας για όλους αυτούς που ψάχνουν μια ζωή πέρα από το κράτος, την πατριαρχία και τον καπιταλισμό. Είναι ένας φάρος πού μπορεί να φωτίσει τους καταπιεσμένους και τους εκμεταλλευμένους της γης μια έξοδο από τα σκοτάδι του σύγχρονου καπιταλισμού. Έχει αποδείξει για τα καλά ότι «το τέλος της ιστορίας» που τέθηκε από αυτούς στην εξουσία δεν ένα παρά ένα ψέμα. Είναι το ζωντανό  παραδείγματα ότι, ακόμα κα σήμερα, στον 21° αιώνα, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.

Ο επιθετικός πόλεμος στο Αφρίν, η διεθνής υποστήριξη  στις σφαγές ενάντια στον άμαχο πληθυσμό, οι Νατοϊκές  βόμβες που πέφτουν βροχή πάνω στους φίλους μας, ήταν η πρώτη ξεκάθαρη έκφραση του νέου ιμπεριαλιστικού μετώπου ενάντια στην επανάσταση στη Μέση Ανατολή, και ένα προμήνυμα για το τι έχουμε να περιμένουμε. Οι άνθρωποι εδώ, όπως κι εμείς, έχουν μάθει από το Αφρίν: να μην βασιζόμαστε σε τίποτε πέρα από τη δύναμή μας. Δεν έχουμε παρά ελάχιστη πίστη στις δηλώσεις των παγκόσμιων δυνάμεων και δεν απευθυνόμαστε σε καμία τους. Γνωρίσαμε εκτεταμένα  φίλο και εχθρό και γνωρίζουμε ότι οι σύμμαχοί μας σε αυτό τον αγώνα μπορούν να είναι μονάχα οι παγκόσμιες δημοκρατικές και επαναστατικές δυνάμεις, ο καθένας και η καθεμία που ονειρεύεται ένα διαφορετικό κόσμο. Με αυτούς και αυτές αγωνιζόμαστε για ένα ελεύθερο μέλλον.

 

Καλούμε, καθένα και καθεμία να ετοιμάσουν μια νέα φάση αντίστασης, δράσης και συμμετοχικού  αγώνα. Όλες και όλους, που ήταν στους δρόμους για την υπεράσπιση του Αφρίν πέρσι, που οργάνωσαν πολλές επιτροπές αλληλεγγύης, που έκαναν την Παγκόσμια μέρα για το Αφρίν μια έκφραση  παγκόσμιας αλληλεγγύης και που φοβήθηκαν μαζί μας για κάθε μέτρο και κάθε δρόμο του Κομπανί.

Όλες και όλους στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, που ρητά δήλωσαν τον θυμό και τη σιχαμάρα τους προς τους εχθρούς της ανθρωπότητας, τους υποκινητές του πολέμου και τους υποστηρικτές του τουρκικού φασισμού.

Το μήνυμά μας ήταν και είναι ξεκάθαρο: αν ο πόλεμος ενάντια στην επανάσταση είναι διεθνής, τότε θα είναι και η αντίσταση μας. Ας δείξουμε όλοι μαζί, ότι αυτή η επανάσταση είναι και δικιά μας, ότι η Ροζάβα είναι η ελπίδα και η προοπτική μας και ότι θα υπερασπιστούμε μαζί το μέλλον μας.

 

Το ότι οι επιθέσεις συμβαίνουν σε αυτή τη φάση δεν είναι τυχαίο. Το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα ενεργεί από θέση αδυναμίας σήμερα. Η δομική κρίση του κρατικού πολιτισμού δεν μπορεί άλλο να συγκαλυφθεί και κάθε μέρα περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν και ξυπνούν και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτό το καταπιεστικό σύστημα. Το βλέπουμε  στους δρόμους της Γαλλίας, στη διαμαρτυρία κατά της συνόδου G20 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, στον Αγώνα των Γυναικών,  στο κίνημα #NiUnaMenos (στμ: #ΚαμιαΛιγότερη) και στις διαδηλώσεις για τη διάσωση του δάσους Hambach. Οι δυνάμεις του παλαιού καθεστώτος προσπαθούν να επιζήσουν με νόμους έκτακτης ανάγκης, την κρατική τρομοκρατία και τον διάχυτο φασισμό, αλλά οι μέρες τους είναι μετρημένες εάν οργανωθούμε και αν πάρουμε θέση μαζί ενάντια στις επιθέσεις στις ζωές μας. Ας κάνουμε χρήση τη δύναμης που αντλούμε από την επανάσταση και ας εντείνουμε τον αγώνα μας. Εάν αναγνωρίσουμε την κοινή δύναμή μας, θα μπορέσουμε να ρίξουμε το σύστημα στα απόβλητα της ιστορίας , άπαξ και διά παντός. Εναντία στην επίθεσης της καπιταλιστικής νεωτερικότητας είναι ζωτικής σημασίας να οργανώσουμε παντού την άμυνα και την διεύρυνση της δημοκρατικής νεωτερικότητας.

Για εμάς ως Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβας σήμερα ξεκινά μια νέα φάση. Ήρθαμε στη Ροζάβα για να υποστηρίξουμε τις πολιτικές δομές αυτής της επανάστασης, να μάθουμε, να κατανοήσουμε και να προωθήσουμε την εξέλιξη τους. Αυτός ο πόλεμος επιβάλλεται στο πληθυσμό εδώ, άρα και σε εμάς. Αλλά εάν ο εχθρός δεν μας αφήνει άλλη επιλογή, τότε εμείς δεν θα σταθούμε στο περιθώριο αλλά θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις και όλες τις ικανότητές μας για την προετοιμασία της αντίστασης και της άμυνας της κοινωνίας και της επανάστασης. Θα αναλάβουμε οτιδήποτε είναι απαραίτητο για να συνεισφέρουμε σε αυτή την αντίσταση. Θα σταθούμε πλάι-πλάι με τον πληθυσμό κατά την φασιστική επίθεση. Εμείς μπορεί να έχουμε έρθει εδώ από τα πιο διαφορετικά μέρη αυτής της γης, με διαφορετικές αντιλήψεις και εργασίες, αλλά αυτή η γη έχει γίνει επίσης σπίτι μας κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Με αυτό το πνεύμα θα συμμετάσχουμε στη γενική κοινωνική κινητοποίηση της αυτοδιοίκησης στην βόρειο-ανατολική Συρία, η οποία ξεκίνησε στις 12 Δεκεμβρίου.

Ταχθείτε και εσείς με την επανάσταση, υψώστε τη φωνή σας, κατεβείτε μαζί στους δρόμους, συμμετάσχετε στις υπάρχουσες επιτροπές αλληλεγγύης και στις αντιστασιακές ομάδες και ιδρύστε καινούργιες. Ξεκινήστε δράσεις πολιτικής ανυπακοής για να ευαισθητοποιήσετε για την κατάσταση στη Ροζάβα και στείλετε ένα μήνυμα αλληλεγγύης.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στο φασισμό!

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

Η επανάσταση θα επικρατήσει, ο φασισμός θα  συνθλιφτεί!

Διεθνιστική Κομμούνα στη Ροζάβα,

Δημοκρατική Ομοσπονδία της Βόρειο-Ανατολικής Συρίας,

20 Δεκεμβρίου του 2018

 

Μετάφραση : Φίλες και Φίλοι από το Ηράκλειο Κρήτης

 

 

Ο Mordem Welat είναι μέλος του Tevgera Ciwanên Şoreşger ên Welatparêz ên Sûriyêye (Επαναστατικό Πατριωτικό Κίνημα Νέων της Συρίας) που είναι η μεγαλύτερη ένωση νεολαίας στη Δημοκρατική Ομοσπονδία της Βόρειας Συρίας. Ο ανταποκριτής του LCM Bernd Machielsk  τον συνάντησε στην συριακή κωμόπολη του Τίρμπε Σπι στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας.

Πηγή:  http://lowerclassmag.com/

Μετάφραση – Carpe Diem

Ο Τούρκος αυτοκράτορας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί με εισβολή στα κουρδικά εδάφη της Συρίας. Εκεί προετοιμάζονται για ένα μεγάλο πόλεμο.

Ερ: Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξήγγειλε πρόσφατα ότι θα διευρύνει τον επιθετικό πόλεμο εναντίον της Ροζάβα και της βόρειας Συρίας. Σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) και νυν τζιχαντιστικού Εθνικού Συριακού Στρατού (NSA) περίπου 15.000 άντρες είναι σε ετοιμότητα να πολεμήσουν εναντίον της επανάστασης στη Ροζάβα. Έτσι, μετά την επίθεση, κατάληψη και προσάρτηση στην Τουρκία του βόρειου Συριακού καντονιού του Αφρίν, ο πόλεμος φτάνει σε ένα νέο επίπεδο. Ποια είναι η κατάσταση τώρα ?

Απ: Πριν μερικές εβδομάδες ο πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε σε ένα συνέδριο πως θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες μια νέα επιχείρηση εναντίον τον λεγόμενων “αποσχιστικών τρομοκρατών¨. Αργά το βράδυ της Πέμπτης 13 του Δεκέμβρη, τούρκικα μαχητικά βομβάρδισαν τον καταυλισμό προσφύγων του Μαχμούρ και την πόλη Σιντζάρ στο όρος Σένγκαλ στο νότιο Κουρδιστάν. Η αυτοδιοίκηση της Ροζάβα έχει προχωρήσει σε γενική επιστράτευση, οι δυνάμεις μας ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Λαμβάνουμε σοβαρά υπ’όψη τις απειλές αυτές.

Ερ: Ποιο είναι το πολιτικό πλαίσιο των τελευταίων εξελίξεων

Απ: Είναι σημαντικό να κάνουμε μια σωστή ανάλυση της κατάστασης και να την κατανοήσουμε. Γιατί μιλάει τώρα για πόλεμο ο Ερντογάν; Γιατί θέλει να επιτεθεί αυτή την συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Ας ρίξουμε μια ματιά στην τρέχουσα κατάσταση στην Τουρκία, μπορούμε να πούμε πως βρίσκεται σε βαθειά οικονομική και πολιτική κρίση. Αλλά πως ακριβώς δημιουργήθηκε αυτή η κρίση; 40 χρόνια τώρα η Τουρκία διεξάγει πόλεμο εναντίον του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, του ΠΚΚ και των ανταρτών και ανταρτισσών του HPG/YJA-Star. Αν συγκρίνουμε την αξία της Τουρκικής λίρας μεταξύ 2012 και σήμερα θα διακρίνουμε μια σημαντική πτώση. Επίσης έρχονται εκλογές και ο Ερντογάν χρειάζεται ένα εκλογικό θέμα. Ο πόλεμος ενάντια στη τρομοκρατία, ή καλύτερα ενάντια στους Κούρδους, είναι ένα τέτοιο θέμα.

Σημαντικό είναι επίσης να κατανοήσουμε την σημασία που παίζει η αντίσταση των Κούρδων στην τρέχουσα κατάσταση. Το ισλαμικό κράτος ηττήθηκε από την δικιά μας αντίσταση στο Κομπάνι. Στο Μπακούρ (κουρδική περιοχή στη νοτιοανατολική Τουρκία) κηρύξαμε την αυτονομία το 2016 εκδιώκοντας το κράτος με επακόλουθο τον πόλεμο στις πόλεις. Με την εισβολή στο Αφρίν το καθεστώς Ερντογάν μπόρεσε να επιβιώσει μόνο λόγω της συγκυβέρνησης του με το επίσης φασιστικό MHP. Η αντίσταση των Κούρδων έχει στριμώξει τον Ερντογάν.

Ερ: Αν ο πόλεμος είναι ένας λόγος για τον οποίο είναι σε κρίση η Τουρκία, γιατί τότε τον επιδιώκει ο Ερντογάν;

Απ: Αν κοιτάξουμε το Τουρκικό κράτος σήμερα, μπορούμε να το αναλύσουμε ιστορικά και μέσω της μορφής του Ερντογάν.  Βρίσκεται σε μια μακροχρόνια κρίση η οποία οφείλεται στον πόλεμο με το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα. Το τουρκικό κράτος ξέρει πως θα καταρρεύσει αν συνεχίσει έτσι και χωρίς να ξεκινήσει ένα μεγάλο πόλεμο, τι κάνει λοιπόν; Ξεκινά ένα νέο πόλεμο σε υψηλό επίπεδο, έχει μονάχα μια διέξοδο, να βγει νικητής. Το Τουρκικό κράτος δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει πόλεμο.

Καλό είναι να δούμε πότε ξεκίνησαν οι επιθέσεις στα σύνορα. Ξεκίνησαν μετά την σύνοδο για την Συρία στην Αστάνα, την επόμενη ημέρα. Αυτό σημαίνει πως οι χώρες που παραβρέθηκαν εκεί, η Ρωσία, η Γερμανία, η Γαλλία, έδωσαν την συγκατάθεση τους.

Η σύνοδος αυτή έθεσε ένα επιπλέον ερώτημα με το οποίο λίγοι έχουν ασχοληθεί. Ο Ερντογάν αναφέρει συχνά στην προπαγάνδα του το έτος 2023, γιατί το κάνει αυτό; στο 2023 χάνει η συνθήκη της Λωζάννης την ισχύ της, στη βάσει της οποίας χαράχτηκαν τα σύνορα στις κουρδικές περιοχές. Βάσει της συνθήκης αυτής, τα σύνορα πρέπει να επανεξεταστούν. Αυτό σημαίνει πως οι δυνάμεις που έχουν κατακτήσει και υπερασπιστεί εδάφη θα μπορέσουν και να τα κρατήσουν. Για αυτό ο Ερντογάν προσπαθεί, κυρίως μέσω ψυχολογικού πολέμου, να επαναφέρει στα μυαλά του κόσμου στα σύνορα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το Ίντλιπ και η Τζαράμπλους έχουν ήδη κατακτηθεί, η Ροζάβα μέχρι στιγμής όχι. Έχουμε σχεδόν εξαφανίσει το ισλαμικό κράτος, το οποίο υποστήριξε, εκπαίδευσε και χρηματοδότησε η Τουρκία. Σε αυτό το σύμμαχο δεν μπορεί να βασιστεί πια και έτσι ο Ερντογάν ψάχνει άλλους τρόπους να πετύχει τους στόχους του.

Ερ: Ποιο είναι το κάλεσμα στη νεολαία και στις επαναστατικές δυνάμεις στην Ευρώπη; Ποια είναι η αποστολή τους και πως θα αντιδράσουν σε περίπτωση ενός πολέμου.

Απ: Το σημαντικότερο είναι να υπάρξει έμπρακτη αλληλεγγύη, να είναι στο δρόμο συνέχεια, να γίνονται ριζοσπαστικές ενέργειες σε όλα τα επίπεδα.

Ερ: Τι εννοείς με ριζοσπαστικές ενέργειες;

Απ: Μια ενέργεια δεν είναι ριζοσπαστική μονάχα επειδή ρίχνεις μια μολότοφ στον εχθρό. Σημασία έχει η συνέπεια. Η κατάληψη μέσων μαζικής ενημέρωσης, η παραμονή σε αυτά μέχρι να ικανοποιηθούν συγκεκριμένα αιτήματα, όχι να κατεβείς για δύο ώρες στο δρόμο και μετά να παραιτείσαι από τα αιτήματα σου. Όχι, αν δεν ικανοποιήσουν τα αιτήματα σου, αν δε σε δείξουν ζωντανά δε φεύγεις από εκεί ακόμη και αν σε συλλάβουν, δεν θα έπρεπε να έχει σημασία αυτό, σήμερα στο Κουρδιστάν και στην μέση Ανατολή πεθαίνουν ολόκληρες οικογένειες από γερμανικά άρματα μάχης και άλλα οπλικά συστήματα.

Η Ευρωπαϊκή νεολαία θα πρέπει να εξαναγκάσει της χώρες της να κάνουν κάτι εναντίον της Τουρκίας. Ο Ερντογάν και η Τουρκία θα πρέπει να δικαστούν από διεθνές δικαστήριο για όσα έκαναν στο Αφρίν, στο Άμεντ, στο Τζίζρε και σε άλλες πόλεις εναντίον του κουρδικού πληθυσμού αλλά και εναντίων άλλων μειονοτήτων. Αυτά είναι εγκλήματα πολέμου και θα πρέπει να καταδικαστούν για αυτά.

Τα γερμανικά εργοστάσια που κατασκευάζουν όπλα για τον Ερντογάν πρέπει να σταματήσουν. Αν δε σταματήσουν τις εξαγωγές όπλων στη Τουρκία και αποσυρθούν τα προς πώληση, τότε η νεολαία θα πρέπει δημιουργήσει μια κατάσταση που δεν θα επιτρέπει την παραγωγή τους. Η αποστολή της είναι να βρίσκεται σε δράση, να μην φοβάται την φυλακή, γιατί η ιστορία θα μας δικαιώσει. Η νεολαία δε θα πρέπει να φοβάται τα κράτη και τις κυβερνήσεις, αυτές θα πρέπει να φοβούνται την νεολαία και τον λαό.

Η νεολαία θα πρέπει να τιμωρήσει τη Γερμανία και της υπόλοιπες χώρες μέλη του ΝΑΤΟ για την άμεση ή έμμεση συνδρομή τους στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η Τουρκία. Αν ένα κράτος σιωπά για αυτά τα εγκλήματα δεν μπορούμε να πούμε παρά ότι είναι συνένοχο.

Για τον Κουρδικό λαό ο πόλεμος στη Ροζάβα θα είναι ο μεγαλύτερος πόλεμος που μας έχουν επιβάλει ποτέ. Ένα πόλεμο σε αυτές τις διαστάσεις δεν τον έχουμε ξαναδεί ποτέ στην Ιστορία μας. Ξεκάθαρος είναι και ο ρόλος τον ιμπεριαλιστικών χωρών, δεν μπορούμε και δεν θα πρέπει να περιμένουμε βοήθεια από αυτές.

Περιμένουμε βοήθεια από τους λαούς, όχι από τα Κράτη.