Oct 20

2 Νοεμβρίου 2019 – Ημέρα παγκόσμιας αντίστασης για την Ροζάβα

Καλέσματα: Αθήνα 17:00 στο πλατεία εθνικού Μουσείου – Ρέθυμνο 18:00 στο Δημαρχείο

Στις 16:00 την 9η του Οκτώβρη, ο κατοχικός Τουρκικός στρατός και οι Ισλαμιστές σύμμαχοι τους ξεκίνησαν την επίθεση εναντίον των απελευθερωμένων εδαφών της βόρειας Συρίας. Την ετοίμαζαν άλλωστε από καιρό.

Στις 16:00 ακριβώς το απόγευμα οι βόμβες έπεφταν βροχή πάνω σε ανθρώπους στα συνοριακά χωριά και στις πόλεις. Οι τζιχαντιστικές συμμορίες ξεκίνησαν να εισβάλουν υπό τις εντολές του Τουρκικού στρατού και προσπάθησαν να εισχωρήσουν στην συνοριακή περιοχή. Η Τουρκία ισχυρίζεται πως διεξάγει μια ¨στρατιωτική επιχείρηση¨ που αποσκοπεί να “διασφαλίσει τα σύνορα” και να δημιουργήσει μια λεγόμενη “ζώνη ασφαλείας”, ενώ στην πραγματικότητα ο τουρκικός στρατός και οι τζιχαντιστές σύμμαχοί του αποσκοπούν στην κατοχή ολόκληρης της -δημογραφικά- κατά βάση Κουρδικής περιοχής κατά μήκος των συνόρων. Το καθεστώς της Άγκυρας μιλάει για “πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας” και διαμηνύει πως ο επιθετικός αυτός πόλεμος δεν στρέφεται εναντίον του πληθυσμού, αλλά οι αδιάκριτοι βομβαρδισμοί κατοικιών, οι λεηλασίες, ο εκτοπισμός εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι εκτελέσεις και απαγωγές εκατοντάδων ανθρώπων μιλούν μια άλλη γλώσσα. Όσο ο πόλεμος εναντίον της Β.Α Συρίας προχωράει, γίνεται όλο όλο και πιο ξεκάθαρο σε τι αποσκοπεί ο Ερντογάν, σε τίποτα λιγότερο από την εθνοκάθαρση μέσω τις βίαιης εκδίωξης εκατομμυρίων ανθρώπων και τη μακροπρόθεσμη δημογραφική αλλαγή ολόκληρης της περιοχής.

Στη Βόρεια Συρία, υπό την σκιά του Συριακού εμφυλίου, ένα επαναστατικό και δημοκρατικό κοινωνικό εγχείρημα άνθησε τα τελευταία επτά χρόνια. Εξαρχής αποτέλεσε αγκάθι στα πλευρά των δυνάμεων της περιοχής και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι κοινωνίες της Β.Α. Συρίας εγκαθίδρυσαν την δικιά τους αυτοδιοίκηση δημιούργησαν μια όαση ειρήνης και ισότιμης συνύπαρξης όλων των πληθυσμιακών ομάδων, προέταξαν την απελευθέρωση των γυναικών, την οικολογική οικονομία και την ριζοσπαστική δημοκρατία. Η δημοκρατική συνομοσπονδία την Β.Α. Συρίας έγινε ένα υπαρκτό παράδειγμα ενός ειρηνικού και δημοκρατικού μέλλοντος για την μέση ανατολή μακριά από τοπικούς δεσποτισμούς και ξένου ελέγχου. Και τέλος, οι δυνάμεις άμυνας των λαών της Β.Α. Συρίας οι Συριακές δημοκρατικές δυνάμεις (SDF) κατάφεραν να τσακίσουν τα απομεινάρια του ισλαμικού κράτος (Ι.Κ).

Σήμερα, τζιχαντιστικές πολιτοφυλακές, κατά βάση μαχητές του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ-Κάιντα και ξαναεφορμούν μέσω της επίθεσης της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία και σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο. Οι χώρες της Διεθνούς Συμμαχίας, με πάνω από όλες τις ΗΠΑ, έστρωσαν τον δρόμο στον επιθετικό πόλεμο της Τουρκίας μέσω της συντονισμένης απόσυρσης των στρατευμάτων τους από την περιοχή των συνόρων. Γύρισαν την πλάτη στους συμμάχους τους και θυσιάζουν τους ανθρώπους της Β.Α. Συρίας στα βρώμικα συμφέροντα τους. Οι κυβερνήσεις του κόσμου συμφώνησαν να στρέψουν αλλού το βλέμμα τους όσο η τουρκικές κατοχικές δυνάμεις με τους τζιχαντιστές τους διαπράττουν μια γενοκτονία με οπλισμό του ΝΑΤΟ.

Αλλά δεν θα σταθούμε σιωπηλοί μάρτυρες του μακελιού που συμβαίνει μπροστά στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Μονάχα ένα ευρύ και μάχιμο αντιπολεμικό κίνημα θα σταματήσει αυτόν τον πόλεμο, όπως όταν οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο εναντίον του πόλεμου του Βιετνάμ και στην εισβολή στο Ιράκ του 2003. Η συνείδηση της ανθρωπότητας πρέπει να εξεγερθεί μπροστά στη βαρβαρότητα της Τουρκίας.

Την 1η του Νοέμβρη του 2014 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο το κόσμο βγήκαν στο δρόμο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με την Ηρωική αντίσταση στο Κομπάνι, καλούμε φέτος η 2η του Νοέμβρη να γίνει ημέρα παγκόσμιας αντίστασης ενάντια στον επιθετικό πόλεμο της Τουρκίας, να γίνει μια διακοπή της κανονικότητας και να την παραλύσουμε. Συμμετάσχετε σε δημιουργικές και διαφορετικές δράσεις κοινωνικής ανυπακοής, διαδηλώσεις και βγείτε στους δρόμους και σε δημόσιους χώρους. Όσο η σφαγή συνεχίζεται, η αντίσταση πρέπει να κάνει το ίδιο.

Η επανάσταση στη Συρία θα νικήσει, ο φασισμός θα τσακιστεί ! 2 Νοέμβρη όλοι/ες στο δρόμο

Apr 25

Κάλεσμα για συμμετοχή στην καμπάνια #riseup4rojava

Φίλοι, φίλες Η επανάσταση που διεξάγεται στη Ροζάβα αποτελεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Ο δύσκολος αγώνας που δίνουν οι κοινότητες και οι διεθνιστ@ς σύντροφ@ στα εδάφη της Βόρειας Συρίας είναι προμετωπίδα του αγώνα ενάντια στον πολιτισμικό σκοταδισμό των ανερχόμενων ανά τον κόσμο φασιστικών μορφωμάτων.

Καλούμαστε λοιπόν να υπερασπιστούμε έμπρακτα την επανάσταση αυτή και προτείνουμε αυτό να γίνει συντονισμένα και οργανωμένα μέσα από την καμπάνια #riseup4rojava .

Οι στόχοι της καμπάνιας αυτής είναι συγκεκριμένοι, να δομηθεί ένα παγκόσμιο δίκτυο-ασπίδα της επανάστασης και να εκτεθούν οι οικονομικοί, στρατιωτικοί και διπλωματικοί εμπλεκόμενοι που την απειλούν. Ενημερωθείτε για αυτήν και για το πως μπορείτε να συμμετέχετε στο https://riseup4rojava.org/el

Η καμπάνια θα έχει βάθος χρόνου και θα αφήνει στην κάθε συλλογικότητα αυτονομία κινήσεων. Στηρίξτε την !

Oct 28

Κουρδιστάν: Τρέχουσα πολιτικό-στρατιωτική αξιολόγηση, Φθινόπωρο 2020

Από: RiseUp4Rojava

Το φασιστικό καθεστώς της Άγκυρας συνεχίζει την επιθετικότητά του αδιάκοπα εναντίον των λαών της περιοχής. Καθοδηγούμενο από μια ακόρεστη ιμπεριαλιστική επεκτατική ορμή, ο τουρκικός φασισμός φέρνει αποσταθεροποίηση, καταστροφή και πόλεμο στη μία χώρα μετά την άλλη. Οι πραγματικές προθέσεις του εγκληματικού καθεστώτος του ΑΚΡ-ΜΗΡ γίνονται καθημερινά όλο και πιο εμφανείς. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό προσπαθούσαν να κρύψουν τις επιχειρήσεις κατοχής τους με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», η μάσκα έπεσε και η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία αποκάλυψε το πραγματικό της πρόσωπο.

Από τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Υεμένη μέχρι την Αρμενία, οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές συμμορίες του Ερντογάν εξαπλώνουν τον φόβο και τον τρόμο και όπου καταφέρνουν να κερδίσουν έδαφος, η ανομία και το έγκλημα κυριαρχούν. Οι ισλαμιστικές συμμορίες, οι οποίες ήδη έχουν υπηρετήσει με επιτυχία τον τουρκικό φασισμό ως τροφή για κανόνια στη Συρία και τη Λιβύη, χρησιμοποιούνται τώρα σχεδόν αυθαίρετα σε ολόκληρη την περιοχή. Οι δολοφονικές συμμορίες του Ερντογάν πολεμούν στην Υεμένη από την πλευρά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από την πλευρά του καθεστώτος μαριονέτα του Αζερμπαϊτζάν εναντίον των αρμενικών δυνάμεων. Η Τουρκία εξάγει επίσης ισλαμιστική τρομοκρατία σε όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής.

Στρατηγικά ακολουθείται το παράδειγμα της Συρίας. Σε πρώτη φάση, οι χώρες αποσταθεροποιούνται, οι συμμορίες προκαλούν χάος και αστάθεια, και σε δεύτερη φάση οι τουρκικές δυνάμεις παρεμβαίνουν άμεσα και δημιουργείται ένα πιστό καθεστώς κατοχής. Όπου ανοίγει ένα μικρό κενό και δημιουργείται κενό εξουσίας, το τουρκικό καθεστώς γνωρίζει πολύ καλά πώς να μετατρέψει κάθε κατάσταση προς όφελός του. Μερικές φορές με τη χρήση στρατιωτικής δύναμης, άλλες φορές με πολιτική και διπλωματική πίεση, ο τουρκικός φασισμός συνεχίζει να επεκτείνει την υπεροχή του στην περιοχή. Ιδιαίτερα οπλισμένος από τα κράτη του ΝΑΤΟ και τις δυτικές εταιρείες, ο τουρκικός φασισμός κατάφερε να συγκεντρώσει ένα σοβαρό στρατιωτικό δυναμικό που είναι έτοιμος να φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς δισταγμό. Ειδικά τα ένοπλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν δώσει στη Τουρκία και τους συμμάχους της στο πεδίο της μάχης ένα βάρος που δεν πρέπει να υποτιμάται. Πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν έχει επίσης κάνει τα σχέδιά του για το εγγύς μέλλον και θα χρησιμοποιήσει τις ισλαμιστικές συμμορίες πάνω απ’ όλα ως μέσο πίεσης για να εξασφαλίσει τη νέα θέση ισχύος της Τουρκίας ενάντια σε άλλες διεθνείς δυνάμεις. Ο τρομοκρατικός στρατός εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, ο οποίος αποτελείται κυρίως από πρώην μαχητές του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα, κρέμεται σαν απειλητικό σπαθί πάνω από τα κεφάλια των ευρωπαϊκών κρατών. Όλα αυτά εγγυώνται στην Τουρκία μια νέα θέση δύναμης και ενθαρρύνουν τον Ερντογάν να συνεχίσει. Ο Ερντογάν δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Ανοιχτά και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, δηλώνει ότι τα πρώην εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι νόμιμο τουρκικό έδαφος και νομιμοποιεί την επιθετικότητά του ως υπερασπιστή αυτού που ισχυρίζεται ότι «δικαιωματικά» του ανήκει. Με μια όλο και πιο επιθετική εθνικιστική ρητορική, ο Ερντογάν και ο Μπαχτσέλι ξεσηκώνουν τις μάζες και προσπαθούν να αποκρύψουν την απομόνωση της χώρας μέσω της πολεμικής ρητορικής και τις νομοθεσίες για κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το καθεστώς του AKP-MHP είναι ένα καθεστώς που στερείται οποιασδήποτε σταθερής βάσης με εξαίρεση τον πόλεμο. Μόνο ο πόλεμος μπορεί να κρατήσει ζωντανό αυτό το καθεστώς.

Χωρίς αμφιβολία, το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα και οι επαναστατικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής εξακολουθούν να αποτελούν το μεγαλύτερο εμπόδιο στα Νέο-Οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν. Ενώ ο κόσμος απλώς παρακολουθεί τη μία περιοχή μετά την άλλη να πέφτουν θύματα της τουρκικής κατοχής και τον τουρκικό φασισμό να αυξάνεται όλο και περισσότερο σε μια περιφερειακή ηγεμονική δύναμη, οι αγωνιστές της επανάστασης προβάλλουν αποφασιστική και άγρια αντίσταση σε όλα τα μέτωπα. Από τα βουνά του Νότιου και του Βόρειου Κουρδιστάν, μέσα από τη Ροζάβα και τη ΒΑ Συρία, στις μητροπόλεις της Τουρκίας, ο αγώνας κατά του φασισμού διεξάγεται στο υψηλότερο επίπεδο.

Η φάση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο αγώνας μας δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο κρίσιμη. Από τη μία πλευρά, ο τουρκικός φασισμός συνεχίζει την επέκτασή του και κερδίζει όλο και περισσότερη επιρροή και δύναμη, αλλά από την άλλη πλευρά, ο πόλεμος έχει πάρει μια νέα περιφερειακή διάσταση και διασπορά. Οι νέοι ισχυροί πολιτικά σχηματισμοί που προκύπτουν στην περιοχή και η αυξανόμενη παρακμή της τουρκικής πολεμικής οικονομίας δημιουργούν τη βάση για την καταστροφή του καθεστώτος. Είναι σαφές ότι χρειάζεται ένας ενεργός αγώνας για να νικήσουμε τον φασισμό. Το να περιμένουμε και να ελπίζουμε ότι η οικονομική κρίση θα μειώσει αργά ή γρήγορα τη δικτατορία δεν αποτελεί λύση. Επίσης, τυχόν εικασίες σχετικά με πιθανές παρεμβάσεις διεθνών δυνάμεων ή ακόμα και οι εκλογές που θα οδηγούσαν στο τέλος του καθεστώτος Ερντογάν δεν μας βοηθούν. Η αντικατάσταση ενός καθεστώτος όπως αυτό του ΑΚΡ-ΜΗΡ που έχει καταστεί άχρηστο για τον ιμπεριαλισμό με μια νέα μορφή τουρκικού φασισμού επίσης δεν θα είναι κέρδος για τις επαναστατικές δυνάμεις και για τους λαούς της περιοχής. Μόνο μέσω του ενωμένου αντιφασιστικού αγώνα όλων των επαναστατικών-δημοκρατικών δυνάμεων το καθεστώς θα καταρρεύσει και μια δημοκρατική και ελεύθερη Τουρκία θα γίνει πραγματικότητα. Όσο περισσότερο εντείνεται η αντιπαράθεση, τόσο περισσότερο η απόφαση γίνεται αναπόφευκτη.

Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες, η Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν (KCK), η οργάνωση ομπρέλα των διαφόρων αυτοδιοικούμενων δομών και επαναστατικών οργανώσεων του Κουρδιστάν, έχει ζητήσει την έναρξη μιας νέας επίθεσης κατά του τουρκικού φασισμού. Στις 12 Σεπτεμβρίου, την 40η επέτειο του στρατιωτικού φασιστικού πραξικοπήματος του 1980, η Εκτελεστική Επιτροπή του KCK κήρυξε την έναρξη της επίθεσης και δήλωσε ότι έχει έρθει η ώρα να τσακιστεί ο φασισμός και να αγωνιστούν για την ελευθερία. Η επίθεση αναπτύσσεται σε διπλωματικό, πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο και περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις οργανώσεις που αισθάνονται μέρος του κινήματος ελευθερίας. Επίσης, πολλές άλλες κουρδικές και περιφερειακές οργανώσεις, πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις έχουν ενταχθεί στην επίθεση μέχρι τώρα. Στις δηλώσεις της για την επίθεση, η Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν αναλύει την τρέχουσα πορεία του πολέμου μεταξύ του τουρκικού φασισμού και των επαναστατικών δυνάμεων και δηλώνει ότι η σημερινή κατάσταση αποτελεί ιστορική ευκαιρία για να απελευθερωθούν οι λαοί της περιοχής μια για πάντα από το ζυγό του τουρκικού φασισμού. Επιπλέον, η επίθεση θεωρείται ως μοναδικός τρόπος για να διατηρηθεί ότι έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής, ιδιαίτερα η επανάσταση της Ροζάβα και της ΒΑ Συρίας, καθώς και η πολιτική ανεξαρτησία που έχει κερδίσει ο κουρδικός λαός στο Νότιο Κουρδιστάν πρέπει να υπερασπιστεί από τις επιθέσεις των κατοχικών δυνάμεων. Υπό το φως της αυξανόμενης επιθετικότητας του τουρκικού φασισμού και των συνεχιζόμενων προετοιμασιών για περαιτέρω κατοχικές επιχειρήσεις, η αναμονή και η παραμονή σε αμυντική θέση δεν θα φέρει ούτε επιτυχία ούτε θα αποτρέψει την απώλεια περισσότερων κατακτημένων επιτευγμάτων.

Οι αντάρτικες δυνάμεις του Κινήματος Ελευθερίας, οι λαϊκές αμυντικές δυνάμεις, το HPG και η Ένωση Ελεύθερων Γυναικών, YJA-Star, δήλωσαν με τη σειρά τους τη συμμετοχή τους στην επίθεση. Στις πόλεις και τις μητροπόλεις του Κουρδιστάν και της Τουρκίας, οι αντάρτες πόλης χαιρέτισαν την επίθεση με επιτυχημένες ενέργειες. Παρόλο που το τουρκικό κράτος, για να καλύψει την ήττα και τις απώλειες του, κήρυξε επίσημα το τέλος της εισβολής στο Χεφτανίν, οι μάχες και οι αντιπαραθέσεις συνεχίζονται. Οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής εξακολουθούν να προσπαθούν να προχωρήσουν περισσότερο στις βασικές περιοχές του αντάρτικου με τη βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας, ειδικά με τη μαζική χρήση ελικοπτέρων, προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο για περαιτέρω επιχειρήσεις κατοχής εναντίον του Νότιου Κουρδιστάν. Η δήλωση ότι η επίθεση ολοκληρώθηκε με επιτυχία δεν είναι κάτι περισσότερο από ακόμη ένα ελιγμό της τουρκικής πολεμικής προπαγάνδας που έχει ως στόχο να απομακρύνει το ζήτημα από την πολιτική ατζέντα. Εξάλλου, τους τελευταίους τρεις μήνες του αγώνα, οι αντάρτικες δυνάμεις απέδειξαν αυτό που όλοι θεωρούσαν αδύνατο. Με νέες μεθόδους και τακτικές, με επαγγελματική χρήση των δικών τους τεχνικών και με ασταμάτητο αγωνιστικό ηθικό, οι αντάρτες κατάφεραν να σταματήσουν όχι μόνο την προώθηση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων αλλά και να διατηρήσουν την πρωτοβουλία στο πεδίο της μάχης υπό τον έλεγχό τους, παρά την τεράστια εχθρική πολεμική μηχανή. Αν και οι εισβολείς μπορεί να έχουν πάρει υπό τον έλεγχό τους μεμονωμένους λόφους και βουνοκορφές, αυτό όμως δεν σημαίνει πλήρη εδαφικό έλεγχο, επειδή οι αντάρτες συνεχίζουν να αποφασίζουν πότε και πού να χτυπήσουν.

Παρά τη χρήση της πιο σύγχρονης τεχνολογίας αναγνώρισης, το αντάρτικο κατάφερε να ανακτήσει ελευθερία κινήσεων και πραγματοποίησε επιτυχημένες ενέργειες σε όλες τις ζώνες μάχης του Βόρειου και Νότιου Κουρδιστάν, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Οι πρόσφατες επιτυχίες και η πρόοδος στον ανταρτοπόλεμο έχουν μια σημασία που δεν πρέπει να υποτιμάται και κλονίζουν τα θεμέλια του καθεστώτος. Για παράδειγμα, ο τούρκος υπουργός Εσωτερικών, Süleyman Soylu, ισχυρίστηκε (όπως κάνει κάθε χρόνο) ότι το τέλος του αντάρτικου είναι θέμα χρόνου, μίλησε για μερικές εκατοντάδες εναπομείναντες μαχητές και ανακοίνωσε τη νίκη στον «αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Η ύπαρξη του αντάρτικου, και κάθε περαιτέρω επιτυχημένη δράση είναι πάνω απ’ όλα μια επίθεση στο μύθο του αήττητου κράτους που προσπαθεί να οικοδομήσει το καθεστώς και να επιφέρει ένα πλήγμα ενάντια στο ξεθωριασμένο καθεστώς του φόβου, το οποίο έχει επιβάλει ψυχολογικό πόλεμο στους λαούς της Τουρκίας και της ευρύτερης περιοχής. Εύκολα αποδεικνύεται ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια αντίσταση και παύση της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, δείχνοντας θάρρος απλά προσπαθώντας, δίνοντας ελπίδα, δύναμη και εμπιστοσύνη σε όλους τους αγωνιζόμενους στη περιοχή και σε όλο τον κόσμο. Από αυτή την άποψη, η συνεχιζόμενη αντίσταση στο Χεφτανίν έχει μια σημασία που υπερβαίνει κατά πολύ τον καθαρά εδαφικό έλεγχο αυτής ή μιας άλλης επικράτειας. Το Χεφτανίν ενσαρκώνει την ελπίδα για νίκη και απελευθέρωση και έχει ουσιαστικά διευκρινίσει ποια είναι η σωστή γραμμή και στάση στον αγώνα κατά του φασισμού. Το αντάρτικο του 21ου αιώνα, με τη νέα επαγγελματική δομή και τις εκσυγχρονισμένες μεθόδους του, δεν είναι μόνο ένα αποτελεσματικό εργαλείο, αλλά χωρίς αμφιβολία, είναι η κύρια και ηγετική δύναμη, η πρωτοπορία του αντιφασιστικού αντιστασιακού αγώνα.

Η αντίσταση του Χεφτανίν επέφερε επίσης σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Υπό την αυξανόμενη πίεση της κουρδικής κοινής γνώμης σχεδόν όλα τα κουρδικά κόμματα στο Νότιο Κουρδιστάν και πέραν αυτού αναγκάστηκαν να πάρουν σαφή θέση και να αντιταχθούν στις κατοχικές πολιτικές του τουρκικού κράτους. Το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές δυνάμεις στα αραβικά κράτη. Μονάχα λίγες δυνάμεις συνεργάζονται ακόμη ανοιχτά με τον Τούρκικο φασισμό, όπως το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, το KDP, συνεχίζει τις προδοτικές πολιτικές του ενάντια στα επιτεύγματα του απελευθερωτικού αγώνα. Για δεκαετίες, το KDP συνεχίζει την στρατιωτική συνεργασία με τον τουρκικό αποικιακό φασισμό κυρίως μέσω της παροχής πληροφοριών. Ξεκινώντας με την πρόσφατη τουρκική εισβολή στο Νότιο Κουρδιστάν, υπάρχουν επίσης αυξημένες κινήσεις από την πλευρά του KDP. Σε συνεργασία με τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής, το KDP δημιουργεί στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα εδάφη και εισβάλει επανειλημμένα στις βάσεις των ανταρτών. Στόχος τους να περιορίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των ανταρτών και μεσοπρόθεσμα, η εφαρμογή του τουρκικού σχεδίου μόνιμης «ουδέτερης» ζώνης στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ. Επίσης στα σύνορα μεταξύ του Νότιου Κουρδιστάν και του Δυτικού Κουρδιστάν (Başur και Rojava) το KDP έχει ξεκίνησε περαιτέρω προετοιμασίες τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Περισσότερες από 40 νέες στρατιωτικές βάσεις KDP-Peshmerga έχουν καθιερωθεί, σκάβονται χαρακώματα και μετακινούνται βαρέα όπλα και στρατεύματα στα σύνορα. Οι θέσεις στοχεύουν στις απελευθερωμένες περιοχές. Πάνω απ ‘όλα, το γεγονός ότι αυτές οι κινήσεις έχουν ξεκινήσει μετά την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ του Nechirvan Barzani και του Τούρκου δικτάτορα Ερντογάν θέτει το ερώτημα αν δεν είναι παρά νέες προετοιμασίες για άλλη μια Τουρκική εισβολή εναντίον της Ροζάβα.

Η συνοριακή περιοχή στο τρίγωνο Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ είναι στρατηγικά σημαντική και θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο τόσο σε μια εισβολή κατά της περιοχής Derik στα βορειοανατολικά και ως το πρώτο σημείο γεφύρωσης μιας επιχείρησης κατά των βουνών Şengal πιο νότια. Εκεί, τις τελευταίες εβδομάδες εμφανίστηκαν επανειλημμένα τουρκικές αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του άμαχου πληθυσμού των Γεζίντι και των αμυντικών δυνάμεών τους. Με την αύξηση των τουρκικών αεροπορικών επιθέσεων, ο Τύπος που συνεργάζεται με δυνάμεις που συνδέονται στενά με το KDP ξεκίνησε ταυτόχρονα μια εκστρατεία λάσπης ενάντια στην αυτοδιοίκηση του Şengal, προσπαθώντας να θέσει τις βάσεις για μια επίθεση ενάντια στις απελευθερωμένες περιοχές της με το ψευδές πρόσχημα της υποτιθέμενης παρουσίας δυνάμεων του ΡΚΚ. Άλλωστε, τον περασμένο μήνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ζήτησαν επανειλημμένα τη δημιουργία συμμαχίας μεταξύ του τουρκικού φασισμού, του KDP και της κεντρικής κυβέρνησης του Ιράκ για να «καθαρίσει» το Şengal από το PKK υπό άμεσο συντονισμό των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ. Αντί της δημοκρατικά εκλεγμένης αυτοδιοίκησης του λαού του Şengal, πρόκειται να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση μαριονέτα και οι αμυντικές δυνάμεις του λαού των Γεζίντι και οι γυναικείες μονάδες του Şengal θα αντικατασταθούν από δυνάμεις μισθοφόρων . Οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές βλέπουν τη συμμαχία κατοχής εναντίον του Şengal ως ένα πρώτο βήμα στην επέκταση της συνεργασίας κατά του Κινήματος Ελευθερίας σε ολόκληρη την επικράτεια του Ιράκ.

Εν τω μεταξύ, ο τουρκικός στρατός κατοχής έχει επίσης ξεκινήσει νέες προετοιμασίες κατά μήκος των συνόρων με τις απελευθερωμένες περιοχές. Κατά μήκος της πόλης Dirbesiye, σκάβονται χαρακώματα και κατασκευάζονται οχυρώσεις. Ξανά και ξανά υπάρχουν μετακινήσεις στρατευμάτων στις ήδη κατεχόμενες περιοχές και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι ο τουρκικός φασισμός περιμένει μια ευνοϊκή στιγμή για να ξεκινήσει με την επόμενη εισβολή εναντίον των απελευθερωμένων περιοχών της Βορειοανατολικής Συρίας. Είναι πολύ πιθανό ότι η πρόσφατη αναμέτρηση δυνάμεων στο Idlib πρέπει να θεωρηθεί μέρος των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας σχετικά με την τύχη της Βορειοανατολικής Συρίας. Ακόμη και ο πόλεμος δια αντιπροσώπων στον Καύκασο, μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενία, θα μπορούσαν τελικά να εξυπηρετήσουν τον Ερντογάν μόνο ως διαπραγματευτικό χαρτί για να πάρει το πράσινο φως για εισβολή σε άλλες περιοχές της Συρίας.

Τα πρόσφατα γεγονότα και οι αλλαγές στην ισορροπία ισχύος μας δείχνουν για άλλη μια φορά με κάθε σαφήνεια πόσο εύθραυστες είναι οι συνθήκες και οι συμφωνίες στην πραγματικότητα. Μέσα σε λίγες ώρες η κατάσταση μπορεί να αλλάξει 180 μοίρες και η κατάπαυση του πυρός μπορεί να μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση. Σε αυτές τις εποχές, είναι σημαντικό να είμαστε σε επαγρύπνηση και να διατηρούμε την ικανότητα να αντιδρούμε και να παρεμβαίνουμε γρήγορα. Τα τελευταία κύματα συλλήψεων πολιτικών ηγετών του κόμματος της δημοκρατικής αντιπολίτευσης HDP από το καθεστώς του Ερντογάν δείχνουν και πάλι ότι η επιλογή τους δεν είναι ο διάλογος αλλά ο πόλεμος. Με το πρόσχημα της διοργάνωσης διαδηλώσεων αλληλεγγύης με την αντίσταση στο Kobanê πριν από έξι χρόνια το φθινόπωρο του 2014, 83 πολιτικοί της αντιπολίτευσης απήχθησαν πρόσφατα και φυλακίστηκαν. Το μήνυμα που στέλνει το καθεστώς είναι πολύ σαφές. Όποιος τολμήσει να αντιταχθεί στην πολεμική πολιτική του πρέπει να περιμένει πως θα βρεθεί στη φυλακή από τη μία μέρα στην άλλη με αυθαίρετες κατηγορίες. Οι εκστρατείες γενοκτονίας του τουρκικού φασισμού κάνουν για άλλη μια φορά πολύ σαφές ότι δεν υπάρχει προοπτική απελευθέρωσης στον αγώνα κατά του φασισμού χωρίς τη χρήση των όπλων, χωρίς τη συνειδητή χρήση της αυτοάμυνας, χωρίς τον ένοπλο αντιφασιστικό αγώνα. Το καθεστώς AKP-MHP έχει κηρύξει πόλεμο στις δημοκρατικές-επαναστατικές δυνάμεις της περιοχής, ένα πόλεμο ζωής ή θανάτου. Όσο δεν συντρίβεται το καθεστώς Ερντογάν και του Μπαχτζέλι, αυτός ο πόλεμος θα συνεχίζεται και θα επεκτείνεται.

Για όλους εμάς, για το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, είναι σημαντικό να λάβουμε θέση σε αυτόν τον πόλεμο στο πλάι των συντρόφων/ισσων μας και να υπερασπιστούμε τον δίκαιο αγώνα για την απελευθέρωση. Όπως και ο τουρκικός φασισμός οργανώνεται παγκοσμίως και έχει γίνει παγκόσμια απειλή, το αντιφασιστικό μέτωπο πρέπει να είναι μια ενωμένη δύναμη, από τον ένοπλο λαό της Ροζάβα, τους αντάρτες στα βουνά, τις μονάδες εκδίκησης και τις πρωτοβουλίες που φωτίζουν τις νύχτες με τις πυρκαγιές τους στις μητροπόλεις της Τουρκίας, στα κινήματα αντίστασης στις ιμπεριαλιστικές χώρες και παγκοσμίως. Μπορεί να διεξάγουμε τον αγώνα με διαφορετικές μεθόδους, οι συνθήκες υπό τις οποίες οργανωνόμαστε και εργαζόμαστε μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά ο κοινός μας στόχος είναι να τσακίσουμε τον τουρκικό φασισμό και η διεθνή αλληλεγγύη με την επανάσταση στη Μέση Ανατολή μας ενώνει. Εάν καταφέρουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε παγκόσμιο επίπεδο και να νικήσουμε τον τουρκικό φασισμό μαζί θα είναι εύκολο να ρίξουμε το καθεστώς AKP-MHP στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Η επανάσταση στη Μέση Ανατολή θα κερδίσει – ο φασισμός θα τσακιστεί!

μετάφραση/επιμέλεια RiseUp4RojavaGreece

Oct 09

Φίλοι/Φίλες

Το προηγούμενο διάστημα το μπλόγκ δεν λειτούργησε, κύριος για λόγους που είχαν να κάνουν με μια εσωτερική διαδικασία που οδήγησε στην δημιουργία του Ελληνικού δικτύου Riseup4Rojava.
Θα συνεχιστεί να ανεβαίνει υλικό για το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα, ειδικά σε ότι αφορά βίντεο, βιβλία και άλλα τέτοια.

Όταν βρεθεί χρόνος θα γίνει και η ανάλογη μετατροπή του μπλόγκ. Μέχρι τότε σας καλούμε να το ακολουθήστε και να στηρίξετε τις δράσεις και τα καλέσματα του.

στη Σελίδα https://riseup4rojava.org/el/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/

Στο Facebook RiseUp4Rojava-Greece

στο twitter @Riseup4G

Jul 09

RiseUp 4 the Revolution – Παγκόσμιες ημέρες δράσης στις 18 και 19 Ιουλίου

RiseUp 4 the Revolution

–Κατά της αποικιοκρατίας, του φασισμού, της πατριαρχίας και των γυναικοκτονιών, της οικολογικής καταστροφής και όλων των μορφών καταπίεσης σε ολόκληρο τον κόσμο –

19 Ιουλίου: 8η επέτειος της επανάστασης στη Ροτζάβα (Rojava), της επανάστασης στη Νικαράγουα και της Ισπανικής Επανάστασης

Η 19η Ιουλίου είναι μια σημαντική ημέρα με διαχρονική σημασία για ολόκληρο τον κόσμο. Είναι σημαντική για όλες και όλους που αγωνίζονται ενάντια στον φασισμό και οικοδομούν τον κόσμο στον οποίο θέλουμε να ζήσουμε!

Στις 19 Ιουλίου, πριν από 8 χρόνια, ξεκίνησε στο Κομπάνι (Kobanê) της Ροτζάβα η μεγαλύτερη επανάσταση του 21ου αιώνα, μια συνεχής μάχη ενάντια στον φασισμό της εποχής μας. Η επανάσταση στη Ροτζάβα είναι ένας φάρος ελπίδας και για την υπόλοιπη Συρία, την ευρύτερη Μέση Ανατολή και ολόκληρο τον κόσμο. Το βασικό στοιχείο αυτής της επανάστασης είναι η απελευθέρωση των γυναικών. Υπάρχει μια γυναικεία επανάσταση στη Ροτζάβα. Είναι το παράδειγμα του πώς φαίνεται μια ριζοσπαστική-δημοκρατική, κοινωνική-οικολογική κοινωνία απελευθερωμένων γυναικών και μια πραγματικότητα βασισμένη στις ιδέες του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού, όπως προτάθηκαν από τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν (Abdullah Öcalan). Εδώ στη Ροτζάβα/ΒΑ Συρία, υπάρχει μια πραγματικότητα όπου οι γυναίκες, η νεολαία, οι εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες αποφασίζουν σε αυτόνομες συνομοσπονδιακές δομές για το πώς θα ζήσουν, ενώνονται και καταφέρνουν επιτυχίες –μαζί με το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης– ενάντια στις δυνάμεις που μας καταπιέζουν εδώ και δεκαετίες.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι αν ξεσηκωθούμε και αγωνιστούμε μαζί, δούμε τις συνδέσεις, μάθουμε ο ένας από την άλλη και κάνουμε τις επαναστάσεις του παρελθόντος και του παρόντος δικές μας, θα πετύχουμε!

Με την ίδια λογική, ας γιορτάσουμε επίσης αυτή τη μέρα τη νίκη κατά του φασισμού στη Νικαράγουα το 1979. Μετά από μια μακρά και σκληρή πάλη, η φασιστική στρατιωτική δικτατορία της οικογένειας Σομόζα συνετρίβει και άνοιξε ο δρόμος προς τη σοσιαλιστική πολιτική, με μεγάλες βελτιώσεις στην εκπαίδευση και τη γεωργία. Η επανάσταση στη Νικαράγουα, όπως και η επανάσταση στη Ροτζάβα, ακολουθούν την κληρονομιά του διεθνισμού και του κοινού αγώνα κατά του φασισμού επηρεασμένες επίσης ιδεολογικά και πρακτικά κι από άλλες επαναστάσεις, παρελθοντικές και σύγχρονες.

Επίσης, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και ακολουθούμε τα βήματα της εργατικής τάξης που στις 19 Ιουλίου 1936 εναντιώθηκε στην απόπειρα για φασιστικό πραξικόπημα του εθνικιστικού κινήματος στην Ισπανία. Με τα όπλα στα χέρια του λαού, η εργατική τάξη νίκησε τον φασισμό στις μεγάλες πόλεις, κηρύσσοντας την κοινωνική επανάσταση στην Καταλονία και την Αραγονία. Η ηρωική αντίσταση και ο κοινός διεθνιστικός αγώνας από 50 χιλιάδες εθελοντές στις Διεθνείς Ταξιαρχίες είναι ένα παράδειγμα για τον αγώνα μας σήμερα.

Σήμερα, εκατοντάδες εθελοντές από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στον επαναστατικό αγώνα στη Ροτζάβα/ΒΑ Συρία, έρχονται να μάθουν και να συμβάλουν στην επανάσταση των γυναικών, η οποία έχει ως βάση την απελευθέρωση των φύλων για την οικοδόμηση ενός κόσμου χωρίς φασισμό ποτέ και πουθενά, κατανοώντας ότι η εξέλιξη της πατριαρχίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας έχει διαμορφώσει το σημερινό καταπιεστικό σύστημα. Μαζί με το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, βρισκόμαστε σε έναν κοινό αγώνα ενάντια στο φασισμό, ακολουθώντας τα παραδείγματα των Διεθνιστικών Ταξιαρχιών, τον αγώνα κατά της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού στην Αλγερία, την Κούβα, τη Νικαράγουα, το Βιετνάμ και τις αναρίθμητες εξεγέρσεις κατά της καπιταλιστικής νεωτερικότητας και επομένως του ιμπεριαλισμού σε όλο τον κόσμο. Αν δεν αφήσουμε πίσω μας την πατριαρχική νοοτροπία, δεν θα μπορέσουμε ξεπεράσουμε τον καπιταλισμό, την αποικιοκρατία και τον φασισμό.

Δημοκρατική νεωτερικότητα εναντίον καπιταλιστικής νεωτερικότητας στην εποχή μας

Στις μέρες μας υπάρχουν δύο βασικά συστήματα που συγκρούονται μεταξύ τους: το σύστημα της καπιταλιστικής νεωτερικότητας, που υποστηρίζει την άνοδο του φασισμού, και το σύστημα της δημοκρατικής νεωτερικότητας με όλες τις αντικαπιταλιστικές, αντιιμπεριαλιστικές, αντι-πατριαρχικές, διεθνιστικές δυνάμεις του κόσμου που αγαπούν την ελευθερία! Σήμερα, η καπιταλιστική νεωτερικότητα και ο φασισμός στη Μέση Ανατολή υλοποιούνται με τη μορφή του ISIS και του φασιστικού τουρκικού κράτους, με όλους τους παγκόσμιους υποστηρικτές τους, ιδιαίτερα τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τον ευρύτερο διεθνή συνασπισμό του ΝΑΤΟ. Αλλά οι δυνάμεις της δημοκρατικής νεωτερικότητας, με εμπροσθοφυλακή τη νεολαία, τις γυναίκες, τους καταπιεσμένους και τις εθνοτικές μειονότητες καθώς και την εργατική τάξη, δεν αποδέχονται τις απόπειρες γενοκτονίας και κατοχής και συνεχίζουν να αγωνίζονται και να οικοδομούν την εναλλακτική προοπτική με την οποία θέλουμε να ζήσουμε!

Ειδικά σε καιρούς όπου γίνονται προσπάθειες για επέκταση της κατοχής σε ολόκληρο το Κουρδιστάν με τις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις και τις καθημερινές βομβιστικές επιθέσεις, με στόχο τη διάλυση της μεγαλύτερης επανάστασης του 21ου αιώνα·

– σε καιρούς όπου η αποικιοκρατία και ο φασισμός βρίσκονται σε άνοδο και εκφράζονται ξεκάθαρα ως αναπόσπαστο μέρος όλων των εθνών-κρατών σε ολόκληρο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας την πανδημία του Covid-19 ως δικαιολογία για τα αυταρχικά μέτρα που λαμβάνουν·

– σε καιρούς όπου η ρατσιστική αστυνομική βία, οι ρατσιστικές επιθέσεις και η ξενοφοβία αυξάνονται σε όλο τον κόσμο, όπως βλέπουμε με τη ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ, με τις ρατσιστικές επιθέσεις στο Hanau στη Γερμανία και με την παγκόσμια κατάσταση των προσφύγων στα σύνορα και στα καμπ·

– σε καιρούς όπου οι γυναικοκτονίες είναι κρατική πρακτική όπως δείχνουν οι πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στο Κομπάνι από το φασιστικό τουρκικό κράτος, σκοτώνοντας γυναίκες ακτιβίστριες, οι οποίες εργάζονται για την αυτοοργάνωση και την απελευθέρωση των γυναικών και όταν καθημερινά η πατριαρχική νοοτροπία σκοτώνει γυναίκες και non–binary άτομα σε όλο τον κόσμο, σε καιρούς όπου η οικολογική καταστροφή στον πλανήτη μας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και το κέρδος των καπιταλιστών μπαίνει πάνω από τις κοινωνικές ανάγκες των λαών και των μελλοντικών γενεών·

– σε αυτούς τους καιρούς, εμείς, ως παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Είμαστε οι δυνάμεις, που αγαπάμε την ελευθερία και την ανθρωπότητα, και όχι μόνο αντιστεκόμαστε σε αυτές τις επιθέσεις, αλλά χτίζουμε και την εναλλακτική λύση που οραματιζόμαστε. Ακολουθούμε όλους εκείνους που έπεσαν στον αγώνα για την ανθρωπότητα, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, που έδωσαν τη ζωή τους για έναν καλύτερο κόσμο και των οποίων τη μνήμη κρατάμε ζωντανή κάνοντας τον αγώνα τους δικό μας και συνεχίζουμε την πορεία τους.

Εμείς, ως Women Defend Rojava, Διεθνιστική Κομμούνα και RiseUp4Rojava, καλούμε σε κατά της αποικιοκρατίας, του φασισμού, της πατριαρχίας και των γυναικοκτονιών, της οικολογικής καταστροφής και όλων των μορφών καταπίεσης. Θα διαδηλώσουμε, θα καταλάβουμε, θα αποκλείσουμε, θα διαμαρτυρηθούμε με δημιουργικούς τρόπους σε όλο τον κόσμο και θα δείξουμε τον κοινό αντιφασιστικό αγώνα μας σε ένα μέτωπο, δείχνοντας σε αυτούς που μας εμποδίζουν να ζούμε με αξιοπρέπεια και ελευθερία τι πιστεύουμε γι’ αυτούς. Επομένως, καλούμε όλους να συμμετάσχουν σε αυτές τις ημέρες δράσης και να τις μοιραστούν μαζί μας!

ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! – RISE UP 4 THE REVOLUTION!

Η επανάσταση στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο θα κερδίσει – ο φασισμός θα συντριβεί.

Ζήτω η Διεθνιστική Αλληλεγγύη!

Jun 26

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Tο βράδυ στις 23 Ιουνίου 2020  μη επανδρωμένα drones, του φασιστικού τουρκικού κράτους, βομβάρδισαν το χωριό Helincê στο Kοbane. Το φασιστικό τουρκικό κράτος είχε σαν άμεσο στόχο ένα σπίτι και σκότωσε τουλάχιστον τρεις γυναίκες. Δύο από τις γυναίκες, είναι η Zehra Berkel, εκτελεστικό μέλος του κινήματος γυναικών Kongra Star στην περιοχή του Ευφράτη, και η Emine Weysî.

Αυτή είναι μια άμεση επίθεση εναντίον μας, ως γυναικών! Αυτή είναι μια ακόμη γυναικοκτονία που διαπράχθηκε από το φασιστικό τουρκικό κράτος! Ενάντια στην αυτοοργάνωση και τον αγώνα μας, για την γυναικεία απελευθέρωση!

Για χρόνια, οι γυναίκες στη Βόρεια και Ανατολική Συρία οργανώνονται και αγωνίζονται ενάντια στην πατριαρχική νοοτροπία και για αλλαγή στην κοινωνία, που να βασίζεται στην γυναικεία απελευθέρωση. Από την αρχή, το Kongra Star, ως κίνημα των γυναικών στη Rojava, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο, στη γυναικεία απελευθέρωση και δημιουργήθηκε για να ενισχύσει, καθώς και να οργανώσει τις γυναίκες. Αλλά και εδώ προσπαθούν να καταστρέψουν τα βήματα των γυναικών. Αυτό το βλέπουμε καθαρά με τη δολοφονία της Hevrin Khalaf, γενική γραμματέα του Συριακού κόμματος «Future Syria» η οποία αποτελούσε παράδειγμα για το ρόλο των γυναικών στον αγώνα για απελευθέρωση, η οποία σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 2019, κατά την τελευταία τουρκική εισβολή.

Στη Βόρεια και Ανατολική Συρία συνεχίζονται οι επιθέσεις, ο βρώμικος πόλεμος και η κατοχή της Τουρκίας και των τζιχαντιστών μισθοφόρων της. Αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα στις αποψινές επιθέσεις, στην κατάσταση των γυναικών στις περιοχές που έχει καταλάβει το τουρκικό κράτος και οι τζιχαντιστές μισθοφόροι του, όπως το Αφρίν. Καθημερινά υπάρχουν αναφορές για γυναίκες που απαγάγονται ή δολοφονούνται από τις τζιχαντιστικές μισθοφορικές ομάδες, που υποστηρίζονται από το τουρκικό κράτος.

Οι επιθέσεις αυτές γίνονται παράλληλα με τον πόλεμο που κήρυξε το τουρκικό κράτος και το φασιστικό του καθεστώς, κατά του κουρδικού λαού και της επανάστασης των γυναικών.Κάνει επιθέσεις και εξαπολύει βομβαρδισμούς, στο Bashur (Νότιο Κουρδιστάν, Ιράκ),στο Bakur (Βόρειο Κουρδιστάν) και συλλαμβάνει γυναίκες ακτιβίστριες και βουλευτίνες, που είναι αφοσιωμένες στις φεμινιστικές πολιτικές και τα δικαιώματα των γυναικών.

Επιπλέον, δεν μπορούμε να μη καταγγείλουμε ότι η σημερινή επίθεση που έλαβε χώρα στο Kobane έγινε δύο ημέρες πριν, από την επέτειο της σφαγής του Kobane. Η πόλη Kobane, έχει γίνει σύμβολο της αντίστασης και της ήττας του φασισμού του Ισλαμικού Κράτους. Πριν από πέντε χρόνια, στις 25 Ιουνίου του 2015, τζιχαντιστές, ντυμένοι με στολές του YPG μπήκαν στην πόλη και σκότωσαν 252 άτομα, μεταξύ των οποίων 35 παιδιά και 64 γυναίκες. Το τουρκικό κράτος έχει την ίδια βάναυση νοοτροπία με το Ισλαμικό Κράτος.

Γι’ αυτό καλούμε όλες τις γυναίκες του κόσμου, να σταθούν ενάντια στα εγκλήματα πολέμου, που διαπράττονται από το τουρκικό κράτος. Να καταγγείλουν την ευθύνη της Ρωσίας, η οποία έχει τον έλεγχο της flyzone (ζώνη πτήσεων), πάνω από το Kobane, καθώς και όλων των κρατών- μελών του ΝΑΤΟ και των οργανισμών, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία κάνουν τα στραβά μάτια, στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο το Κουρδιστάν.

Ως Women Defend Rojava, καλούμε όλες τις γυναίκες να υπερασπιστούν τη Rojava και το Κουρδιστάν, ενάντια στο φασισμό και να οργανώσουν δράσεις, διαδηλώσεις ή συγκεντρώσεις. Τις καλούμε να διαδώσουν τις φρικαλεότητες του τουρκικού κράτους και να ασκήσουν πίεση στους υπευθύνους. Ζητάμε να αναλάβουμε το ρόλο μας ως γυναίκες και να υπερασπιστούμε τη ζωή ενάντια στον φασισμό. Ας οργανώσουμε την αυτοάμυνα μας, μαζί σε όλο τον κόσμο! Πρέπει να τερματίσουμε αυτή την πατριαρχική νοοτροπία!

Να σταματήσουν οι γυναικοκτονίες!
Να σταματήσουν τα τουρκικά εγκλήματα πολέμου!
Women Defend Rojava!
Women Defend Kurdistan!

Μετάφραση: Women Defend Rojava – Επιτροπή Αθήνας

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ!ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΡΟΖΑΒΑ!

Jun 26

Aνακοινωση και κάλεσμα σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις από το φασιστικό τουρκικό κράτος -Ιούνιος 2020

+++ Η σύνδεση μεταξύ των Ελεύθερων Βουνών του Κουρδιστάν και της Ροζάβα

+++ Ώρα για δράσεις ΠΑΝΤΟΥ

Αυτή η δήλωση είχε ολοκληρωθεί λίγο πριν από την ανακοίνωση της έναρξης μιας νέας επίγειας επίθεσης του φασιστικού τουρκικού κράτους, που ονομάστηκε «Claw-Tiger», στο Νότιο Κουρδιστάν, ξεκινώντας από το Haftanin. Η δήλωση και οι αξιολογήσεις που ακολουθούν επιβεβαιώνουν την άμεση απειλή για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις του κόσμου και την ανάγκη σύνδεσης των ελεύθερων βουνών του Κουρδιστάν με τη Ροζάβα. ΤΩΡΑ είναι η ώρα να ΔΡΑΣΟΥΜΕ, να οργανωθούμε και να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, οικοδομώντας μια πραγματική εναλλακτική λύση απέναντι στο σύστημα της καπιταλιστικής νεωτερικότητας. Αυτή η εναλλακτική λύση έχει εφαρμοστεί στη Ροζάβα και στα ελεύθερα βουνά του Κουρδιστάν, και πρέπει να την υπερασπιστούμε και να την οικοδομήσουμε όπου κι αν βρισκόμαστε!

Σύντομη εισαγωγή:

Αυτή η ανακοίνωση  αποτελεί συνέχεια του τελευταίου καλέσματος μας. Επαναλαμβάνει τις πιο σημαντικές πτυχές του και τοποθετεί την πρόσφατη επιχείρηση του φασιστικό τουρκικό κράτους με το όνομα «Νύχια του αετού»  σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό και ιστορικό πλαίσιο. Η ανακοίνωση βασίζεται σε πολιτικές αναλύσεις και αξιολογήσεις που έχουν προετοιμαστεί και δημοσιευθεί από το δίκτυο RiseUp4Rojava- (R4R-), τονίζοντας τη σημασία της σύνδεση μεταξύ των ελεύθερων βουνών του Κουρδιστάν και της Ροζάβα, καθώς και της ανάγκης για ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ, ώστε να υπερασπιστούμε την επανάσταση και να δημιουργηθούν 2, 3 πολλές Ροζάβες όπου κι αν είμαστε!

Στηρίζουμε το κάλεσμα του KCDK για συμμετοχή στην «Εβδομάδα αντίστασης ενάντια στην αποικιοκρατία» και δείχνουμε την παγκόσμια αντίστασή μας ενεργώντας με διάφορους δημιουργικούς τρόπους!

Η ανακοίνωση μας:

Ενώ ο πόλεμος και οι επιθέσεις στη Ροζάβα και στη Βόρεια Συρία από την Τουρκία και τους τζιχαντιστές σύμμαχους  της, με την υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του κόσμου συνεχίζονται σε καθημερινή βάση και ενώ η απειλή μιας νέας μεγάλης εισβολής αυξάνεται, ο πόλεμος στο βόρειο και Νότιο Κουρδιστάν/Ιράκ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Χθες το βράδυ (15 Ιούνιου 2020) , το φασιστικό τουρκικό κράτος ανακοίνωσε την επιχείρηση «Νύχια του Αετού» (Claw-Eagle), και διεξήγαγε μαζικούς βομβαρδισμούς στο Qendîl  -την καρδιά και το μυαλό του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος  στα Κουρδικά βουνά- στο αυτοδιοικούμενο καταυλισμό προσφύγων Mexmûr  και στη Şengal, η οποία κατοικείται κυρίως από Γιαζίντι.

Στη πρόσφατη νεκρολογία, γραμμένη από την Διεθνή Κομμούνα της Ροζάβα, για τον μάρτυρα  Qasim Engin, έχει ήδη τονιστεί πως  όλες αυτές οι επιθέσεις γίνονται γιατί οι εχθροί της επανάστασης προσπαθούν να εξουδετερώσουν την «επανάσταση στη Μέση Ανατολή […] με πολιτικές-ιδεολογικές, οικονομικές και στρατιωτικές επιθέσεις. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι μόνο το έργο του φασιστικού τουρκικού κράτους, αλλά το προϊόν μιας άμεσης συνεργασία μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδίως των ΗΠΑ, των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (MIT) και τοπικών συνεργατών όπως το Δημοκρατικό Κόμμα Κουρδιστάν (KDP) και της  μυστικής υπηρεσίας του Parastin. Ως εκ τούτου πρέπει να θεωρήσουμε την επίθεση μέρος της συνεχιζόμενης « διεθνής συνωμοσίας ».

Τα τελευταία χρόνια, οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές προσπάθησαν επανειλημμένα να ωθήσουν τα απελευθερωτικά κινήματα σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής (όχι μόνο στη Συρία ή το Ιράκ) σε μια αντιπαράθεση με τις ιρανικές δυνάμεις ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ως πεζικό για τα δικά τους σχέδια. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να επιβάλουν στο κίνημα μια συνεργασία η οποία αποτελεί συνθηκολόγηση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Για το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα είναι σαφές ότι δεν θα εμπλακεί σε κανένα αγώνα που να είναι αντίθετος με τα συμφέροντα της επανάστασης και των λαών της περιοχής. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ γνωρίζουν την ικανότητα και τη δυναμική του κινήματος να παρεμβαίνει ταχύτατα στο Ιράκ και να αλλάζει τα δεδομένα προς όφελος των δημοκρατικών δυνάμεων όποτε και όπου ανοίγει ένα κενό. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η επαναστατική δυναμική (σε μια απρόβλεπτη κατάσταση) σε μια σύγκρουση με το Ιράν και μιας περαιτέρω ενίσχυση της επανάστασης στην περιοχή, οι δυνάμεις του κινήματος θα πρέπει να αποδυναμωθούν όσο περισσότερο γίνεται από τα πριν. Επίσης, τα άλλα κράτη του ΝΑΤΟ αλλά και της περιοχής, όπως και η Ρωσία μπορούν πολύ καλά να συμμετάσχουν σε μια τέτοια αποδυνάμωση των επαναστατικών δυνάμεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, μιλάμε για μια διεθνή συνωμοσία, δηλαδή την ενότητα των αντιδραστικών δυνάμεων ενάντια στην επανάσταση στη Μέση Ανατολή. Οι πρόσφατες εισβολές/επιθέσεις/κατοχή της Τουρκίας στη Βορειοδυτική Συρία τον Οκτώβριο του 2019 πρέπει επίσης να ειδωθούν στο ίδιο πλαίσιο. Ακριβώς όπως η διεθνής συνωμοσία τη δεκαετία του 1990, η οποία κατέληξε στην απαγωγή και τη φυλάκιση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, πρέπει να θεωρηθεί ως προοίμιο για την κατάληψη του Ιράκ το 2003, έτσι η δεύτερη φάση της διεθνούς συνωμοσίας, της οποίας αυτήν τη στιγμή είμαστε μάρτυρες, αποκτά την πλήρη σημασία της στο πλαίσιο της προσπάθειας παρέμβασης κατά του Ιράν. Αυτήν την περίοδο οι ιμπεριαλιστικοί στόχοι είναι να δεσμευτεί η Τουρκία και οι λοιποί  περιφερειακοί συνεργάτες, να συντάξουν τις δυνάμεις τους και να αποδυναμωθεί ή ακόμη και να εξολοθρευτεί πλήρως η πιο ισχυρή επαναστατική δύναμη της περιοχής, το Κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα.

Υπό αυτό το πρίσμα, πρέπει επίσης να δούμε τις επιθέσεις της 15ης Ιουνίου. Από τις αρχές Απριλίου του 2020, το KDP, το οποίο συνεργάζεται με την Τουρκία, μεταφέρει νέες μονάδες στη περιοχή Zînê Wertê, η οποία σηματοδοτεί όχι μόνο την είσοδο στα βουνά του Καντίλ (Qendîl), αλλά και τα σύνορα μεταξύ των περιοχών που ελέγχονται από το KDP, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, υπό την ηγεσία της φεουδαρχικής οικογένειας Barzani, και εκείνων που ελέγχονται από το YNK, την πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν της οικογένειας Talabani. Ο στόχος είναι να θέσουν υπό τον έλεγχό τους στρατηγικούς λόφους και βουνοκορφές ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν τη διαδρομή από το Ερμπίλ προς το Καντίλ. Μαζί με τις μονάδες Peshmerga, μεγάλες μονάδες της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας MIT έχουν εισέλθει στην περιοχή και προσπαθούν να ανακαλύψουν τις αντάρτικες θέσεις για να βομβαρδιστούν από αέρος – όπως είδαμε στις 15 Ιουνίου. Οι τοπικοί χωρικοί αναφέρουν πως άγνωστοι Τούρκοι άντρες, εξοπλισμένοι με ασυρμάτους περιπλανιούνται στα χωριά προσπαθώντας να συγκεντρώσουν πληροφορίες.

Επομένως, βλέπουμε ότι οι τρέχουσες επιθέσεις του KDP στις ελεγχόμενες περιοχές του YNK κοντά στα βουνά Qendîl, περιορίζει τη δυνατότητα μετακίνησης των ανταρτών/ισσών και προκαλεί μια ενδοκουρδική σύγκρουση που ωφελεί τον τουρκικό φασισμό και τους γενοκτονικούς στόχους του εναντίον του Κουρδιστάν. Αυτό προωθεί τον πόλεμο και τον στόχο της Τουρκίας και των σύμμαχων της να επιτεθούν εναντίον του Κινήματος σε όλα τα μέτωπα. Παρόμοιες εξελίξεις υπάρχουν ήδη εδώ και ένα χρόνο, δείχνοντας ότι εάν μια άμεση επίθεση στη Ροζάβα καθυστερεί, τότε το επίκεντρο των επιθέσεων μετατοπίζεται στρατιωτικά σε άλλα μέτωπα, όπως  στο Μπακούρ, το Καντίλ και το Mexmûr και όπου η δημοκρατική συνομοσπονδία έχει τεθεί σε εφαρμογή. Το Μάχμουρ έχει ήδη βομβαρδιστεί από τουρκικά ένοπλα αεροσκάφη, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, το θάνατο 3 γυναικών στα χωράφια και τραυματισμούς ανθρώπων. Η επίθεση στο Σενγκάλ (Şengal) – την περιοχή που απελευθερώθηκε από το ISIS το 2014 -, συμπεριλαμβανομένου ενός νοσοκομείου, και ως εκ τούτου επιζώντων της  γενοκτονίας από το  ISIS επιβεβαιώνει τη γενοκτονική πολιτική του φασιστικού τουρκικού κράτους και την ιδεολογική εγγύτητα του με τους τζιχαντιστές. Δεν είναι επίσης η πρώτη φορά που η Τουρκία βομβαρδίζει την απελευθερωμένη από τον φασισμό περιοχή που  συνδέει την Ροζάβα με το Σενγκάλ ( επιθέσεις εναντίον της περιοχής Qereçox σημειώθηκαν στις 25 Απριλίου 2017).

Η έναρξη της νέας επίθεσης της Τουρκίας με το όνομα «Claw-Eagle» σε Qendîl, Mexmûr και Şengal (με αποτέλεσμα πυρκαγιά σε εκτάσεις γεωργικής γης) στις 15 Ιουνίου είναι κάτι περισσότερο από κυνικό. Όπως και οι άνθρωποι της Ροζάβα -που βγαίνουν παντού στους δρόμους αυτές τις μέρες- τονίζουν, η ημερομηνία δεν επιλέχθηκε τυχαία, αλλά «συνέπεσε με την επέτειο που πραγματοποιήθηκε η σφαγή του Σεϊφό [-η γενοκτονία των Ασσύριων κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία-]από τους παππούδες του Ερντογάν».

Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι πρόκειται για επίθεση κατά της επανάστασης και του συστήματος της δημοκρατικής συνομοσπονδίας παντού. Έχοντας ένα ριζοσπαστικό δημοκρατικό σύστημα για όλες τις εθνικότητες, κοινωνική οικολογία και την απελευθέρωση των γυναικών ως κεντρικούς πυλώνες της επανάστασης βάζει σαφή εμπόδια στο πατριαρχικό σύστημα. Ως μια από τις πιο ακραίες εκφράσεις αυτού του συστήματος, η Τουρκία και οι σύμμαχοί της θεωρούσαν ανέκαθεν τη γυναικεία απελευθέρωση και τη δημοκρατία των λαών υπαρξιακή απειλή για το σύστημά τους -την καπιταλιστική νεωτερικότητα.

Γι’ αυτό λέμε ότι η Rojava και το Qendîl είναι κάτι κοινό. Η επίθεση εναντίον του Καντίλ πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη. Το Καντίλ σήμερα είναι κάτι περισσότερο από μια περιοχή που ελέγχεται από τους αντάρτες, είναι η καρδιά, ο εγκέφαλος, η έδρα της επανάστασης στη Μέση Ανατολή και του δημοκρατικού συνομοσπονδιακού κινήματος σε παγκόσμια κλίμακα. Επομένως οι επιθέσεις της 15ης Ιουνίου που διενεργείται από το KDP και την Τουρκία, προωθημένες από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή ακόμη και από άλλα κράτη, πρέπει να αξιολογηθεί ως επίθεση σε όλες τις επαναστατικές δυνάμεις παγκοσμίως και ως εκ τούτο να απαντηθεί με αποφασιστικότητα.

Το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, το οποίο βγήκε στους δρόμους το περασμένο φθινόπωρο για να υπερασπιστεί την επανάσταση της Ροζάβα, πρέπει να αναγνωρίσει τη σύνδεση των αγώνων και δεν πρέπει να απομονώνει τη Ροζάβα από το Καντίλ. Σήμερα, η επανάσταση στη Μέση Ανατολή έχει γίνει αποφασιστικός παράγοντας στον αγώνα για τον έλεγχο της περιοχής και χάρη στο παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, έχει επίσης αποκτήσει μια παγκόσμια επιρροή που δεν μπορεί απλά να αγνοηθεί.

Υπερασπιζόμενοι την επανάσταση σήμερα πρέπει, λοιπόν να ξεκινήσουμε από δύο βασικά σημεία. Από τη μία πλευρά, υπάρχουν οι επαναστατικές δυνάμεις της περιοχής, οι επαναστατικές αμυντικές δυνάμεις, οι αντάρτες/ισσες, οι ένοπλοι/ες, που παλεύουν ενάντια στην κατοχή, την αποικιοκρατία και τον ξένο παράγοντα με όλα τα μέσα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουμε εμείς, το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, το οποίο ασκεί πίεση στις Ζ ιμπεριαλιστικές χώρες με τις ενέργειές του. Αναλύουμε τα εγκλήματα των κυβερνώντων τάξεων και τους επιτιθέμαστε φανερά. Ένας σημαντικός παράγοντας για εμάς είναι ότι βλέπουμε την υπεράσπιση της επανάστασης ως κάτι περισσότερο από έναν μακρινό αγώνα. Στην κοινή αντίσταση, βλέπουμε την άμυνα της δικιάς μας ελπίδας, έχουμε αναγνωρίσει την επανάσταση στη Μέση Ανατολή ως τη δική μας επανάσταση.

Η κλιμάκωση στο Βόρειο Ιράκ στρώνει το έδαφος για να προετοιμαστεί μια νέα επίθεση εναντίον της Ροζάβα. Δεν μπορούμε να τονίσουμε αρκετά πώς ο εχθρός επιτέθηκε πέρυσι, πρώτα στο Xakurke και αργότερα στη βορειοανατολική Συρία. Οι προετοιμασίες της Τουρκίας συνεχίζονται επίσης με πλήρη ταχύτητα και στη Ροζάβα. Οι απαραίτητες διπλωματικές συνομιλίες γίνονται πίσω από κλειστές θύρες. Με την τελευταία πρόταση του καθεστώτος Ερντογάν προς τις ΗΠΑ και τους Ρώσους ιμπεριαλιστές να διαιρέσουν το πετρέλαιο της Βόρειας Συρίας μεταξύ τους, είναι μονάχα θέμα χρόνου έως ότου οι υπερδυνάμεις ανοίξουν για άλλη μια φορά τον δρόμο στην Τουρκία να εισβάλει.

Παρά την απόσυρση των δυνάμεων αυτοάμυνας από τα βόρεια σύνορα της Συρίας, παρά τις προσπάθειες διατήρησης της κατάπαυσης του πυρός, οι Τούρκοι φασίστες συνεχίζουν την κινητοποίηση ενάντια στην επανάσταση και ο πόλεμος που αντιμετωπίζουμε αυτήν τη στιγμή σε χαμηλή ένταση θα μπορούσε σύντομα να αναφλεγεί ξανά. Προς το παρόν δεν είναι σαφές ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος του κατακτητή. Διάφορες πληροφορίες κυκλοφορούν, αλλά πρέπει να υποθέσουμε το χειρότερο, δηλαδή πως όλες οι περιοχές που είναι ακόμα ελεύθερες, όλες οι απελευθερωμένες περιοχές της Βορειοανατολικής Συρίας από την Σέχμπα μέχρι το Κομπάνι, το Τίρμπεσπι και το Ντέρικ βρίσκονται επί του παρόντος υπό οξεία απειλή κατοχής.

Ο εχθρός έχει χρησιμοποιήσει την περίοδο του κορονοϊού, που ήταν στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, για να κάνει τις απαρατήρητες προετοιμασίες. Ένας ευρύς εξοπλισμός είναι σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμιστικών στρατευμάτων στις περιοχές Gire Spî και Serêkanî και μόλις προκύψει μια ευνοϊκή κατάσταση, δεν θα διστάσουν να επιτεθούν.  Το μόνο πράγμα που λείπει είναι οι διπλωματικές προϋποθέσεις για την αναδιάταξη της ισορροπίας δυνάμεων στην περιοχή.

Μόλις γίνουν αυτές οι προετοιμασίες, θα χτυπήσουν και τη Ροζάβα, όπως έχουν ήδη χτυπήσει στο βόρειο Ιράκ (Basur).

Ωστόσο, η αντίσταση ενάντια στο φασιστικό καθεστώς αυξάνεται επίσης στην Τουρκία, στη Συρία και το Ιράκ. Καθώς οι κατακτητές και οι ιμπεριαλιστές προετοιμάζονται για νέες επιθέσεις, οι λαοί της περιοχής οπλίζονται επίσης για να υπερασπίσουν τη ζωή, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Κανείς δεν θα αποδεχθεί έτσι απλά την τουρκική κατοχή. Όπως στο Gire Spî και το Serêkanî,  η αντίσταση σε όλες τις περιοχές θα συνεχιστεί. Είτε στο Καντίλ είτε στη Βόρεια Συρία, όπου κι αν προχωρήσουν οι κατακτητές, θα αντιμετωπίσουν έντονη αντίσταση και δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα για αυτούς. Ούτε στο Βόρειο Ιράκ ούτε στη Βόρεια Συρία τα πράγματα θα είναι εύκολα. Όσο μεγαλύτερες γίνονται οι επιθέσεις των κατακτητών, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αντίσταση εναντίον τους. Εάν καταφέρουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις της αντίστασης και της επανάστασης σε ολόκληρη την περιοχή και να πολεμήσουμε ενωμένοι ενάντια στους κατακτητές θα δούμε μεγάλες εξελίξεις αυτή την χρονιά και μια επαναστατική πρόοδο πρωτοφανών διαστάσεων. Ωστόσο, προκειμένου η επανάσταση να επιτύχει μια σημαντική πρόοδο στο σύνολό της περιοχή της Μέσης Ανατολής, το φασιστικό καθεστώς AKP-MHP, το οποίο είναι σήμερα το μεγαλύτερο προπύργιο της αντεπανάστασης στην περιοχή και αποτρέπει την επιτυχία της επανάστασης πρέπει να καταστραφεί.

Με τον επαναστατικό λαϊκό πόλεμο ως όπλο οι λαοί και οι καταπιεσμένοι στη περιοχή είναι σε θέση να αντισταθούν σε οποιαδήποτε επίθεση και να νικήσουν τον τουρκικό φασισμό. Φυσικά, θα υπάρξουν και μεμονωμένες ήττες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χάσαμε τον πόλεμο. Ακόμα κι αν το Αφρίν, το Γκιρεπσί (Gire Spî) και το Σερεκάνι βρίσκονται επί του παρόντος υπό κατοχή, η επανάσταση δεν μπορεί να ηττηθεί τόσο εύκολα. Ακόμα κι αν πρέπει να γίνετε ένα βήμα προς τα πίσω, η επόμενη επίθεση είναι πάντα στα σκαριά.

Καταλήγουμε στο προηγούμενο κάλεσμα μας:

Τώρα είναι η ώρα για παγκόσμια αντίσταση! Το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης πρέπει να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα της τρέχουσας κατάστασης. Σήμερα, ήρθε η ώρα να δώσει το τελικό πλήγμα στον τουρκικό φασισμό και σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς συμμάχους του, που αποτελούν κρίσιμο μέρος αυτού του πολέμου, και των επιθέσεων εναντίον των επαναστατικών και δημοκρατικών δυνάμεων του κόσμου. Το κίνημα αντίστασης σε ολόκληρο τον κόσμο πρέπει επίσης να διαδραματίσει το ρόλο του σε αυτό. Δεν είναι η ώρα να περιμένει και να παρακολουθεί. Αν περιμένουμε να πραγματοποιηθεί η επόμενη επίθεση στη Ροζάβα, θα είναι ήδη πολύ αργά. Ο πόλεμος είναι τώρα, ο πόλεμος έχει ήδη αρχίσει, ο πόλεμος δεν σταμάτησε ποτέ. Στην επιφάνεια, παίζεται ένα θέατρο για την ανακωχή, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται χωρίς διακοπή στη Βόρεια Συρία καθώς και σε άλλα μέρη του Κουρδιστάν, όπως βλέπουμε με τη μεγάλη επίθεση στο Νότιο Κουρδιστάν αυτή τη στιγμή! Δεν είναι η ώρα να καθίσουμε στο σπίτι και να περιμένουμε την επόμενη μεγάλη εισβολή, τώρα είναι η ώρα να σταθούμε ενάντια σε αυτόν τον πόλεμο κατοχής με όλα τα απαραίτητα μέσα.

 

Καλούμε όλο τον κόσμο να βγει σήμερα στους δρόμους!

 

Στηρίζουμε το κάλεσμα του KCDK-E και συμμετέχουμε στην εβδομάδα δράσεων ενάντια στη αποικιοκρατία. Δείχνουμε πως η αντίσταση μας είναι πολυδιάστατη και δημιουργική.

 

Αυτό το κάλεσμα δεν είναι απλώς ένα κάλεσμα για αλληλεγγύη. Αυτό είναι ένα κάλεσμα για δράσεις παντού και σε όλα τα επίπεδα! Είναι σημαντικό να δούμε την υπεράσπιση της επανάστασης ως κάτι περισσότερο από έναν μακρινό αγώνα. Στην κοινή αντίσταση, βλέπουμε την υπεράσπιση της δικής μας ελπίδας και έχουμε αναγνωρίσει την επανάσταση ως δική μας επανάσταση. Ας δείξουμε δημιουργικά και ποικιλοτρόπως, αλλά θυμωμένα και αποφασιστικά τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη μας προς το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα και να σταθούμε στο πλευρό της ριζοσπαστικής δημοκρατικής-, κοινωνικής-οικολογικής-, γυναικείας επανάστασης στο Κουρδιστάν!

 

Η επανάσταση στη Μέση Ανατολή θα κερδίσει – ο φασισμός θα συνθλιβεί.

 

Όλοι μαζί ενάντια στο φασισμό!

Ζήτω η Διεθνιστική ευθύνη!

Ζήτω ο Αγώνας για Ελευθερία!

Η Αντίσταση είναι Ζωή!

 

 

 

Apr 01

Covid-19 – Θα ξαναγίνουν όλα καλά; του Ferda Çetin

Η πανδημία πιθανώς να έχει κάνει στην ανθρωπότητα μια τελευταία χάρη. Έχει αποκαλύψει ότι το παραμύθι της «απίστευτης αύξησης του βιοτικού επιπέδου» που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο από τους καπιταλιστές ήταν ένα γιγαντιαίο ψέμα.

Έχει αποδείξει ότι όσοι κατέστρεψαν την ύπαιθρο, τα χωριά, τους οικισμούς και τις βιώσιμες οικονομίες τους, αυτοί που οδήγησαν τους ανθρώπους στις πόλεις μετατρέποντας τους σε «πελάτες της αγοράς», δεν είχαν στρατηγική για το μέλλον και ζούσαν μονό για το παρόν.

Αποδείχθηκε ότι τα δεκάδες μεγάλα και μικρά κράτη που θέλουν να φέρουν «ειρήνη και σταθερότητα» στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Κουρδιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη και την Υεμένη δεν διαθέτουν αναπνευστήρες…αναπνευστήρες! Φάρμακα και προστατευτικό εξοπλισμό στα νοσοκομεία τους.

Αυτοί που δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια σε πολεμικά αεροπλάνα, ρουκέτες, άρματα  και βόμβες δεν έχουν καν σκεφτεί να έχουν μάσκες κατασκευασμένες από ένα κομμάτι ύφασμα.

Τα κράτη που ανταγωνίζονται για πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα. που στέλνουν δορυφόρους στο διάστημα και παράγουν όλα τα είδη των drones, που ξοδεύουν μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού τους σε αεροσκάφη, δεξαμενές και πυροβολικό, δεν σκέφτηκαν ούτε καν να παράγουν απολυμαντικά και προϊόντα υγιεινής.

Με τα λόγια και τις ενέργειές τους, έκαναν και πάλι σαφές ότι αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους σαν  «κοπάδι». Ο «θρίαμβος του πολέμου» ως η «λύση» της Ιταλίας ή η «ανοσία της αγέλης» της Μεγάλης Βρετανίας είναι μια σαφής απόδειξη της οπτικής της καπιταλιστικής νεωτερικότητας πάνω στους ανθρώπους και μια έκφρασης της ανικανότητας της.

Ο Leviathan(το κράτος), που συλλέγει φόρους χωρίς διάκριση μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων, πτωχών και πλούσιων, νέων και ηλικιωμένων, ξεκινά με την εξάπλωση του ιού να συντάσσει καταλόγους εκείνων που πρόκειται να θυσιαστούν πρώτοι. Το Covid-19 χρησιμοποιεί όρους όπως “ελεύθερη οικονομία της αγοράς” ή “φιλελευθερισμός” για να αποκρύψει το πραγματικό κακό. Τον καπιταλισμό.

Το Covid-19 έδειξε για άλλη μια φορά ότι το κράτος είναι παράσιτο που κάνει τους ανθρώπους να εργάζονται χωρίς ως τα 60/65 χρόνια, που υπόσχεται να πληρώσει για τη φροντίδα και τις ανάγκες τους στην τρίτη ηλικία, αλλά τώρα δηλώνει ότι αν και οι φόροι έχουν συλλεχθεί για 65 χρόνια , δεν θα μπορέσει να παράσχει αναπνευστήρες, φάρμακα και φροντίδα.

Μαζί βλέπουμε κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία, οι οποίες δηλώνουν υπεύθυνες για την παγκόσμια τάξη και την ανθρωπότητα να καθίστανται αδύναμα, ασήμαντα και αναποτελεσματικά.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να διαιωνίσει  το σύστημά του που βρίσκεται στα πρόθυρα της αβύσσου, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, χωρίς να αναγνωρίζει την ανικανότητά του. Εμπιστεύεται το γεγονός πως ο κόσμος ξεχνάει. Με την κυρίαρχη αλαζονεία του πλούτου, δηλώνει: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να γίνει αυτό ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα».

Ο οικονομικός σύμβουλος του Trump Larry Kudlow το επιβεβαιώνει με τις λέξεις: “Ο Πρόεδρος έχει δίκιο. Η θεραπία δεν πρέπει να είναι χειρότερη από την ίδια την ασθένεια. Θα πρέπει να κάνουμε κάποιες πολύ δύσκολες παραχωρήσεις κατά την επόμενη περίοδο. ”

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump και ο οικονομικός σύμβουλός του Kudlow γνωρίζουν πιθανώς για τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929 και τις μεγάλες κρίσεις που ακολούθησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός είναι ο λόγος που ανησυχούν τόσο πολύ.

Η μεγάλη κρίση του 1929 έπληξε τις βιομηχανικές πόλεις πιο σκληρά. Δημιουργήθηκε ένας μεγάλος αριθμός ανέργων και άστεγων ανθρώπων, καταστράφηκαν τα μικρομεσαία  μέσα διαβίωσης και οι μικρές αποταμιεύσεις δισεκατομμυρίων ανθρώπων. 4000 μεγάλες τράπεζες χρεοκόπησαν.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε στη ύπαιθρο και σε αγροτικές περιοχές. Το περιβάλλον εργασίας και οι οικονομίες τους ήταν επαρκείς γι ‘αυτούς.

Σήμερα, όταν η κρίση Corona εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, η κατάσταση είναι ακριβώς το αντίθετο από το 1929, με το 65-70% του παγκόσμιου πληθυσμού να ζει σε πόλεις. Ο αριθμός των κατοίκων της υπαίθρου και των χωριών που είναι ικανοί για διαβίωση είναι πολύ χαμηλός.

Συνεπώς, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ή μάντης  για να δείς ότι η πανδημία του κορονοϊου 19  θα την ακολουθήσει μια οικονομική κρίση που θα ξεπεράσει τα 1929 και το 1945.

Η κρίση αυτή θα έχει μέγεθος που δεν θέλουν οι Τρούμπα, Χι Τζίνπινγκ, Βλαντιμίρ Πούτιν, Άνγκελα Μέρκελ, Μπορίς Τζόνσον και Εμμανουήλ Μακρόν.

Όσο συνεχίζεται η πανδημία, οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα εργοστάσια, οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, η αγροτοβιομηχανία, οι κατασκευαστικές, η εξορυκτική βιομηχανία και η γεωργία δεν θα λειτουργούν πλέον στο πλαίσιο των καπιταλιστικών κανόνων. Δεν θα είναι πλέον σε θέση να παράγουν και να εμπορεύονται. Το εισόδημά τους θα ελαχιστοποιηθεί, αλλά τα έξοδα και τα χρέη τους θα παραμείνουν αμετάβλητα.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι θα επηρεαστούν ακόμη περισσότερο από αυτή την κατάσταση. Μετά την πανδημία, οι μάζες στις πόλεις αρχικά δεν θα είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν το ενοίκιο τους. Μετά από αυτό θα έχουν προβλήματα στην εξεύρεση τροφής και πόσιμου νερού. Οι άνεργοι, οι περιστασιακοί εργαζόμενοι, τα άτομα που λαμβάνουν κρατικά βοηθήματα και όσοι χάσουν τη δουλειά τους ως αποτέλεσμα της πανδημίας θα αποτελέσουν έτσι έναν στρατό των άπορων που θα στραφεί προς αναζήτηση κάλυψης βασικών αναγκών.

Οι σημερινές συνθήκες δεν είναι σαν τα δύο μπλοκ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αντίθετα, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία αποτελούν μέρος του ίδιου συστήματος. Συνεπώς, δεν θα υπάρξει Σχέδιο Μάρσαλ για να βοηθήσει, όπως υπήρχε μετά το 1945 κάτω από το δόγμα Truman.

Η ιστορική εμπειρία, τα τρέχοντα γεγονότα και η πορεία δείχνουν προς μια  μεγάλη ύφεση μετά τον κορονοϊό.

* Ο Ferda Çetin είναι δημοσιογράφος και αρθρογράφος της καθημερινής εφημερίδας Yeni Özgür Politika. Το αρχικό κείμενο δημοσιεύθηκε στα τουρκικά και μεταφράστηκε επίσης στα γερμανικά και στα ελληνικά.

Feb 02

Ανακοίνωση της καμπάνιας RiseUp4Rojava – Προετοιμαστείτε για την υπεράσπιση  του Κομπάνι

Ο δικτάτορας Ερντογάν απειλεί ξανά με εισβολή στη Συρία. Ήδη τις τελευταίες μέρες αυξάνονται οι ενδείξεις ότι επίκειται μια νέα επίθεση του φασιστικού τουρκικού στρατού. Πάντα τονίζαμε ότι ο πόλεμος δεν σταμάτησε ποτέ, αλλά άλλαξε μονάχα τη μορφή του. Ο πόλεμος χαμηλής έντασης μπορεί σύντομα να μετατραπεί σε νέα ανοικτά μέτωπα. Ο εχθρός συγκεντρώνει ξανά πολεμικό εξοπλισμό και ισλαμιστές μισθοφόρους στα σύνορα των απελευθερωμένων περιοχών. Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι το τουρκικό κράτος κατοχής προετοιμάζει νέες επιθέσεις ειδικά κατά της περιοχής του Kobane, αλλά απειλούνται και οι περιοχές δυτικά του Qamislo.

Το Kobane  έχει γίνει σύμβολο νίκης αυτής της επανάστασης και ως εκ τούτου το καθεστώς του AKP-MHP δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον στην κατάληψη του. Με μια επιτυχημένη κατοχή του Kobane, οι εισβολείς θα είναι σε θέση να συνδέσουν τα κατεχόμενα εδάφη από το Serekaniye μέχρι το Afrin επιτυγχάνοντας  μια εντελώς νέα δυναμική. Με μια πιθανή επίθεση στις περιοχές δυτικά του Qamislo άλλη μια  σφήνα στις απελευθερωμένες περιοχές  θα περιορίσει περαιτέρω την ελευθερία κινήσεων των επαναστατικών δυνάμεων και του άμαχου πληθυσμού. Την ίδια στιγμή, δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία προσβλέπει κυρίως στα πλούσια  κοιτάσματα  πετρελαίου του Tirbespi και του Rimelan.

Στη χθεσινή συνάντηση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας αξιολογήθηκαν διάφορα σενάρια και διατυπώθηκε η ετοιμότητα για περαιτέρω ενέργειες, καθώς «παρά τις διεθνείς συμφωνίες, οι τρομοκρατικές οργανώσεις συνεχίζουν να επιδίδονται σε επιθέσεις κατά της Τουρκίας και του άμαχου πληθυσμού της Συρίας» . Στη σημερινή συνάντηση του κόμματος του AKP, ο δικτάτορας Ερντογάν επανέλαβε στην ομιλία του ότι «η Τουρκία δεν θα είναι θεατής στο Idlib ή στις άλλες περιοχές». Εκείνοι που ρωτούν τι κάνει η Τουρκία στη Συρία «πρέπει να διαβάσουν τη Συμφωνία των Αδάνων», η οποία δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να διεξάγει αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στο βόρειο τμήμα της Συρίας και θα καταλάβει ότι η Τουρκία είναι σωστή με τις κατοχικές τις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τη συμφωνία, «οι τρομοκράτες και όλοι εκείνοι που αποτελούν κίνδυνο για τη χώρα πρέπει να κυνηγηθούν μέχρι τέλους».

Ο δικτάτορας Ερντογάν τόνισε ότι « Δεν θα επιτρέψουμε στη τρομοκρατική οργάνωση των αυτονομιστών στη Συρία να χτίσει ένα άντρο προδοσίας» ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τη χρήση στρατιωτικής δύναμης. Ενόψει της επίθεσης του Συριακού καθεστώτος, ο Ερντογάν απείλησε ακόμη και με άμεση επέμβαση, εάν το Idlib δεν επανέλθει στην κανονικότητα. Με τους ψευδείς ισχυρισμούς μεμονωμένων Τούρκων αξιωματούχων ότι οι δυνάμεις άμυνας του SDF δεν αποσύρθηκαν 30 χιλιόμετρα στη ζώνης ασφαλείας όπως συμφωνήθηκε προσπαθούν τώρα να νομιμοποιήσουν μια νέα επίθεση.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατόν να προβούμε σε ακριβείς προβλέψεις για το πότε θα γίνει μια νέα επίθεση, αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαστούμε αναλόγως και να αντιμετωπίσουμε κάθε επίθεση με αποφασιστική, πλατιά  και πολυδιάστατη  αντίσταση. Ακριβώς όπως οι άνθρωποι της Ροζάβα προετοιμάζονται καθημερινά για να υπερασπιστούν την επανάσταση, το διεθνές κίνημα αντίστασης πρέπει να προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα. Είναι καιρός να επανέλθει η επαγρύπνηση και να κάνουμε όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες.

Η επανάσταση της βορειοανατολικής Συρίας θα είναι νικηφόρα – ο φασισμός θα τσακιστεί !

https://www.facebook.com/riseup4rojava – https://riseup4rojava.org/

Dec 20

Ιμπεριαλιστικά σχέδια, διπλωματικά παιχνίδια, επαναστατική αντίσταση – Στιγμιότυπα της τουρκικής εισβολής στην Ροζάβα

Στις 09 Οκτωβρίου, η Τουρκία ξεκίνησε τον προαναγγελθείσα πόλεμο εναντίον των απελευθερωμένων εδαφών της βορειοανατολικής Συρίας. Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επιβεβαίωναν τα σχέδια κατοχής του καθεστώτος του AKP-MHP με την βιαστική απόσυρση των στρατευμάτων τους, οι πρώτες αεροπορικές βόμβες έπεσαν στις πόλεις και στα χωριά της Ροβάβας στις 16:00 τοπική ώρα. Ο φασιστικός τουρκικός στρατός κατοχής και τα τζιχαντιστικά στρατεύματά του ξεκίνησαν να προελαύνουν κάτω από την κάλυψη του τουρκικού πυροβολικού διασχίζοντας τα σύνορα την ίδια νύχτα. Η επίθεση των στρατευμάτων κατοχής επικεντρώθηκε κυρίως στις περιοχές γύρω από τις δύο πόλεις Gire Spi (Tel Abyad) και Serekaniye (Ras-al-Ain).

Αλλά η επίθεση δεν περιοριζόταν στη μικρή λωρίδα γης μεταξύ των δύο πόλεων. Χωριά και πόλεις σε ολόκληρη τη συνοριακή γραμμή έγιναν στόχοι του τουρκικού πυροβολικού και των αεροπορικών επιδρομών. Η στρατηγική της Τουρκίας ήταν ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή του πολέμου. Με τις πρώτες επιθέσεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα σε ολόκληρο το σύνορο, ο άμαχος πληθυσμός ειδικότερα επρόκειτο να χτυπηθεί ώστε να τρομοκρατηθεί. Η ζωή θα πρέπει να σταματήσει και οι άνθρωποι θα πρέπει να αναγκαστούν να φύγουν. Καταστράφηκαν αποθήκες τροφίμων και σιταποθήκες, αρτοποιεία, μονάδες επεξεργασίας νερού, αντλιοστάσια, νοσοκομεία και άλλες κρίσιμες υποδομές. Αλλά όπου οι φασιστές επιδρομείς τόλμησαν να εισέλθουν στο ελεύθερο έδαφος της Ροβάβας, οι επιθέσεις τους απαντήθηκαν με σθεναρή αντίσταση. Ο λαός της Ροζάβα και οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας στάθηκαν ενωμένοι ενάντια σε όλες τις επιθέσεις και προσέφεραν μια ιστορική αντίσταση. Ο εχθρός που δεν περίμενε τόσο έντονη και αποφασισμένη αντίσταση και ο στρατός κατοχής αναγκάστηκε να σταματήσει επέλαση του.

Το καθεστώς στην Άγκυρα περίμενε πως θα καταλάβει το Gire Spi και το Serekaniye με μια κίνηση και στη συνέχεια ήθελε να στραφεί στις υπόλοιπες περιοχές της Rojava. Αντιμέτωποι με την ήττα του και εξοργισμένοι με την βούληση των λαών της βορειοανατολικής Συρίας, επιτέθηκαν βίαια και βάρβαρα στον άμαχο πληθυσμό. Αεροπορικές επιδρομές και πυροβολικό χρησιμοποιήθηκαν για να σφαγιάσουν εκατοντάδες πολίτες. Δεκάδες κάηκαν ζωντανοί από τον λευκό φωσφόρο που έπεσε στο Gire Spi και στο Serekaniye. Αμέτρητοι άνθρωποι τραυματίστηκαν και ακρωτηριάστηκαν. Αλλά παρά τις αντιξοότητες, το μικροσκοπικό Serekaniye προσέφερε ηρωική αντίσταση για 12 ημέρες. Μια μικρή πόλη με μόλις 30.000 κατοίκους, που πολεμούσε τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, με όλη την προηγμένη πολεμική τεχνολογία και δύναμη πυρός, ανάγκασε το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν να υποχωρήσει απελπισμένο. Αποκομμένοι από τρόφιμα και ιατρικά εφόδια, εξοπλισμένοι μόνο με ελαφριά όπλα και λιγοστά πυρομαχικά, μερικές εκατοντάδες θαρραλέες γυναίκες και άνδρες αντιστέκονταν στην εισβολή. Οι υπερασπιστές του Serekaniye έχουν γράψει ένα έπος αντίστασης που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Όμως, όσο εξελίσσονταν οι βάρβαρες επιθέσεις των φασιστών εισβολέων κατά της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βορειοανατολικής Συρίας, τόσο περισσότερος κόσμος έβλεπε τα εγκλήματά τους με κάθε σαφήνεια. Οι εικόνες των εκτελέσεων ανυπεράσπιστων πολιτών, μεταξύ των οποίων η κούρδο-συριακή πολιτικός Hevrin Khelef, εξαπλώθηκαν στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης και προκάλεσαν τρόμο. Οι κραυγές των καμένων παιδιών του Serekaniye ακύστικαν σε όλο τον κόσμο, εκθέτοντας την Τουρκική επιχείρηση ” Πηγή της Ειρήνης” στα μάτια της προοδευτικής ανθρωπότητας. Οι διεθνείς διαμαρτυρίες άρχισαν να αναπτύσσονται και σιγά-σιγά τα εθνικά κράτη της Ευρώπης, αλλά και οι ιμπεριαλιστικές παγκόσμιες δυνάμεις, υπό την πίεση του δικού τους λαού, είδαν τους εαυτούς τους να αναγκάζονται να τοποθετηθούν. Και η Ρωσία τελικά έπρεπε να ενεργήσει σε αυτή την κατάσταση.

Για πολύ καιρό η Ρωσία είχε κάνει την πολιτική προετοιμασία του εδάφους για την επίθεση της Τουρκίας με την ελπίδα να αναγκάσει την επανάσταση της Βορειοανατολικής Συρίας, αποδυναμωμένη από τον αγώνα ενάντια στους Τούρκους κατακτητές, να συνθηκολογήσει με την Δαμασκό. Ενώ η Ρωσική Ομοσπονδία είχε σαμποτάρει στο παρελθόν οποιοδήποτε διάλογο μεταξύ του καθεστώτος του Μπάαθ και της αυτοδιοίκησης, αφήνει περιθώριο για αρχικές συνομιλίες με την έναρξη της τουρκικής εισβολής. Ήλπιζαν να βρουν καλές συνθήκες διαπραγμάτευσης για τους εαυτούς τους. Επίσης, αυξήθηκε η εγχώρια πίεση στην κυβέρνηση του Assad να περιορίσει την τουρκική εισβολή στο βόρειο τμήμα της χώρας. Την πέμπτη ημέρα του πολέμου, επιτεύχθηκε μια πρώτη στρατιωτική συμφωνία μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης της Συρίας και της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας.

Ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανακοινώνουν ήδη το τέλος της επανάστασης και της αυτοδιοίκησης, απελπισμένοι δημοσιογράφοι, φοβούμενοι τους στρατιώτες του Assad αναζητούσαν απόσταση, η αυτοδιοίκηση δήλωσε ότι η συμφωνία πρέπει να εξυπηρετεί την κοινή υπεράσπιση Χώρας. Πριν από τον περαιτέρω πολιτικό διάλογο για το μέλλον της Συρίας, πρέπει πρώτα απ ‘όλα να διασφαλιστεί η ενότητα της συριακής επικράτειας. Επειδή αυτός ο πολιτικός διάλογος δεν μπορεί να διεξαχθεί κάτω από συνθήκες ξένης εισβολής στη Συρία, η ματαίωση της κατοχής έρχεται πρώτη. Για το λόγο αυτό, η στρατιωτική συμφωνία δεν έχει καμία επίπτωση στη διοίκηση ή τη ζωή του άμαχου πληθυσμού, παρά την τοποθέτηση των συριακών συνοριοφυλάκων κατά μήκος ολόκληρων των συνόρων με την Τουρκία. Μια γρήγορη μετεγκατάσταση μονάδων του Συριακού Αραβικού Στρατού πήρε κάποιο χρόνο και περιορίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο σε περιοχές νοτίος της ζώνης των 30 χιλιομέτρων.

Τα ευρωπαϊκά κράτη άρχισαν επίσης να τοποθετούνται και σε ορισμένες περιπτώσεις καταδίκαζαν προφορικά την τουρκική εισβολή. Τελικά, ωστόσο, τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ανίκανα να λάβουν αποφασιστικά μέτρα, όπως ένα κοινό εμπορικό ή οπλικό εμπάργκο κατά της Τουρκίας. Τα συμφέροντα μεγάλων εξαγωγέων, όπως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο.

Παρόλο που επί το πλείστον ήταν κενές υποσχέσεις που τελικά χρησίμευαν μόνο για να καταπραΰνουν την κοινή γνώμη κοινό, η πίεση προς τον Ερντογάν και το Τράμπ άρχισε να αυξάνεται. Ακόμη και στο αμερικανικό πολιτικό κοινό, η θέση του Trump έγινε όλο και πιο απομονωμένη και βρέθηκε αντιμέτωπος με σκληρή κριτική και από το ρεπουμπλικανικό στρατόπεδο. Τα καθεστώτα Erdogan και Bahcelis ήταν υπεύθυνα για έναν επιθετικό πόλεμο που ήταν αντίθετο με το διεθνές δίκαιο. Χρειάστηκαν να δώσουν εξηγήσεις και απεγνωσμένα προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν τα εγκλήματά τους με ψέματα και ψυχολογικό πόλεμο. Προκειμένου να απελευθερωθούν από αυτήν την δύσκολη κατάσταση και να μειώσουν τη δημόσια αγανάκτηση, το καθεστώς του Ερντογάν και η διοίκηση του Donald Trump ανέπτυξαν ένα νέο σχέδιο και ανακοίνωσαν μια κατάπαυση του πυρός κατά την ένατη ημέρα του πολέμου.

Εδώ οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές ενήργησαν ως διαπραγματευτές και προστάτες της επανάστασης στη βορειοανατολική Συρία, ενώ η Τουρκία έδειξε έλεος και απαίτησε με μεγαλοψυχία την απόσυρση των δυνάμεων αυτοάμυνας από τη λωρίδα των 120 χιλιομέτρων μεταξύ του Serekaniye και του Gire Spi. Ο Ντόναλντ Τράμπα δήλωσε ότι είναι ο μεγαλύτερος στρατηγός της Μέσης Ανατολής στην ιστορία των Ηνωμένων Εθνών και μάλιστα ισχυρίστηκε ότι έχει λύσει το κουρδικό ζήτημα. Αυτό που αποτυπώθηκε στις οθόνες του κόσμου το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα φτηνό παιχνίδι που δεν είχε άλλο σκοπό από το να νομιμοποιήσει την κατοχή. Η ζώνη κατοχής αναγνωρίστηκε ως status quo και οι αμυντικές δυνάμεις, οι οποίες ήταν η μόνη νόμιμη δύναμη στην περιοχή, κλήθηκαν να αποσυρθούν. Ταυτόχρονα, ο Τραμπ και ο Ερντογάν μπόρεσαν να πάρουν λίγο αέρα από την πίεση της κοινής γνώμης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης άρχισαν να παίζουν το θέμα. Η Ένωση Κοινοτήτων του Κούρδισταν (KCK), η μεγαλύτερη οργάνωση του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, δήλωσε ότι η συμφωνία μεταξύ Trump και Ερντογάν δεν έχει ούτε ηθική ούτε πολιτική νομιμότητα και ότι η αντίσταση είναι η μόνη επιλογή που παραμένει ενόψει της διεθνούς συνομωσίας εναντίων της επανάστασης στη ροζάβα και των επιτευγμάτων της.

Οι αμυντικές δυνάμεις της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας έλαβαν 120 ώρες για να αποσυρθούν από τους αμφισβητούμενους τομείς, παρόλο που τα στοιχεία σχετικά με την εν λόγω περιοχή διέφεραν ευρέως. Ενώ η αυτοδιοίκηση δήλωσε σαφώς ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μόνο η ζώνη μεταξύ Gire Spi και Serekaniye, οι εκπρόσωποι της Τουρκίας προσπάθησαν να στρεβλώσουν την κοινή λογική και μιλούσαν επίμονα για μια περιοχή μήκους 440 χλμ. Ενώ οι μάχες στο Serekaniye και σε όλα τα μέτωπα συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση. Ο Ερντογάν ήταν γεμάτος μίσος και απειλούσε ξανά και ξανά την πλήρη καταστροφή της Ομοσπονδίας, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών συνεχίστηκαν πίσω από τα παρασκήνια, η Ρωσία ανέλαβε το τιμόνι και έπρεπε να ολοκληρώσει την ατελής κίνηση των Αμερικανών.

Στις 22 Οκτωβρίου, ο Ρώσος Πρόεδρος κάλεσε τον δικτάτορα Ερντογάν να επισκεφθεί το Κρεμλίνο. Η ημερήσια διάταξη της συνάντησης ήταν ξεκάθαρη από την αρχή και έτσι ο Ερντογάν ήρθε καλά προετοιμασμένος και εξοπλισμένος με πολλούς χάρτες. Οι δύο εγγυητικές δυνάμεις των διαπραγματεύσεων της Αστάνα και, συνεπώς, της εικαζόμενης κατάπαυσης του πυρός στην Idlib ήξεραν τι ακριβώς περίμεναν από τις συναντήσεις. Τελικά, ανακοίνωσαν επίσημα μια συμφωνία που υποτίθεται ότι θα εμπόδιζε την περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης. Η Ρωσική Ομοσπονδία αναγνώρισε de facto επίσης τη νομιμότητα της τουρκικής παρουσίας στη Βόρεια Συρία και δήλωσε την περιοχή μεταξύ Serekaniye και Girespi ως άλλη μια ζώνη τουρκικής κατοχής, μαζί με Afrin, Bab και Jarablus δυτικά του Ευφράτη. Με τη συμφωνία, οι περιοχές στα σύνορα, δυτικά και ανατολικά έπρεπε να τεθούν υπό τον έλεγχο της ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας και των συριακών μονάδων μετά την αποχώρηση των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας. Θα πραγματοποιηθούν περιπολίες αναγνώρισης Ρωσίας-Τουρκίας, οι οποίες μπορούν να προχωρήσουν έως και 10 χιλιόμετρα εσωτερικά σε ολόκληρη τη συνοριακή περιοχή, ώστε να διασφαλιστεί και να ελεγχθεί η πλήρης απόσυρση των δυνάμεων αυτοάμυνας.

Προκειμένου να αποφευχθεί η περαιτέρω σφαγή του άμαχου πληθυσμού και να σταματήσει η εθνοκάθαρση ολόκληρης της περιοχής, η γενική διοίκηση των δημοκρατικών δυνάμεων της Συρίας ανακοίνωσε την απόσυρση από τη συνοριακή περιοχή με την Τουρκία σε βάθος 30 χλμ. Τα στρατεύματα των συριακών συνοριακών Φρουρών (του Ασάντ) άρχισαν να παίρνουν τις θέσεις τους. Ενώ όλες οι τακτικές ένοπλες δυνάμεις αποσύρθηκαν, οι τοπικές ένοπλες μονάδες αυτοπροστασίας του πληθυσμού καθώς και οι δυνάμεις εσωτερικής ασφάλειας για την υπεράσπιση του άμαχου πληθυσμού παρέμειναν στη συνοριακή περιοχή. Όμως, παρά ταύτα, οι Τούρκοι κατακτητές και οι τζιχάντιστικές συμμορίες δεν σταμάτησαν την επίθεσή τους ούτε για μια μέρα. Από τη σύναψη της συμφωνίας, παρά το γεγονός ότι οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας έχουν συμμορφωθεί με όλες τις προϋποθέσεις, οι επιθέσεις από τον αέρα και από το έδαφος συνέχισαν ανεμπόδιστα. Ιδιαίτερα τα μέτωπα στα νότια και στα δυτικά του Serekaniye, προς την κατεύθυνση των πόλεων Dirbesiye και Til Temir και κοντά στην πόλη Ayn Issa, την πρωτεύουσα της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας, πλήττονται επανειλημμένα από βίαιες επιθέσεις. Οι δυνάμεις κατοχής καταπατούν κάθε συμφωνία και κάθε κατάπαυση του πυρός και δεν αφήνουν αχρησιμοποίητη ευκαιρία να επεκτείνουν περαιτέρω την ζώνη κατοχής τους. Όταν οι εισβολείς συνεχίζουν να προχωρούν αντίθετα από τις συμφωνίες ή όταν ο άμαχος πληθυσμός γίνεται θύμα των επιθέσεων τους, οι δημοκρατικές δυνάμεις της Συρίας ανταπαντούν με αποφασιστικότητα στο πλαίσιο του δικαιώματός τους για αυτοάμυνα. Υποστηρίζονται επίσης κατά καιρούς από τις δυνάμεις του Συριακού Αραβικού Στρατού, οι οποίες έχουν γίνει δεκάδες φορές στόχος τουρκικών επιθέσεων.

Όποιος βλέπει την πραγματικότητα εδώ στο έδαφος και βλέπει τις καθημερινές θυσίες που γίνονται με τα ίδια του τα μάτια, καταλαβαίνει τι φάρσα είναι όταν οι δυτικοί πολιτικοί λένε για την υποτιθέμενη μεγαλοπρεπή επιτυχία της κατάπαυσης του πυρός και μάλιστα επαίνεσαν την Τουρκία για τη δέσμευσή της στη διατήρηση της ειρήνης. Η κατάπαυση του πυρός από την αρχή είναι και παραμένει τίποτα περισσότερο από ένα κακό ψέμα, ένα βρώμικο παιχνίδι και μια ψεύτικη κάλυψη των κατακτητών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων πίσω από αυτούς . Φυσικά, μια κατάπαυση του πυρός και μια πολιτική και ειρηνική λύση στη σύγκρουση είναι προτιμότερη από την ολοένα και μεγαλύτερη αιματοχυσία και έτσι το απελευθερωτικό κίνημα δείχνει φυσικά την απαραίτητη προθυμία για συμβιβασμό, αλλά δεν πρέπει ποτέ να τοποθετεί κανείς τη μοίρα στα χέρια των εχθρών του. Επομένως, οι προετοιμασίες για την άμυνα και την κινητοποίηση του πληθυσμού για τον επαναστατικό Λαϊκό Πόλεμο συνεχίζονται και στο έδαφος. Διότι εξακολουθεί να ισχύει ότι η πραγματική δύναμη επί τόπου θα καθορίσει τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων.

Γενικά μπορούμε να πούμε ότι με την έναρξη του πολέμου ξεκίνησε μια νέα φάση για την επαναστατική διαδικασία στη βορειοανατολική Συρία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα το κίνημα και οι διάφορες οργανώσεις και τα όργανα του μιλούσαν για μια «διεθνή συνωμοσία» κατά του και ειδικά κατά της επανάστασης στη Ροζάβα. Οι προσπάθειες κατοχής και οι στοχευμένες επιθέσεις στο νότιο Κουρδιστάν, ο συνεχιζόμενος πόλεμος εξόντωσης στο Βόρειο Κουρδιστάν και την Τουρκία και τέλος η εισβολή στην Ροζάβα είναι όλα μέρη ενός σχεδίου και δεν μπορούν να θεωρηθούν ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Η επί τόπου εισβολή που ξεκίνησε τώρα αντιπροσωπεύει μόνο το τελευταίο στάδιο των προσπαθειών των εχθρών της επανάστασης, μερικές φορές με εμπάργκο, μερικές φορές με πολιτική επιρροή και μερικές φορές με άμεση στρατιωτική δράση. Ο πόλεμος κατά της επανάστασης στη Μέση Ανατολή δεν ξεκίνησε στις 9 Οκτωβρίου 2019, αλλά συνεχίζετε αμείωτα για δεκαετίες σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Η κάθε φάση καθορίζεται από ποια πτυχή του πολέμου γίνεται κυρίαρχη και με ποιες μεθόδους αντίστασης απαντάται.

Φυσικά, σήμερα μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσουμε την κατάσταση εδώ αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το χάος που βλέπουμε μπροστά μας είναι η συγκεκριμένη έκφραση αυτού που το κίνημα έχει εδώ και καιρό ονομάσει και αναλύει ως τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική εξουσία που δεν εκπροσωπείται κατά κάποιο τρόπο στο συριακό έδαφος και που δεν συμμετέχει στον ανταγωνισμό για την ανακατανομή της Μέσης Ανατολής. Αν προσπαθήσουμε σήμερα να αξιολογήσουμε την πολιτικο-στρατιωτική κατάσταση μόνο με βάση τα συμφέροντα και τις θέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των περιφερειακών καθεστώτων, θα μας είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε την πραγματική κατάσταση. Για να κατανοήσουμε σωστά τα γεγονότα στο βάθος τους και για να κατανοήσουμε σωστά τη σημασία της λέξης “διεθνής συνωμοσία”, πρέπει πρώτα απ ‘όλα να μην αγνοούμε την ίδια την επανάσταση ως ανεξάρτητο παράγοντα, ανάμεσα στον αγώνα εξουσίας των ηγεμόνων. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια ιδεολογική προσέγγιση που καταφέρνει να κατανοήσει τη στρατηγική διάσταση αυτού του πολέμου και όχι μόνο να προσπαθεί να εξηγήσει τα βήματα των κρατών με βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα οικονομικής και εξουσιαστικής φύσης. Οι διάφορες καπιταλιστικές δυνάμεις μπορεί να έχουν αντιφατικά συμφέροντα, αλλά έχουν ένα κοινό στρατηγικό ενδιαφέρον κατά της επανάστασης.

Στην ανάλυση τακτικής μιλάμε για τρεις βασικές δυνάμεις στο έδαφος, τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παρέμβασης, τις ισχύουσες δομές εξουσίας, δηλαδή τα περιφερειακά καθεστώτα και τρίτον τις δημοκρατικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, τις γυναίκες, τους νέους, τους καταπιεσμένους λαούς και τις θρησκευτικές ομάδες , τους εργάτες της περιοχής. Η επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία αντιπροσωπεύει σήμερα την προμετωπίδα των δημοκρατικών-επαναστατικών δυνάμεων ολόκληρης της περιοχής. Ενώ έγινε δυνατόν να πνιγεί η εξέγερση του 2011 στο αίμα, η επανάσταση αντιπροσωπεύει την άμεση συνέχιση των εξεγέρσεων της Άνοιξης των Λαών. Έτσι αν αναλύσουμε τακτικά θα πρέπει να κάνουμε σαφείς διακρίσεις μεταξύ των ξεχωριστών δυνάμεων και των συμφερόντων τους και να τις χρησιμοποιήσουμε προς όφελος της επανάστασης. Αλλά εάν εξετάσουμε την κατάσταση στρατηγικά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν 3 θέσεις αλλά μόνο δύο. Είναι η γραμμή μεταξύ δημοκρατικής νεωτερικότητας και καπιταλιστικής νεωτερικότητας, μεταξύ σοσιαλισμού και καπιταλισμού, μεταξύ επανάστασης και αντεπανάστασης.

Εάν σήμερα αντιλαμβανόμαστε την επανάσταση στη Μέση Ανατολή συνολικά, τη δημοκρατική ομοσπονδία στη βορειοανατολική Συρία ειδικότερα και φυσικά το μεσοπρόθεσμο στόχο της δημιουργίας μιας ενωμένης, ανεξάρτητης και δημοκρατικά ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Συρίας ως το μεγαλύτερο εμπόδιο όλων των ιμπεριαλιστικών πολιτικών στην περιοχή, τότε ίσως να εξηγούνται πολύ καλύτερα οι υποτιθέμενες χαοτικές ενέργειες της κυβέρνησης Trump. Ίσως κάποια βήματα των ΗΠΑ να ευνοούν αυτή τη στιγμή τη Ρωσία, ίσως θα βοηθήσει επίσης το συριακό καθεστώς να ενισχυθεί και πάλι, αλλά αυτό που μετρά είναι η αποδυνάμωση της επανάστασης. Κανένα βήμα από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Τουρκία σήμερα δεν γίνετε δίχως στενό συντονισμό μεταξύ τους. Υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ τους πως πρέπει να αποδυναμωθεί το πολιτικό καθεστώς και το βάρος της επανάστασης στις διαπραγματεύσεις για μια πολιτική λύση στο συριακό ζήτημα. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο τουρκικός πόλεμος επιθετικότητας λαμβάνει χώρα ακριβώς τη στιγμή που η αποκαλούμενη συνταγματική επιτροπή που διορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθεί να επεξεργαστεί ένα νέο συριακό σύνταγμα εν απουσία των λαών. Μετά από οκτώ χρόνια αιματηρού πολέμου, οικονομικής καταστροφής και λεηλασίας της χώρας και την απομάκρυνση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Συρίας, θέλουν τώρα να προσπαθήσουν ξανά να σταματήσουν τη σύγκρουση υποδιαιρώντας την Συρία σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Σύμφωνα με τις ιδέες τους, το όραμα μιας δημοκρατικής, κοσμικής και ομοσπονδιακής Συρίας δεν πρέπει να πάρει μέρος σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Το σύστημα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια ενότητα μεταξύ των λαών που θα έβαζε οριστικά ένα τέλος στην αιώνια πολιτική διαίρεσης και κυριαρχίας. Είναι επομένως απαραίτητο να ηττηθεί η επανάσταση ή να αναγκαστεί να παραιτηθεί. Ό, τι και να προσπάθησαν να επιβάλουν στην επανάσταση τα τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι εδώ συνέχισαν να ακολουθούν τη δική τους γραμμή. Η επανάσταση ενίσχυσε τη στρατιωτική, οικονομική και κοινωνική οικοδόμηση και έχει προχωρήσει, η επανάσταση έχει αναπτύξει τη δική της ανεξάρτητη διπλωματία και εξωτερική πολιτική, η οποία την έχει καταστήσει ισχυρό παράγοντα στην περιοχή και παγκοσμίως. Δεν έχει υποκύψει στις ιμπεριαλιστικές υπαγορεύσεις και έτσι προσπαθούν σήμερα να την γονατίσουν με τη βοήθεια της Τουρκίας. Ο τουρκικός φασισμός είναι μόνο το σφυρί με το οποίο προσπαθούν να σπάσουν την επανάσταση, αλλά τα χέρια που φέρουν το σφυρί είναι άλλα.

Από την αρχή του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ανέκαθεν βασίζονταν στις σουνιτικές τζιχάντικες ομάδες και τους υποστήριζαν διπλωματικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Η πλειοψηφία του Συριακού Εθνικού Στρατού, ο οποίος σήμερα είναι οργανωμένος ως τζιχάντιστικές ομάδες, έχει απολαύσει την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό μέσω των πολυάριθμων προγραμμάτων της CIA και του Πενταγώνου. Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες άνοιξαν το δρόμο για την τουρκική εισβολή θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο σημάδι ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ενδεχομένως να επιστρέψουν στην παλιά (πριν από το 201) πολιτική τους στη Συρία. Αντιμέτωποι με την σχεδόν πλήρη κατάρρευση του λεγόμενου FSA που δημιουργήθηκε από το ΝΑΤΟ, τα αντιδραστικά καθεστώτα του Κόλπου, την ανεξέλεγκτη άνοδος του ισλαμικού κράτους και την όλο και ισχυρότερη επιρροή του Ιράν, της Χεζμπολάχ, του σιιτικού άξονα δηλ, οι ΗΠΑ είδαν τον εαυτό τους εξαναγκασμένες να αλλάξουν ρότα και έτσι ξεκίνησε στρατιωτική στήριξη για το απελευθερωτικό κίνημα. Οι ελπίδες τους να αποκτήσουν αργά ή γρήγορα πολιτικό έλεγχο επί αυτού, να εκμεταλλευτούν τις δημοκρατικές δυνάμεις της Συρίας για τα δικά τους συμφέροντα ή σε περίπτωση αμφιβολιών να τις διαχωρίσουν ξανά δεν ευδοκίμησαν. Η επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία εξακολούθησε να ακολουθεί την ανεξάρτητη γραμμή του τρίτου δρόμου, όλες οι απόπειρες των ΗΠΑ και του Διεθνούς Συνασπισμού να οδηγήσουν τις Συριακές Δημοκρατικές δυνάμεις ενάντια στα συμφέροντα της επανάστασης προς μια αντιπαράθεση με τις ιρανικές δυνάμεις αποκρούστηκαν και επίσης συνέχισαν οι προσπάθειες μιας πολιτικής λύσης μέσο ενός ενδό-Συριακού διάλογο χωρίς ξένη εξωτερική επιρροή.

Οι ΗΠΑ κατέληξαν σε ένα σαφές αδιέξοδο με την πολιτική τους προς την επανάσταση. Αλλά ταυτόχρονα δεν εγκατέλειψαν ποτέ την υποστήριξή τους στις ισλαμικές συμμορίες. Η Τουρκία ξεκίνησε την επιχείρηση διάσωσης της αποδυναμωμένης «Συριακής αντιπολίτευσης» τον Αύγουστο του 2016 με την εισβολή της στη Βόρεια Συρία υπό την επωνυμία Euphrates Shield και βρήκε μεγάλη υποστήριξη από τις ΗΠΑ. Ειδικές αμερικανικές δυνάμεις υποστήριξαν τα τουρκικά στρατεύματα να καταλάβουν την πόλη Jarablus. Επιπλέον, οι ΗΠΑ εκπαίδευσαν ισλαμιστικές ενώσεις στην Τουρκία και τους προσέφεραν όπλα. Η αυτοανακηρυγμένη προσωρινή κυβέρνηση της Συρίας, η οποία εκπροσωπεί το πολιτικό σκέλος των συμμοριών, εξακολουθεί σήμερα να είναι η μόνη «εκπροσώπηση του συριακού λαού» που αναγνωρίζεται από τα κράτη του ΝΑΤΟ. Είναι πολύ πιθανό ότι οι ΗΠΑ, ενόψει των μεσοπρόθεσμων σχεδίων παρέμβασης κατά του Ιράν, θα αρχίσουν και πάλι να ενισχύουν τους σουνίτες ισλαμιστές. Συζητιέται για καιρό εάν οι ΗΠΑ συνεργάζονται με τη Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη για την οικοδόμηση ενός αντιιρανικού σουνιτικού διασυνοριακού στρατού. Υπήρξαν επίσης προσπάθειες εκ μέρους του συνασπισμού για την αποκοπή των αραβο-σουνιτικών κομματιών των δημοκρατικών δυνάμεων της Συρίας στα νότια των απελευθερωμένων περιοχών και για τον προσεταιρισμό τους ως ελεγχόμενεςαπό την συμμαχία “ανεξάρτητες” δυνάμεις.

Θα δούμε ποια στάση θα κρατήσει η Τουρκία κατά του Ιράν στη συνέχεια. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική από τα ερείπια της παλιάς και θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να καταστεί εμφανής μια σαφέστερη γραμμή. Το γεγονός όμως είναι ότι, με την ενοποίηση των περισσότερων τζιχάντιστων πολιτοφυλακών στη Συρία στον λεγόμενο Εθνικό Στρατό και την πρόοδο προς την ανατολική πλευρά του Ευφράτη, τόσο η Τουρκία όσο και οι ΗΠΑ κατάφεραν να κάνουν ένα σημαντικό βήμα που αμφισβητεί την υφιστάμενη ισορροπία δυνάμεων. Με την Προσωρινή Κυβέρνηση της Συρίας, τον Εθνικό Στρατό, τις δικές της αστυνομικές δυνάμεις, διάφορα υπουργεία τα οποία εδρεύουν στην Τουρκία και ακόμη και με δικές της πρεσβείες, π.χ. στο Κατάρ, ο στόχος είναι να οικοδομηθεί μια κρατική δομή που να μπορεί να αμφισβητήσει το κεντρικό κράτος της Συρίας όχι μόνο στη νομιμότητά του αλλά και στρατιωτικά στο μέλλον. Εξετάζοντας αυτά τα γεγονότα, είναι σαφές ότι οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις μεταξύ της λεγόμενης αντιπολίτευσης και της συριακής κυβέρνησης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Η Συνταγματική Επιτροπή είναι ένα άλλο στημένο παιχνίδι, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για κλιμάκωση όσο η κατάσταση δεν θα ανταποκρίνεται στα συμφέροντά τους και θα συνεχίσουν την πολιτική του πόλεμου και της αποσταθεροποίησης.

Το ίδιο ισχύει για τη Ρωσία, ανεξάρτητα από το πόσο συχνά παρουσιάζονται ως εγγυητές της συριακής ενότητας και ανεξαρτησίας. Έχουν επίσης παίξει ρόλο σε αυτόν τον πόλεμο και προσπαθούν να τον χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Τα αιτήματα της Ρωσίας για παράδοση στο συριακό καθεστώς είναι, φυσικά, απαράδεκτα και δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Η Ρωσία παίζει ένα διπλό παιχνίδι και χρησιμοποιεί την Τουρκία, καθώς και τους τζιχαντιστές ξανά και ξανά ως μέσο πίεσης κατά της συριακής κυβέρνησης για να εξασφαλίσει μια μόνιμη σχέση εξάρτησης. Η ρωσική παρέμβαση στη Συρία δεν πρέπει να παρερμηνευθεί ως υπηρεσία φιλίας προς τον Άσαντ. Και η Ρωσία βρίσκεται σήμερα σε διαφορετικό επίπεδο και βλέπει τον εαυτό της στη σύγκρουση αυτή ως βασική δύναμη που θα κρίνει το αποτέλεσμα. Η Ρωσία προσπαθεί τώρα να αναλάβει τον ρόλο που οι ΗΠΑ έπαιζαν πριν. Η Ρωσία σκέφτεται σε παγκόσμια κλίμακα και επομένως είναι αυτονόητο ότι η σταδιακή απομάκρυνση της Τουρκίας από το Δυτικό Μπλοκ εξουσίας έχει μεγαλύτερη σημασία. Al-Bab, Idlib, Afrin και τώρα Gire Spi και Serekaniye, ο κατάλογος των συριακών εδαφών που παραχωρήθηκε από τη Ρωσία είναι μακρύς. Ταυτόχρονα, το ρωσικό κράτος στοχεύει επίσης στην πολιτική εκκαθάριση του επαναστατικού σχεδίου στη Βόρεια Συρία. Έτσι, ο Λαβρόφ μιλά για τη μεγάλη σημασία του κουρδικού ζητήματος, αλλά το μειώνει μόνο σε μια πολιτισμική συγγένεια και το δικαίωμα στη μητρική γλώσσα. Ταυτόχρονα, η Ρωσία καλεί τις επαναστατικές δυνάμεις να μιλήσουν μόνο για λογαριασμό των Κούρδων στις διαπραγματεύσεις με την συριακή κυβέρνηση ώστε να αποκλειστούν τα Αραβικά, Ασσυριακά και Τουρκμενικά τμήματα του πληθυσμού. Οι Κούρδοι πρέπει να αρκεστούν σε μικρές νομικές μεταρρυθμίσεις και να απολέσουν την ενότητα των λαών. Τα ουσιώδη ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και της αποκέντρωσης του συριακού κράτους καθώς και η δίκαιη κατανομή των φυσικών πόρων και πλούτου της χώρας δεν εξετάζονται καν.

Η στάση της κεντρικής κυβέρνησης της Συρίας και του Bashar-al-Assad στον τρέχοντα πόλεμο μπορεί να θεωρηθεί θετική. Το κουρδικό ζήτημα αναγνωρίζεται ως πραγματικότητα, επιζητά το κοινό αγώνα ενάντια στην κατοχή και σηματοδοτεί επίσης ετοιμότητα για διαπραγμάτευση. Εξακολουθεί όμως να εξαρτάται από τη στάση της Ρωσίας ως πρός το εάν ξεκινήσει ο διάλογος μεταξύ αυτοδιοίκησης και κυβέρνησης. Μέχρι στιγμής, υπήρξαν κυρίως εξωτερικές δυνάμεις που έχουν επανειλημμένα προσκολλήσει και παρεμποδίσει αυτόν τον διάλογο. Από το 2012, η αυτοδιοίκηση έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να βρει μαζί με τη συριακή κυβέρνηση μια λύση, να ξεκινήσει εκδημοκρατισμό της Συρίας και να τερματίσει έτσι τον πόλεμο. Φυσικά, όμως, είναι και η ισορροπία εξουσίας και η θέση από την οποία ο Assad διαπραγματεύεται που ορίζει κατά πόσο είναι διατεθειμένος να συμμετάσχει σε έναν ειλικρινή, ανοικτό και σοβαρό διάλογο. Επομένως, η γραμμή των περισσοτέρων δηλώσεων από τη Δαμασκό εξακολουθεί να είναι η ίδια, αυτή της υποταγής στο καθεστώς. Η αποδυνάμωση της επανάστασης από την Τουρκία συμφέρει φυσικά τον Ασάντ. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση της Συρίας θα μπορέσει τελικά να επιδείξει προνοητικότητα και να επιδιώξει μια λύση προς το συμφέρον όλων των Συριακών πολιτών ή εάν θα παρασυρθεί από τον αραβικό σοβινισμό και θα συνεχίσει να επιμένει στο status quo πριν από το 2011. Σε κάποιο σημείο, το καθεστώς θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι η Τουρκία αποβλέπει σε πολλά περισσότερο από ότι στον υποτιθέμενο αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Πρόκειται για τη μακροχρόνια κατοχή και μετασχηματισμό της Συρίας σε ένα κράτος δορυφόρο της Τουρκίας.

Ωστόσο, τα πρώτα βήματα προς μια στρατιωτική συμμαχία με σκοπό την άμυνα μπορεί να ερμηνευθεί ως πρώτο θετικό βήμα και να ανοίξει το δρόμο για περαιτέρω πολιτικό διάλογο.

Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα δείξουν πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Συνολικά, η επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία σήμερα αντιμετωπίζει εξαιρετικά μεγάλους κινδύνους. Αλλά κάθε κρίση και κάθε χάος που αναπτύσσεται φέρνει και νέες ευκαιρίες. Είναι σαφές ότι διαφορετικές πλευρές προσπαθούν να καταστρέψουν την επανάσταση και κανείς δεν είναι πρόθυμος να την αποδεχθεί έτσι απλά. Από το 2011, η επανάσταση θα μπορούσε να έχει αναδειχθεί ως η ισχυρότερη και πιο νικηφόρα δύναμη μέσα στην αναταραχή του εμφυλίου πολέμου της Συρίας. Με τις δημοκρατικές δυνάμεις της Συρίας, εμφανίστηκε ένας επαναστατικός στρατός στη Μέση Ανατολή ασύγκριτος τόσο σε μέγεθός όσο και σε επιρροή. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Μέσης Ανατολής, μετά την κατάτμηση της Μέσης Ανατολής από τους ιμπεριαλιστές τα τελευταία 100 χρόνια, οι Κούρδοι, οι Άραβες, οι Ασσύριοι, οι Τούρκοι, όλες οι διάφορες ομάδες του πληθυσμού της χώρας, παλεύουν παράλληλα τον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό. Αυτό αποτελεί μόνο ένα ιστορικό βήμα προς τα εμπρός. Πάνω από 5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα στο σύστημα δημοκρατικής αυτοδιοίκησης για επτά χρόνια και η ιδέα πίσω από αυτό το σύστημα εξαπλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις της Μέσης Ανατολής. Σε άλλα μέρη της Συρίας και της Μέσης Ανατολής υπάρχει όλο και περισσότερο ενδιαφέρον για το παράδειγμα της δημοκρατικής νεωτερικότητας. Η επανάσταση έχει γίνει ένας ισχυρός και ανεξάρτητος παράγοντας στην περιοχή και αυτό είναι ένα αγκάθι στο πλευρό ορισμένων δυνάμεων.

Αλλά όπως σε κάθε φάση της κρίσης, το αποτέλεσμα του χάους τελικά θα αποφασιστεί από το βαθμό οργάνωσης, πρωτοβουλίας και αποφασιστικότητας των μεμονωμένων δυνάμεων. Όσο περισσότερο κατορθώσουμε να επεκτείνουμε την αντίσταση τόσο εδώ όσο και παγκοσμίως, να οργανωθούμε σύμφωνα με την κατάσταση και τις ανάγκες της τα μπορέσουμε να δώσουμε τις σωστές απαντήσεις ως διεθνές κίνημα που θα καθορίσει και αυτό το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου. Μέχρι σήμερα, κατορθώσαμε να μετατρέψουμε κάθε υποχώρηση σε μια νέα πρόοδο. Ως λαμπρό παράδειγμα το Kobane βρίσκεται ακόμα στην μνήμη όλων. Η μάχη που ξεκίνησε στο Kobane ολοκληρώθηκε με τη νίκη στο Baghouz και την πλήρη εδαφική καταστροφή του Χαλιφάτου. Με τον ίδιο τρόπο θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε αυτήν την απειλή σε άλλη μια νίκη. Κάθε επανάσταση κινείται στη λεπτή γραμμή μεταξύ νέων νικών και της ολικής εξόντωσης. Είναι σημαντικό να μην χάσουμε την ελπίδα και να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που δημιουργούν οι νέοι κίνδυνοι. Το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης διαδραματίζει φυσικά πολύ σημαντικό ρόλο στην επιρροή της επανάστασης. Ίσως το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης να μην είναι ακόμη σε θέση να αποτρέψει ή να σταματήσει τον πόλεμο, αλλά είναι από μόνο του παράγοντας που σήμερα αποκαλύπτει, ανατρέπει και επιτίθεται στις πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων. Η καθημερινή αντίσταση στις μητροπόλεις των ιμπεριαλιστικών χωρών ενισχύει την επανάσταση στις διαπραγματεύσεις. Εάν κατορθώσουμε να ενώσουμε τον αγώνα του πληθυσμού εδώ με την αντίσταση στις μητροπόλεις τότε και το τελευταίο σχέδιο των ηγεμόνων θα πέσει στο κενό και η επανάσταση θα βγει νικηφόρα. Με αυτή την έννοια, είναι σημαντικό να μην αφήσουμε την αντίσταση να καταρρεύσει και να μην δώσουμε χώρο στον ειδικό πόλεμο των κρατών στα κεφάλια και τις καρδιές μας.

Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει και η επανάσταση συνεχίζετε. Οι βρώμικες πολιτικές των ιμπεριαλιστικών κρατών και η συνεργασία τους με τον τουρκικό φασισμό δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητες.

Ίσως προσπαθούν να πλύνουν το αίμα από τα χέρια τους, αλλά ξέρουμε πού να βρούμε τους ενόχους αυτού του πολέμου. Γνωρίζουμε ποιος είναι υπεύθυνος για αυτά τα εγκλήματα.

Από τη Δημοκρατική Ομοσπονδία της Βορειοανατολικής Συρίας χαιρετίζουμε όλους όσους βρίσκονται στους δρόμους τις τελευταίες εβδομάδες, που έχουν μπλοκάρει και διαταράξει την κανονικότητα και που δεν θα σταματήσουν να καταγγέλλουν την επικρατούσα πολιτική.

Ακόμα κι αν κάποιοι θα το ήθελαν, αυτός ο αγώνας δεν έχει τελειώσει ακόμα, έχει μόλις αρχίσει.

Η επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία θα θριαμβεύσει, ο φασισμός θα τσακιστεί.

Dec 05

Νεα διεθνή μέρα δράσης για τη Rojava – 14 Δεκεμβρίου

«Μαζί ενάντια στον φασισμό και την πατριαρχία! – Μαζί θα υπερασπιστούμε την Επανάσταση στη Rojava!»

Οι καμπάνιες #Riseup4Rojava, #WomenDefendRojava και #DefendRojava καλούν σε διεθνή ημέρα δράσης στις 14 Δεκεμβρίου 2019 με το σύνθημα «Μαζί ενάντια στον φασισμό και την πατριαρχία! – Μαζί θα υπερασπιστούμε την Επανάσταση στη Rojava!»

Η κοινή δήλωση των τριών διεθνιστικών εκστρατειών έχει ως εξής:

Ο επιθετικός πόλεμος που ξεκίνησε από τον τουρκικό στρατό και τους τζιχαντιστές συμμάχους του στις 9 Οκτωβρίου 2019 κατά της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας έφερε μαζί του ένα συντονισμό παγκόσμιας αλληλεγγύης και αντίστασης. Τις τελευταίες εβδομάδες μας έγινε σαφές ότι η αντίσταση των λαών της Βόρειας Συρίας είναι αδιαχώριστη από τον παγκόσμιο αγώνα κατά της πατριαρχίας, του φασισμού και του καπιταλισμού. Σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι διαμαρτύρονται για κοινωνική δικαιοσύνη και ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση. Οι διαμαρτυρίες της Χιλής, της Βολιβίας, της Κολομβίας, του Λιβάνου, του Ιράκ, του Ιράν, της Τυνησίας και της Καταλονίας ενώνονται στο κάλεσμα για έναν κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης.

Έχει αποδειχθεί ότι αν δεν καταρρεύσει ο φασισμός στην Τουρκία, δεν μπορούν να εξασφαλιστούν δημοκρατικά επιτεύγματα σε άλλα μέρη του Κουρδιστάν καθώς και στη Μέση Ανατολή. Μέχρι πρόσφατα, η Βόρεια και Ανατολική Συρία ήταν μια όαση σταθερότητας στη χώρα. Κάτω από τη Δημοκρατική Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας, 5 εκατομμύρια Σύριοι διαφόρων εθνοτήτων και θρησκευτικών πεποιθήσεων – Κούρδοι, Άραβες, Χριστιανοί (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Χαλδαίοι και Σύριοί), Τουρκμένοι, Τσετσένοι, Αλεβίτες και Γιεζίντι – συνυπήρχαν ειρηνικά.

Από τη μία πλευρά, υπήρξε και υπάρχει η αντίσταση των αγωνιστών των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) και των μαχητών αυτοάμυνας του YPG και του YPJ που ανάγκασαν το τουρκικό φασιστικό κράτος και τις διεθνείς δυνάμεις να περιορίσουν την τουρκική επιθετικότητα με τις λεγόμενες συμφωνίες και εκεχειρίες. Από την άλλη πλευρά, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε αμέτρητες πόλεις παγκοσμίως δημιούργησαν μια γέφυρα ελπίδας για τη Rojava.

Οι διεθνείς πολιτικές κατά της Rojava – είτε η άμεση πολιτική πολέμου της Τουρκίας, η έμμεση υποστήριξη από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την ΕΕ είτε η άγνοια διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΗΕ – αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένας διεθνής συνασπισμός ενάντια στην επανάσταση της Rojava, ο οποίος έχει ως στόχο να καταστρέψει την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο που δημιουργείται μέσω της νέας εναλλακτικής δημοκρατίας στη Βόρεια και Ανατολική Συρία / Rojava και να διατηρήσει το καθεστώς της διεθνούς αποικίας του Κουρδιστάν.

Η οικοδόμηση ενός συστήματος στη Rojava με βάση τη ριζοσπαστική δημοκρατία, την απελευθέρωση των γυναικών και την οικολογία είναι ένα ιστορικό βήμα για την επανάσταση στο Κουρδιστάν και τον εκδημοκρατισμό ολόκληρης της Μέσης Ανατολής. Αυτή η νίκη καθόρισε τον κόσμο και σηματοδότησε μια νέα αρχή για τους καταπιεσμένους λαούς της περιοχής, που δημιούργησαν ένα σύστημα αυτοδιοίκησης που έδωσε φωνή σε όλες τις κοινότητες της περιοχής. Η διεθνής αλληλεγγύη με την Rojava δείχνει ότι ο αγώνας για απελευθέρωση είναι διεθνής και απεριόριστος!

Η εκστρατεία μαζικής εξολόθρευσης του φασιστικού τουρκικού καθεστώτος συνεχίζεται αμείωτη. Εκφράζεται από χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους, την καταστροφή της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, της φύσης και των κουρδικών πόλεων, τις αναγκαστικές διοικήσεις, την εκ των πραγμάτων κατάργηση του δικαιώματος ψήφου και τις επιθέσεις και την εθνοκάθαρση στα εδάφη της Rojava. Οι επιθέσεις αυτές πραγματοποιούνται με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας και των κρατών της. Οι λαοί της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας συνεχίζουν να μας προσκαλούν με την αντίστασή τους να υπερασπιστούν την επανάσταση και να την καταστήσουν λίκνο της παγκόσμιας δημοκρατίας.

Με αυτό το πνεύμα, καλούμε σε διεθνή ημέρα δράσης στις 14 Δεκεμβρίου 2019. Ας μεταφέρουμε τον θυμό μας ενάντια στον επιθετικό τουρκικό πόλεμο, στους δρόμους και στις πλατείες. Ας σπάσουμε την κατάσταση της κανονικότητας. Όσο η σφαγή συνεχίζεται, πρέπει να συνεχίζεται και η αντίσταση.

Αλληλεγγύη με την αντίσταση των ανθρώπων παγκοσμίως!

Ενωμένοι ενάντια στο φασισμό και την πατριαρχία! “

Oct 29

Παγκρήτια Πορεία Αλληλεγγύης στη Β.Α.Συρία

Σήμερα, τζιχαντιστικές πολιτοφυλακές, κατά βάση μαχητές του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ-Κάιντα και ξαναεφορμούν μέσω της επίθεσης της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία και σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο. Οι χώρες της Διεθνούς Συμμαχίας, με πάνω από όλες τις ΗΠΑ, έστρωσαν τον δρόμο στον επιθετικό πόλεμο της Τουρκίας μέσω της συντονισμένης απόσυρσης των στρατευμάτων τους από την περιοχή των συνόρων. Γύρισαν την πλάτη στους συμμάχους τους και θυσιάζουν τους ανθρώπους της Β.Α. Συρίας στα βρώμικα συμφέροντα τους. Οι κυβερνήσεις του κόσμου συμφώνησαν να στρέψουν αλλού το βλέμμα τους όσο η τουρκικές κατοχικές δυνάμεις με τους τζιχαντιστές τους διαπράττουν μια γενοκτονία με οπλισμό του ΝΑΤΟ.

Αλλά δεν θα σταθούμε σιωπηλοί μάρτυρες του μακελιού που συμβαίνει μπροστά στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Μονάχα ένα ευρύ και μάχιμο αντιπολεμικό κίνημα θα σταματήσει αυτόν τον πόλεμο, όπως όταν οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους σε ολόκληρο τον κόσμο εναντίον του πόλεμου του Βιετνάμ και στην εισβολή στο Ιράκ του 2003. Η συνείδηση της ανθρωπότητας πρέπει να εξεγερθεί μπροστά στη βαρβαρότητα της Τουρκίας.

Την 1η του Νοέμβρη του 2014 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο το κόσμο βγήκαν στο δρόμο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με την Ηρωική αντίσταση στο Κομπάνι.

Καλούμε φέτος η 2η του Νοέμβρη να γίνει ημέρα παγκόσμιας αντίστασης ενάντια στον επιθετικό πόλεμο της Τουρκίας, να γίνει μια διακοπή της κανονικότητας και να την παραλύσουμε.

Συμμετέχουμε σε δημιουργικές και διαφορετικές δράσεις κοινωνικής ανυπακοής, διαδηλώσεις και βγαίνουμε στους δρόμους και σε δημόσιους χώρους.

Στις 2 του Νοέμβρη, μαζευόμαστε από ολόκληρη την Κρήτη στις 18:00 μπροστά στο Δημαρχείο Ρεθύμνου για να δείξουμε αμέριστη αλληλεγγύη μας στην επανάσταση της βορειο-ανατολικής Συρίας, αλλά και στη Χίλη, τη Βαρκελώνη, το Λίβανο, το Ιράκ, το Εκουαδόρ, την Ουρουγουάη- σε όλες τις εξεγέρσεις που αυτή τη στιγμή ζωντανεύουν τον αγώνα ενάντια στο συγχρονο ολοκληρωτισμό, τον αγώνα για ελευθερία. Όλοι/ες μαζί θα δημιουργήσουμε ένα διεθνιστικό μέτωπο που θα αποκρούσει τη φασιστική απειλή. Όσο η σφαγή συνεχίζεται κι όσο το σκότος επιμένει, το φως της αντίστασης πρέπει να κάνει το ίδιο.

Η επανάσταση στη Συρία θα νικήσει, ο φασισμός θα τσακιστεί!
2 Νοέμβρη όλοι/ες στο δρόμο

#RiseUp4Rojava #Crete

ΗΡΑΚΛΕΙΟ | Τόπος συνάντησης για εύρεση κενών θέσεων και συλλογική αναχώριση: Σαββ. 2/11, στις 16:00 στα ΠΑΛΙΑ ΚΤΕΛ

Oct 27

Δήλωση της Συμπροεδρίας του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KCK – Κάλεσματα σε δράση για 2 του Νοέμβρη

Αθήνα: Μουσείο 17:00

Θεσσαλονίκη: Καμάρα 17:30

Ρέθυμνο: Πλατεία Δημαρχείου 18:00

Κομοτηνή: Πλατεία ειρήνης 12:00

 

H Συμπροεδρία του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ένωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν (KCK) εξέδωσε δήλωση σχετικά με τις συμφωνίες που έγιναν πρώτα μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας, στη συνέχεια μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας.

Το  KCK [Στμ που αποτελεί το ανώτατο εκτελεστικό όργανο του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος] δήλωσε ότι οι συμφωνίες αυτές είναι “μη αποδεκτές” καθώς δεν έλαβαν υπόψη τη βούληση των λαών. “Αυτοί που ενεπλάκησαν σε αυτή την πολιτική ανηθικότητα είναι συνεργάτες στη γενοκτονία των Κούρδων. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στη γενοκτονία των Κούρδων θα  καταδικαστούν από την ανθρωπότητα και την ιστορία ως «γενοκτόνοι».

Η δήλωση της Συμπροεδρίας του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KCK έχει ως εξής:

“Τα σχέδια και η συνωμοσίες εναντίον των λαών της Rojava και της Βορειοανατολικής Συρίας συνεχίζονται. Πρώτα από τις ΗΠΑ, μετά από την  Ρωσία που έχει κάνει απαράδεκτες συμφωνίες με το  γενοκτόνο τουρκικό κράτος αγνοώντας τη βούληση των λαών   επιβάλλοντας μια ανήθικη και ασυνείδητη πολιτική που πλήττει τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα. Επωφελούμενοι από την εχθρότητα του τουρκικού κράτους προς τους κούρδους, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και άλλα κράτη τους θυσιάζουν για τα δικά τους συμφέροντα οδηγώντας το τουρκικό κράτος -το οποίο επιδιώκει να διαπράξει γενοκτονία- στα εδάφη όπου ζουν. Τίποτε λιγότερο από αυτό.

Οι Κούρδοι και οι λαοί της Βορειοανατολικής Συρίας έχουν κατασκευάσει το πιο δημοκρατικό, ειρηνικό και σταθερό πολιτικό και κοινωνικό σύστημα στη Μέση Ανατολή. Το ότι, παρά την αλήθεια αυτή, βρίσκονται υπό επίθεση, εκδηλώνει τη διάσταση της εχθρότητας που αντιμετωπίζουν. Αυτό πηγάζει από την εχθρότητα του τουρκικού κράτους απέναντι στους Κούρδους. Η έγκριση της εχθροπραξίας του τουρκικού κράτους εναντίων των Κούρδων είναι η μεγαλύτερη και η πιο άσχημη πολιτική ανηθικότητα στην παγκόσμια ιστορία και όσοι εμπλέκονται σε αυτό είναι συνεργοί στη γενοκτονία των Κούρδων. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στη γενοκτονία των Κούρδων θα καταδικαστούν από την ανθρωπότητα και την ιστορία ως «γενοκτόνοι».

Όλη η ανθρωπότητα και η δημοκρατική κοινή γνώμη βλέπουν τη γενοκτονική επιθετικότητα που στοχεύει στον κουρδικό λαό και για τον λόγο αυτό αντιστέκονται στην εκστρατεία γενοκτονίας του τουρκικού κράτους και εναντίον εκείνων που συμβάλλουν σε αυτή. Αυτή η εξέγερση θα λάβει χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο στις 2 Νοεμβρίου. Με αυτή την ευκαιρία, χαιρετίζουμε με σεβασμό όλους τους λαούς και τη δημοκρατική κοινή γνώμη που θα εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Επανάσταση Ροζάβα και στους λαούς της Βορειοανατολικής Συρίας στις 2 Νοεμβρίου. Ο ηρωικός αγώνας του κουρδικού λαού και η εξέγερση της ανθρωπότητας θα θριαμβεύσουν σίγουρα  πάνω από το γενοκτόνο τουρκικό κράτος και τους βρώμικους συνεργάτες του.

Η σύναψη συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας ήταν μια συνωμοσία που προσπάθησε να σώσει τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Trump και στόχευε εναντίων του κουρδικό λαό και εναντίων των λαών της Βορειοανατολικής Συρίας. Σκοπεύει να σταματήσει την αντίσταση των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), η οποία έχει λάβει την υποστήριξη των λαών σε όλο τον κόσμο. Η συμφωνία της Ρωσίας με την Τουρκία, επωφελούμενη από την εχθρότητα του τουρκικού κράτους, αποσκοπούσε στην εξάλειψη της Επανάστασης στη Ροζάβα και στην καταστολή του ελεύθερου και δημοκρατικού συστήματος. Οι Κούρδοι και οι λαοί της Βορειοανατολικής Συρίας θέλουν να δημιουργήσουν μια δημοκρατική Συρία βασιζόμενη σε μια δημοκρατική συμφιλίωση. Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, θέλει να οδηγήσει το τουρκικό κράτος, εχθρό των Κούρδων και των συριακών λαών, σε συριακό έδαφος. Ακριβώς όπως άνοιξε το δρόμο για τη γενοκτονία των Κούρδων στο Αφρίν, παίζει παρόμοιο ρόλο στη Βορειοανατολική Συρία σήμερα.

Δεν είναι δυνατό για τους Κούρδους και τους λαούς της Βορειοανατολικής Συρίας να δεχτούν την κατοχή του γενοκτόνου τουρκικού κράτους σε μια ελάχιστη σπιθαμή της γης τους. Από αυτή την άποψη, είναι σαφές ότι δεν θα δεχτούν το τουρκικό κράτος να περιπολεί στα σύνορα παράλληλα με τη Ρωσία, ούτε την αποχώρηση των SDF από τη Ροζάβα και τη Βορειοανατολική Συρία. Η διοίκηση της Βορειοανατολικής Συρίας έχει ήδη αποδεχθεί την ύπαρξη Συριακών και ρωσικών περιπολιών στην περιοχή των συνόρων. Εκτός από αυτό, το πώς θα είναι το πολιτικό σύστημα στη Βορειοανατολική Συρία και ποιος θα είναι ο ρόλος των SDF θα πρέπει να διευκρινιστεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων. Πιστεύουμε ότι η επιβολή τετελεσμένων σε αυτό το θέμα θα αντιμετωπίσει την ιστορική αντίσταση των λαών της Βορειοανατολικής Συρίας και την αντίστασης από τις SDF. Στην ουσία, οι λαοί της Βορειοανατολικής Συρίας θα αντισταθούν στην Ρωσία και τη Συρία που προσπαθούν να επιβάλλουν του απαράδεκτους όρους τους μέσο της απειλής της Τουρκίας.

Η Ρωσία και το κράτος της Συρίας μπορούν να εξασφαλίσουν την επίλυση όλων των προβλημάτων στη Συρία και το τέλος της τουρκικής εισβολής μόνο με την καθιέρωση μιας δημοκρατικής σχέσης με τους Κούρδους και τους λαούς της Βορειοανατολικής Συρίας και την εκκαθάριση της Συρίας από τους εισβολείς. Η Ρωσία και το κράτος της Συρίας οφείλουν να αποφύγουν την κακή μεταχείριση και την κατάχρηση της θετικής προσέγγισης των Κούρδων και των λαών της Βορειοανατολικής Συρίας. Πρέπει να σεβαστούν τη δημοκρατική βούληση τους και να την μετατρέψουν σε ιστορική ευκαιρία για τη δημιουργία της συριακής ενότητας σε μια δημοκρατική βάση. Οι Κούρδοι και οι λαοί της Βορειοανατολικής Συρίας έχουν προσφέρει αυτή την ευκαιρία. Δεν πρέπει να σαμποτάρουν αυτή την ιστορική ευκαιρία κάνοντας απαράδεκτες συμφωνίες με την Τουρκία και οδηγώντας το τουρκικό κράτος στη βορειοανατολική Συρία.

Οι Κούρδοι και οι λαοί της Βοριοανατολικής Συρίας πρέπει να απορρίψουν οποιοδήποτε απαράδεκτο εκβιασμό μέσω της αντίστασής τους και με την υποστήριξης των λαών του κόσμου. Πρέπει να δουν την ύπαρξη της πολιτικής ατμόσφαιρας που θα τους βοηθήσει να θριαμβεύσουν σε περίπτωση που αντισταθούν στις επιβολές. Στην πραγματικότητα των Κούρδων και αυτήν της Μέσης Ανατολής, δεν είναι δυνατόν να επιτύχουμε κέρδη χωρίς μια αντίσταση που θα διακινδυνεύει θυσίες. Υπό από αυτή την άποψη, η σημερινή ιστορική ατμόσφαιρα και το πολιτικό τοπίο δημιουργούν μεγάλες ευκαιρίες για τους Κούρδους που για να τις πετύχουν πρέπει να τις αξιοποιήσουν καλά. Σε αυτή την περίπτωση, η αντίσταση θα εμποδίσει όλα τα σχέδια και τις συνομωσίες. Οι Κούρδοι και οι λαοί της Συρίας θα έχουν μεγάλα κέρδη με την υποστήριξη της δημοκρατικής ανθρωπότητας. Το πολιτικό τοπίο και οι ευκαιρίες που προέκυψαν από την αντίσταση της Ροζάβα και των λαών της Β.Α Συρίας έχουν δείξει με σαφήνεια ότι η αντίσταση θα θριαμβεύσει. Στη βάση αυτή, ευχόμαστε καλή επιτυχία στον κουρδικό λαό και στους λαούς της Βορειοανατολικής Συρίας στον αγώνα τους.

Όλοι οι Κούρδοι, οι φίλοι τους και η δημοκρατική ανθρωπότητα θα πρέπει να ανταποκριθούν στο κάλεσμα να «ξεσηκωθούν για τη Ροζάβα (#riseup4rojava)» στις 2 Νοεμβρίου και να την κάνουν μια ημέρα ήττας της γενοκτονίας και ημέρα θριάμβου για τους λαούς ».

Μετάφραση: Hevalen-gr

Πηγή: ANFnews

Oct 24

Αναφορά σχετικά με την κατάσταση στη βορειοανατολική Συρία 24 Οκτωβρίου 2019

Ημέρα 15 – Σύνοψη της αντίστασης ενάντια στον τουρκικό κατοχικό πόλεμο στη Ροζάβα

Με τη σύνοδο κορυφής μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν, που πραγματοποιήθηκε στο Σότσι, η Ρωσική Ομοσπονδία νομιμοποίησε και αναγνώρισε επίσημα την τουρκική κατοχή, ως δεύτερη υπερδύναμη μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σύμφωνα με τη ρωσοτουρκική συμφωνία, τα κατεχόμενα εδάφη μεταξύ Serêkaniyê και Girê Spi θα γίνουν αποδεκτά ως τουρκική ζώνη κατοχής και θα εδραιωθούν ως status quo.

Ενώ οι ιμπεριαλιστές ανταγωνίζονται για τις διπλωματικές τους επιτυχίες και αυτοαποκαλούνται θεματοφύλακες της ειρήνης, ο πόλεμος κατοχής του φασιστικού τουρκικού στρατού στη βορειοανατολική Συρία συνεχίζεται αμείωτα, παρά τις διακηρύξεις κατάπαυσης του πυρός. Χθες και σήμερα πραγματοποιήθηκαν βίαιες επιθέσεις από τους κατακτητές προς όλα τα μέτωπα. Ο τουρκικός στρατός συνεχίζει τις επιθέσεις του με μαχητικά αεροσκάφη και drones. Οι Ισλαμιστές κατακτητές λεηλατούν και δολοφονούν σε Serêkaniyê και Girê Spi, άμαχοι πέφτουν θύματα απαγωγής και βασανίζονται, και οι τζιχαντιστές σπιλώνουν τα σώματα των νεκρών μαχητών/τριών της αντίστασης. Και ενώ βαυκαλίζονται για μια επιτυχημένη εκεχειρία, οι άνθρωποι της βορειοανατολικής Συρίας καθημερινά θρηνούν και θάβουν όλο και περισσότερους δικούς τους. Η λεγόμενη εκεχειρία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο θεατρικό έργο που διοργανώνεται από τις υπερδυνάμεις και δεν εξυπηρετεί παρά τη νομιμοποίηση της κατοχής και των τουρκικών εγκλημάτων πολέμου.

Αν και είναι δύσκολο να πούμε πώς θα εξελιχθεί περαιτέρω η κατάσταση, είναι ήδη σαφές ότι ο τουρκικός επιθετικός πόλεμος αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης αντίληψης της αποδυνάμωσης και της μακροπρόθεσμης εξόντωσης της επανάστασης της Ροζάβας. Γίνεται όλο και πιο προφανές ότι παρά τις αντιφατικές δηλώσεις, υπάρχουν σαφείς συμφωνίες μεταξύ των διαφόρων κρατών και κάθε δύναμη σε αυτό το παιχνίδι έχει έναν καθορισμένο ρόλο. Επίσης, η πίεση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, για τη δημιουργία μιας κοινής ζώνης ασφαλείας με την εγκατάσταση μέχρι 50.000 στρατιωτών του ΝΑΤΟ, αποκτά το πραγματικό της νόημα μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι πολύ πιθανό οι διάφορες περιφερειακές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επιδιώκουν αντικρουόμενα συμφέροντα, αλλά έχουν συμμαχήσει ενάντια στην επανάσταση στη βορειοανατολική Συρία. Για όλους αυτούς, η επανάσταση της Ροζάβα και το σύστημα αυτονομίας των λαών που αναπτύχθηκε εκεί αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο εμπόδιο στην προγραμματισμένη νέα μοιρασιά της Μέσης Ανατολής. Στον τρέχοντα πόλεμο, η Τουρκία είναι μόνο το σφυρί με το οποίο επιδιώκουν να σπάσουν την επανάσταση, το χέρι που οδηγεί το σφυρί είναι άλλο.

Σήμερα, όπως έκαναν και πριν από 100 χρόνια, τα ιμπεριαλιστικά κράτη προσπαθούν να διαιρέσουν τη Μέση Ανατολή σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και να δημιουργήσουν μια νέα τάξη πάνω από τα κεφάλια των λαών. Ενώ οι συζητήσεις για τη μεταπολεμική τάξη και το νέο σύνταγμα για τη Συρία συνεχίζονται, η Αυτόνομη Διοίκηση θα αποδυναμωθεί και θα στερηθεί την πολιτική της επιρροή. Ωστόσο, η κατάσταση θα εξελιχθεί και όσο για το ποια θα είναι η θέση που θα αναπτύξει η Αυτόνομη Διοίκηση απέναντι στα ρωσοτουρκικά σχέδια, μπορούμε ήδη να πούμε ότι αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν ηθική ή πολιτική νομιμότητα και πως η αντίσταση πρέπει να συνεχιστεί μέχρι το τέλος της κατοχής.

Γι’ αυτό, ζητάμε από όλους τους συντρόφους/ισσες/@ να μην ασχολούνται με εικασίες και να παραμελούν την αντίστασή τους. Η πορεία του αγώνα μας είναι σαφής και θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα σχέδιά μας. Όποια και αν είναι τα σχέδια των κυβερνώντων, η αντίσταση θα πει την τελευταία λέξη.

Μετάφραση: Πρωτοβουλία για τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη

πηγή: Internationalist Commune of Rojava