Η πανδημία πιθανώς να έχει κάνει στην ανθρωπότητα μια τελευταία χάρη. Έχει αποκαλύψει ότι το παραμύθι της «απίστευτης αύξησης του βιοτικού επιπέδου» που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο από τους καπιταλιστές ήταν ένα γιγαντιαίο ψέμα.
Έχει αποδείξει ότι όσοι κατέστρεψαν την ύπαιθρο, τα χωριά, τους οικισμούς και τις βιώσιμες οικονομίες τους, αυτοί που οδήγησαν τους ανθρώπους στις πόλεις μετατρέποντας τους σε «πελάτες της αγοράς», δεν είχαν στρατηγική για το μέλλον και ζούσαν μονό για το παρόν.
Αποδείχθηκε ότι τα δεκάδες μεγάλα και μικρά κράτη που θέλουν να φέρουν «ειρήνη και σταθερότητα» στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Κουρδιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη και την Υεμένη δεν διαθέτουν αναπνευστήρες…αναπνευστήρες! Φάρμακα και προστατευτικό εξοπλισμό στα νοσοκομεία τους.
Αυτοί που δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια σε πολεμικά αεροπλάνα, ρουκέτες, άρματα και βόμβες δεν έχουν καν σκεφτεί να έχουν μάσκες κατασκευασμένες από ένα κομμάτι ύφασμα.
Τα κράτη που ανταγωνίζονται για πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα. που στέλνουν δορυφόρους στο διάστημα και παράγουν όλα τα είδη των drones, που ξοδεύουν μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού τους σε αεροσκάφη, δεξαμενές και πυροβολικό, δεν σκέφτηκαν ούτε καν να παράγουν απολυμαντικά και προϊόντα υγιεινής.
Με τα λόγια και τις ενέργειές τους, έκαναν και πάλι σαφές ότι αντιλαμβάνονται τους ανθρώπους σαν «κοπάδι». Ο «θρίαμβος του πολέμου» ως η «λύση» της Ιταλίας ή η «ανοσία της αγέλης» της Μεγάλης Βρετανίας είναι μια σαφής απόδειξη της οπτικής της καπιταλιστικής νεωτερικότητας πάνω στους ανθρώπους και μια έκφρασης της ανικανότητας της.
Ο Leviathan(το κράτος), που συλλέγει φόρους χωρίς διάκριση μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων, πτωχών και πλούσιων, νέων και ηλικιωμένων, ξεκινά με την εξάπλωση του ιού να συντάσσει καταλόγους εκείνων που πρόκειται να θυσιαστούν πρώτοι. Το Covid-19 χρησιμοποιεί όρους όπως “ελεύθερη οικονομία της αγοράς” ή “φιλελευθερισμός” για να αποκρύψει το πραγματικό κακό. Τον καπιταλισμό.
Το Covid-19 έδειξε για άλλη μια φορά ότι το κράτος είναι παράσιτο που κάνει τους ανθρώπους να εργάζονται χωρίς ως τα 60/65 χρόνια, που υπόσχεται να πληρώσει για τη φροντίδα και τις ανάγκες τους στην τρίτη ηλικία, αλλά τώρα δηλώνει ότι αν και οι φόροι έχουν συλλεχθεί για 65 χρόνια , δεν θα μπορέσει να παράσχει αναπνευστήρες, φάρμακα και φροντίδα.
Μαζί βλέπουμε κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία, οι οποίες δηλώνουν υπεύθυνες για την παγκόσμια τάξη και την ανθρωπότητα να καθίστανται αδύναμα, ασήμαντα και αναποτελεσματικά.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να διαιωνίσει το σύστημά του που βρίσκεται στα πρόθυρα της αβύσσου, σαν να μην συνέβαινε τίποτα, χωρίς να αναγνωρίζει την ανικανότητά του. Εμπιστεύεται το γεγονός πως ο κόσμος ξεχνάει. Με την κυρίαρχη αλαζονεία του πλούτου, δηλώνει: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να γίνει αυτό ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα».
Ο οικονομικός σύμβουλος του Trump Larry Kudlow το επιβεβαιώνει με τις λέξεις: “Ο Πρόεδρος έχει δίκιο. Η θεραπία δεν πρέπει να είναι χειρότερη από την ίδια την ασθένεια. Θα πρέπει να κάνουμε κάποιες πολύ δύσκολες παραχωρήσεις κατά την επόμενη περίοδο. ”
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Trump και ο οικονομικός σύμβουλός του Kudlow γνωρίζουν πιθανώς για τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929 και τις μεγάλες κρίσεις που ακολούθησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός είναι ο λόγος που ανησυχούν τόσο πολύ.
Η μεγάλη κρίση του 1929 έπληξε τις βιομηχανικές πόλεις πιο σκληρά. Δημιουργήθηκε ένας μεγάλος αριθμός ανέργων και άστεγων ανθρώπων, καταστράφηκαν τα μικρομεσαία μέσα διαβίωσης και οι μικρές αποταμιεύσεις δισεκατομμυρίων ανθρώπων. 4000 μεγάλες τράπεζες χρεοκόπησαν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε στη ύπαιθρο και σε αγροτικές περιοχές. Το περιβάλλον εργασίας και οι οικονομίες τους ήταν επαρκείς γι ‘αυτούς.
Σήμερα, όταν η κρίση Corona εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, η κατάσταση είναι ακριβώς το αντίθετο από το 1929, με το 65-70% του παγκόσμιου πληθυσμού να ζει σε πόλεις. Ο αριθμός των κατοίκων της υπαίθρου και των χωριών που είναι ικανοί για διαβίωση είναι πολύ χαμηλός.
Συνεπώς, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός ή μάντης για να δείς ότι η πανδημία του κορονοϊου 19 θα την ακολουθήσει μια οικονομική κρίση που θα ξεπεράσει τα 1929 και το 1945.
Η κρίση αυτή θα έχει μέγεθος που δεν θέλουν οι Τρούμπα, Χι Τζίνπινγκ, Βλαντιμίρ Πούτιν, Άνγκελα Μέρκελ, Μπορίς Τζόνσον και Εμμανουήλ Μακρόν.
Όσο συνεχίζεται η πανδημία, οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες, τα εργοστάσια, οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, η αγροτοβιομηχανία, οι κατασκευαστικές, η εξορυκτική βιομηχανία και η γεωργία δεν θα λειτουργούν πλέον στο πλαίσιο των καπιταλιστικών κανόνων. Δεν θα είναι πλέον σε θέση να παράγουν και να εμπορεύονται. Το εισόδημά τους θα ελαχιστοποιηθεί, αλλά τα έξοδα και τα χρέη τους θα παραμείνουν αμετάβλητα.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι θα επηρεαστούν ακόμη περισσότερο από αυτή την κατάσταση. Μετά την πανδημία, οι μάζες στις πόλεις αρχικά δεν θα είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν το ενοίκιο τους. Μετά από αυτό θα έχουν προβλήματα στην εξεύρεση τροφής και πόσιμου νερού. Οι άνεργοι, οι περιστασιακοί εργαζόμενοι, τα άτομα που λαμβάνουν κρατικά βοηθήματα και όσοι χάσουν τη δουλειά τους ως αποτέλεσμα της πανδημίας θα αποτελέσουν έτσι έναν στρατό των άπορων που θα στραφεί προς αναζήτηση κάλυψης βασικών αναγκών.
Οι σημερινές συνθήκες δεν είναι σαν τα δύο μπλοκ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αντίθετα, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία αποτελούν μέρος του ίδιου συστήματος. Συνεπώς, δεν θα υπάρξει Σχέδιο Μάρσαλ για να βοηθήσει, όπως υπήρχε μετά το 1945 κάτω από το δόγμα Truman.
Η ιστορική εμπειρία, τα τρέχοντα γεγονότα και η πορεία δείχνουν προς μια μεγάλη ύφεση μετά τον κορονοϊό.
* Ο Ferda Çetin είναι δημοσιογράφος και αρθρογράφος της καθημερινής εφημερίδας Yeni Özgür Politika. Το αρχικό κείμενο δημοσιεύθηκε στα τουρκικά και μεταφράστηκε επίσης στα γερμανικά και στα ελληνικά.
