Από την Διεθνιστική καμπάνια RiseUp4Rojava.org
Τις τελευταίες μέρες πλήθυναν οι αναφορές για μια πιθανή στρατιωτική εισβολή των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων στη βόρειο-ανατολική Συρία. Με αυτή την ανάλυση θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε την τρέχουσα πολιτική και στρατιωτική κατάσταση και να αναδείξουμε τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται η επιχείρηση κατοχής του νοτίου Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ) με την κατάσταση στη Ροζάβα, καθώς και τη σημασία του πρόσφατου καλέσματος του Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Οι διαπραγματεύσεις Τουρκίας-ΗΠΑ στην Άγκυρα
Μετά από 3ημερη μαραθώνια σύσκεψη, οι εκπρόσωποι των βορειοαμερικανικών ιμπεριαλιστών και οι φασιστές της συγκυβέρνησης AKP-MHP ανακοίνωσαν από κοινού την 7η του Αυγούστου την απόφαση τους για την εγκαθίδρυση μιας υποτιθέμενης κοινής ζώνης ασφαλείας στη Ροζάβα και τη βόρειο Συρία.
Στην ανακοίνωση αυτή, οι νατοϊκές αυτές δυνάμεις παρουσίασαν τις 3 βασικές κατευθύνσεις της συμφωνίας τους
1) Με τα πρώτα βήματα έτοιμα να πραγματοποιηθούν άμεσα, οι τουρκικές “ανησυχίες για την ασφάλεια” στα τουρκοσυριακά σύνορα πρόκειται να γίνουν δεκτές, ενώ νομιμοποιείται και ενισχύεται ένα σημαντικό κομμάτι της τουρκικής επιχειρηματολογίας.
2) Αποφασίζεται η εγκατάσταση ενός κοινού κέντρου επιχειρήσεων στην Τουρκία το συντομότερο δυνατό, που θα συντονίζει την υλοποίηση των σχεδίων και του ελέγχου της ζώνης ασφαλείας
3)Πέρα από τα παραπάνω, και οι δύο πλευρές θα κάνουν ότι είναι δυνατόν ώστε να δημιουργηθεί χώρος εντός της ζώνης για την εγκατάσταση Σύρων προσφύγων που βρίσκονται τώρα στην Τουρκία.
Το τι δόθηκε στη δημοσιότητα είναι λίγο γελοίο σε σχέση με το τι συζητήθηκε σε εκείνη τη συνάντηση τις 3 αυτές μέρες. Η ανακοίνωση δεν ξεκαθαρίζει ποιος θα διοικεί την ζώνη αυτή, ούτε το τι βάθος θα έχει, ούτε το τι σημαίνει η εγκατάσταση Σύρων προσφύγων, ή των Σύρων αδερφών όπως λέει η Τουρκία. Συνολικά η ανακοίνωση αφήνει ανοιχτά προς πάσα ερμηνεία τα ερωτήματα αυτά και φαίνεται να έχει μονάχα ένα στόχο, να αφήσει ανοιχτή την οδό της διαπραγμάτευσης και να μη χάσει το γόητρό της η Τουρκία. Έτσι, οι ΗΠΑ μπορούν να παρουσιάζονται ως οι προστάτες των Κούρδων και η Τουρκία να δείχνει στο εσωτερικό της πως είναι σε θέση ισχύος και πως μπορεί να πιέζει τους Αμερικανούς.
Είναι παρόλο αυτά ξεκάθαρο πως, συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους και τις συνθήκες, η Τουρκία αδυνατεί να εισβάλει στην περιοχή με το “έτσι θέλω”. Αν κοιτάξουμε το Αφρίν για παράδειγμα -το αναφέρουμε συχνά άλλωστε- θα δούμε πως η Ρωσία έδωσε το πράσινο φως για την εισβολή εκεί, η Ρωσία ήταν που την έκανε δυνατή. Αλλά ακόμη κι αυτό έγινε με διεθνή συγκατάβαση.
Σήμερα, στη Ροζάβα στη βόρεια Συρία, η Τουρκία μπορεί να επιτεθεί μονάχα την άδεια των ΗΠΑ και της διεθνούς Συμμαχίας.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που ξέρουμε ότι, αν πραγματοποιηθεί μια επίθεση, η Αμερική θα ήταν αυτή που την ενέκρινε.
Δεν τίθεται θέμα επανάπαυσης
Και ενώ κάποιοι αντλούν βιαστικά συμπεράσματα και ανακοινώνουν πως ο κίνδυνος εισβολής έχει απομακρυνθεί, ο κατοχικός Τουρκικός στρατός συγκεντρώνει και άλλες δυνάμεις κατά το μήκος των συνόρων με το Κομπάνι και το Γκίρε Σπι (Girespi) όπου τοποθετεί πυραύλους, κανόνια, τεθωρακισμένα, πυρομαχικά και πεζικό.
Στις 6 Αυγούστου, η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε εντολή για γενική ετοιμότητα με την αιτιολόγηση της “λήψης μέτρων στο πλαίσιο μιας διασυνοριακής επιχείρησης”. Οδηγίες διαβιβαστήκαν σε επικεφαλής της αστυνομίας και της στρατονομίας, τον ερυθρό σταυρό, τις υπηρεσίες μετανάστευσης, τους δήμους και περιφέρειες του Μαρντίν και της Ούρφα. Η εντολή ετοιμότητας δεν έχει ανακληθεί. Ο τουρκικός στρατός είναι έτοιμος να επιτεθεί ανά πάσα στιγμή.
Εκπρόσωποι του καθεστώτος της Άγκυρας ανακοίνωσαν ξανά πριν από μερικές μέρες πως, αν δεν γίνουν σύντομα κάποιες κινήσεις, η Τουρκία έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίσει την ασφάλεια των συνόρων με δικά της μέσα. Ο υπουργός εξωτερικών δήλωσε πως δεν είναι πια διατεθειμένοι να χάνουν εδαφικά ότι κερδίζουν στη διπλωματία. Η προπαγάνδα στην τουρκική τηλεόραση συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς, λέγεται πως υπάρχει διάθεση για κοινή στρατιωτική δράση με τις ΗΠΑ αλλά, σε περίπτωση που εκτοξευτεί έστω και μια σφαίρα προς τουρκικό έδαφος, οι Τουρκικές δυνάμεις κατοχής είναι σε ετοιμότητα κατά μήκος των συνόρων και θα απαντήσουν με άμεση εισβολή για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα τους.
Μέσω των διαπραγματεύσεων φαίνεται να έχει κερδηθεί κάποιος χρόνος, αλλά η απειλή συνεχίζει να υφίσταται. Τα δεδομένα επί των εδαφών και των συνόρων δεν άλλαξαν καθόλου. Για το λόγο αυτό, οι προετοιμασίες από πλευράς της Συνομοσπονδίας συνεχίζονται, ετοιμάζονται οχυρά και οι δυνάμεις άμυνας είναι σε πλήρη ετοιμότητα να υπερασπιστούν την Επανάσταση. Επίσης, οι πολίτες συνεχίζουν τις δράσεις δημιουργώντας ανθρώπινες ασπίδες στα σύνορα.
Μαθαίνοντας από το Αφρίν
Τα διδάγματα από την αντίσταση στο Αφρίν συνεχίζουν να είναι ακόμη νωπά ώστε να ξεχαστούν. Οι λαοί της βόρειας Συρίας δεν θα εναποθέσουν τη μοίρα τους στα χέρια του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ αλλά θα οργανώσουν την Αυτοάμυνα τους και θα βασιστούν στις ίδιες τους τις δυνάμεις. Όσο η Συνομοσπονδία δεν έχει αναγνωριστεί διεθνώς θεσμικά με τρόπο που θα της επιτρέπει να λαμβάνει μέρος σε όλες τις διαπραγματεύσεις που αφορούν το μέλλον της Συρίας, οι όποιες διπλωματικές υποσχέσεις είναι λόγια του αέρα. Ο Aldar Xelil ανακοίνωσε εξ’ ονόματος του Κινήματος για μια Δημοκρατική Κοινωνία (TEV-DEM) πως πρώτα θα συζητηθούν και θα αξιολογηθούν οι λεπτομέρειες της “ζώνης ασφαλείας” και μετά θα πάρει η Συνομοσπονδία την όποια απόφαση σχετικά με το ζήτημα. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα την ενδυνάμωση της επανάστασης ως ανεξάρτητο πόλο στη Μέση Ανατολή. Κάνεις πια δεν θα μπορεί να πάρει αποφάσεις πάνω από τα κεφάλια των πολιτών της Βόρειας Συρίας. Ο πληθυσμός της θα καθορίσει μόνος του το μέλλον του.
Ο πόλεμος δεν ξεκινά στη Ροζάβα
Παρά τα όσα λέγονται για την απειλή που αποτελεί ο Τουρκικός φασισμός για την Ροζάβα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στο βόρειο Ιράκ, δηλαδή το νότιο Κουρδιστάν, μια μεγάλη επιχείρηση συνεχίζει ακάθεκτα από την 28η Μάιου, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών. Η επιχείρηση “Νύχια” (“Claws”) στρέφεται εναντίον των απελευθερωμένων από το αντάρτικο εδαφών. Καθημερινά μαίνονται μάχες μεταξύ ανταρτών/ισσών και του κατοχικού τουρκικού στρατού και οι θέσεις των ανταρτών/ισσων βομβαρδίζονται από πυροβολικό και αεροπορία. Η πίεση που ασκείται στις περιοχές του Σένγκαλ και του Μαχμούρ όλο και αυξάνεται. Ο καταυλισμός προσφύγων του Μαχμούρ έχει αποκλειστεί από όλες της μεριές μετά την εκτέλεση του υπευθύνου για τις Τουρκικές υπηρεσίες στο Ερμπίλ. Επίσης οι Πεσμεργκά του KDP (σ.τ.μ. κομματικός στρατός του κυβερνώντος κόμματος του Μπαρζανί) συνεργάζονται με τις δυνάμεις κατοχής μεταφέροντας όλο και περισσότερες δυνάμεις σε περιοχές του αντάρτικου διασφαλίζοντας τα μετόπισθεν του τουρκικού στρατού.
Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως τίποτα από όσα συμβαίνουν στο Κουρδιστάν και σε ολόκληρη την περιοχή δεν είναι άσχετο με αυτό που συμβαίνει στη Ροζάβα. Η κατάσταση πάντα πρέπει να γίνεται αντιληπτή διασυνοριακά. Έχουμε δώσει έμφαση ξανά και ξανά στο γεγονός πως οι επιθέσεις στο Νότιο Κουρδιστάν αποσκοπούν στην περικύκλωση της επανάστασης της Ροζάβα. Μετά τις επιχειρήσεις κατοχής “Ασπίδα του Ευφράτη” και “Κλάδος Ελαίας” από τα δυτικά, ο Τουρκικός φασισμός προσπαθεί να θέσει υπό τον έλεγχο του περιοχές στα ανατολικά ώστε να σφίξει και άλλο τον κλοιό. Μπορεί οι επιχειρήσεις ανατολικά του Ευφράτη να μην έχουν ξεκινήσει, αλλά λίγο πιο δυτικά, στο Αφρίν, ο πόλεμος μαίνεται. Στις απελευθερωμένες περιοχές καθημερινά γίνονται χτυπήματα με βόμβες που σκορπίζουν τον θάνατο ανάμεσα σε αμάχους. Σχετικά με την κατάσταση στο βόρειο Κουρδιστάν δεν πρέπει να ειπωθούν και πολλά, η αιματηρή επιχείρηση εξόντωσης του κουρδικού πληθυσμού και του απελευθερωτικού κινήματος από την κυβέρνηση του AKP-MHP συνεχίζεται για τέταρτη συνεχή χρονιά.
Ο ουσιαστικός στόχος του Τουρκικού καθεστώτος είναι η επαναφορά των συνόρων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, απο το Χαλέπι της Συρίας μέχρι το Κιρκούκ στο βόρειο Ιράκ. Για να μπορέσει να πραγματοποιήσει αυτά τα νεο-οθωμανικά σχέδια θα πρέπει να θέσει υπό έλεγχο τη βόρειο Συρία και το βόρειο Ιράκ και να αλλάξει δημογραφικά ολόκληρη την περιοχή. Αυτό προϋποθέτει τον αφανισμό του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αναλάβουμε δράση τώρα και να ματαιώσουμε αυτά τα σχέδια πριν εφαρμοστούν. Όσο θα υπάρχει αυτό το καθεστώς, η επανάσταση στη Ροζάβα θα κινδυνεύει.
Θα πρέπει να ερμηνεύσουμε σωστά το κάλεσμα του Αμπντουλάχ Οτσαλάν
Το κάλεσμα του εκπροσώπου του κουρδικού λαού Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε σχέση με τις συζητήσεις με τους δικηγόρους του στις φυλακές Ιμραλί πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα σωστό πλαίσιο. Για άλλη μια φορά ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν ξεκαθάρισε πως είναι έτοιμος για μια ειρηνική επίλυση του Κουρδικού ζητήματος. Ανέδειξε τις μακρόχρονες Κουρδο-Τουρκικές σχέσεις και ξεκαθάρισε πως μια λύση του ζητήματος εξαρτάται από το κατά πόσο το κράτος και όσοι το διοικούν είναι έτοιμοι γι’ αυτήν. Στις δηλώσεις που έκανε στις 26 Μαΐου, αναφέρθηκε στις πιθανότητες μιας πολιτικής λύσης και δήλωσε πως το κράτος θα δείξει τις προθέσεις του τις επόμενες 40 ημέρες. Το κράτος επέλεξε να το αγνοήσει αυτό και δεν ενέδωσε στο κάλεσμα, ενώ την 27η Μαΐου ξεκίνησε με την εισβολή στο Νότιο Κουρδιστάν και την στρατιωτικοποίηση των συνόρων με την Ροζάβα.
Ακόμη και με αυτή τη συμπεριφορά του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, δεν σημαίνει πως θα υπάρξουν και διαπραγματεύσεις. Το κίνημα ήταν συνεχώς διατεθειμένο να διαπραγματευτεί και είναι ζήτημα της Τουρκικής πλευράς το πως θα εξελιχτεί αυτή η διαδικασία. Το μήνυμα του Αμπντουλάχ Οτσαλάν αποτελεί μια παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα της Τουρκίας και μπορεί να επηρεάσει την προπαγάνδα του κράτους, αλλά δεν θα πρέπει να γίνει αντιληπτό σα σημάδι υποχώρησης. Όπως είπαμε και πριν, τα δεδομένα επί των εδαφών και οι εντάσεις δεν έχουν αλλάξει ακόμη.
Κοινό μέτωπο εναντίον του Τουρκικού φασισμού
Είναι λοιπόν σημαντικό να συνεχιστούν οι προετοιμασίες. Όπως εμείς εδώ ετοιμάζουμε την άμυνα μας, θα πρέπει να συνεχίσουμε με τις κινητοποιήσεις εκτός Ροζάβα, να ενδυναμώσουμε την ενότητα στη δράση και να αυξήσουμε την πίεση σε πολιτικούς, στρατιωτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Το να ξεκινήσουμε να δρούμε δεν εξαρτάται από μια νέα πολεμική επιχείρηση εναντίον της επανάστασης της Ροζάβα, γιατί, όπως δείχνει η ανάλυση της κατάστασης, αυτό είναι ήδη γεγονός. Πρακτικά και ιδεολογικά, πρέπει να ανοίξουμε νέα μέτωπα εναντίον του Τουρκικού φασισμού και του ιμπεριαλισμού.
Το Κάλεσμα για την “Ημέρα Χ”και για τις διεθνείς ημέρες δράσης τον Σεπτέμβριο θα βοηθήσουν να υπάρξει η απαραίτητη δημοσιότητα για να μιλήσει κανείς σε ένα παγκόσμιο κοινό για τα επιτεύγματα της επανάστασης στο Κουρδιστάν και να μεταδοθεί η φλόγα της.
Το αν θα γίνει άλλος ένας πόλεμος και μια μεγάλη εισβολή στα εδάφη της Συνομοσπονδίας και το πως θα εξελιχθεί η φάση αυτή θα εξαρτηθεί από τις δυνάμεις μας εδώ αλλά και από το επαναστατικό κίνημα παγκόσμια. Για αυτό οφείλουμε να οργανωθούμε.
Καλούμε σε συμμετοχή στις διεθνείς μέρες δράσεις 6/7 Σεπτέμβρη.
Μετάφραση επιμέλεια: hevalen-gr
