Από: RiseUp4Rojava
Το φασιστικό καθεστώς της Άγκυρας συνεχίζει την επιθετικότητά του αδιάκοπα εναντίον των λαών της περιοχής. Καθοδηγούμενο από μια ακόρεστη ιμπεριαλιστική επεκτατική ορμή, ο τουρκικός φασισμός φέρνει αποσταθεροποίηση, καταστροφή και πόλεμο στη μία χώρα μετά την άλλη. Οι πραγματικές προθέσεις του εγκληματικού καθεστώτος του ΑΚΡ-ΜΗΡ γίνονται καθημερινά όλο και πιο εμφανείς. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό προσπαθούσαν να κρύψουν τις επιχειρήσεις κατοχής τους με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», η μάσκα έπεσε και η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία αποκάλυψε το πραγματικό της πρόσωπο.
Από τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Υεμένη μέχρι την Αρμενία, οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές συμμορίες του Ερντογάν εξαπλώνουν τον φόβο και τον τρόμο και όπου καταφέρνουν να κερδίσουν έδαφος, η ανομία και το έγκλημα κυριαρχούν. Οι ισλαμιστικές συμμορίες, οι οποίες ήδη έχουν υπηρετήσει με επιτυχία τον τουρκικό φασισμό ως τροφή για κανόνια στη Συρία και τη Λιβύη, χρησιμοποιούνται τώρα σχεδόν αυθαίρετα σε ολόκληρη την περιοχή. Οι δολοφονικές συμμορίες του Ερντογάν πολεμούν στην Υεμένη από την πλευρά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από την πλευρά του καθεστώτος μαριονέτα του Αζερμπαϊτζάν εναντίον των αρμενικών δυνάμεων. Η Τουρκία εξάγει επίσης ισλαμιστική τρομοκρατία σε όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής.
Στρατηγικά ακολουθείται το παράδειγμα της Συρίας. Σε πρώτη φάση, οι χώρες αποσταθεροποιούνται, οι συμμορίες προκαλούν χάος και αστάθεια, και σε δεύτερη φάση οι τουρκικές δυνάμεις παρεμβαίνουν άμεσα και δημιουργείται ένα πιστό καθεστώς κατοχής. Όπου ανοίγει ένα μικρό κενό και δημιουργείται κενό εξουσίας, το τουρκικό καθεστώς γνωρίζει πολύ καλά πώς να μετατρέψει κάθε κατάσταση προς όφελός του. Μερικές φορές με τη χρήση στρατιωτικής δύναμης, άλλες φορές με πολιτική και διπλωματική πίεση, ο τουρκικός φασισμός συνεχίζει να επεκτείνει την υπεροχή του στην περιοχή. Ιδιαίτερα οπλισμένος από τα κράτη του ΝΑΤΟ και τις δυτικές εταιρείες, ο τουρκικός φασισμός κατάφερε να συγκεντρώσει ένα σοβαρό στρατιωτικό δυναμικό που είναι έτοιμος να φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς δισταγμό. Ειδικά τα ένοπλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν δώσει στη Τουρκία και τους συμμάχους της στο πεδίο της μάχης ένα βάρος που δεν πρέπει να υποτιμάται. Πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν έχει επίσης κάνει τα σχέδιά του για το εγγύς μέλλον και θα χρησιμοποιήσει τις ισλαμιστικές συμμορίες πάνω απ’ όλα ως μέσο πίεσης για να εξασφαλίσει τη νέα θέση ισχύος της Τουρκίας ενάντια σε άλλες διεθνείς δυνάμεις. Ο τρομοκρατικός στρατός εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, ο οποίος αποτελείται κυρίως από πρώην μαχητές του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα, κρέμεται σαν απειλητικό σπαθί πάνω από τα κεφάλια των ευρωπαϊκών κρατών. Όλα αυτά εγγυώνται στην Τουρκία μια νέα θέση δύναμης και ενθαρρύνουν τον Ερντογάν να συνεχίσει. Ο Ερντογάν δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Ανοιχτά και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, δηλώνει ότι τα πρώην εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι νόμιμο τουρκικό έδαφος και νομιμοποιεί την επιθετικότητά του ως υπερασπιστή αυτού που ισχυρίζεται ότι «δικαιωματικά» του ανήκει. Με μια όλο και πιο επιθετική εθνικιστική ρητορική, ο Ερντογάν και ο Μπαχτσέλι ξεσηκώνουν τις μάζες και προσπαθούν να αποκρύψουν την απομόνωση της χώρας μέσω της πολεμικής ρητορικής και τις νομοθεσίες για κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το καθεστώς του AKP-MHP είναι ένα καθεστώς που στερείται οποιασδήποτε σταθερής βάσης με εξαίρεση τον πόλεμο. Μόνο ο πόλεμος μπορεί να κρατήσει ζωντανό αυτό το καθεστώς.
Χωρίς αμφιβολία, το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα και οι επαναστατικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής εξακολουθούν να αποτελούν το μεγαλύτερο εμπόδιο στα Νέο-Οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν. Ενώ ο κόσμος απλώς παρακολουθεί τη μία περιοχή μετά την άλλη να πέφτουν θύματα της τουρκικής κατοχής και τον τουρκικό φασισμό να αυξάνεται όλο και περισσότερο σε μια περιφερειακή ηγεμονική δύναμη, οι αγωνιστές της επανάστασης προβάλλουν αποφασιστική και άγρια αντίσταση σε όλα τα μέτωπα. Από τα βουνά του Νότιου και του Βόρειου Κουρδιστάν, μέσα από τη Ροζάβα και τη ΒΑ Συρία, στις μητροπόλεις της Τουρκίας, ο αγώνας κατά του φασισμού διεξάγεται στο υψηλότερο επίπεδο.
Η φάση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο αγώνας μας δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο κρίσιμη. Από τη μία πλευρά, ο τουρκικός φασισμός συνεχίζει την επέκτασή του και κερδίζει όλο και περισσότερη επιρροή και δύναμη, αλλά από την άλλη πλευρά, ο πόλεμος έχει πάρει μια νέα περιφερειακή διάσταση και διασπορά. Οι νέοι ισχυροί πολιτικά σχηματισμοί που προκύπτουν στην περιοχή και η αυξανόμενη παρακμή της τουρκικής πολεμικής οικονομίας δημιουργούν τη βάση για την καταστροφή του καθεστώτος. Είναι σαφές ότι χρειάζεται ένας ενεργός αγώνας για να νικήσουμε τον φασισμό. Το να περιμένουμε και να ελπίζουμε ότι η οικονομική κρίση θα μειώσει αργά ή γρήγορα τη δικτατορία δεν αποτελεί λύση. Επίσης, τυχόν εικασίες σχετικά με πιθανές παρεμβάσεις διεθνών δυνάμεων ή ακόμα και οι εκλογές που θα οδηγούσαν στο τέλος του καθεστώτος Ερντογάν δεν μας βοηθούν. Η αντικατάσταση ενός καθεστώτος όπως αυτό του ΑΚΡ-ΜΗΡ που έχει καταστεί άχρηστο για τον ιμπεριαλισμό με μια νέα μορφή τουρκικού φασισμού επίσης δεν θα είναι κέρδος για τις επαναστατικές δυνάμεις και για τους λαούς της περιοχής. Μόνο μέσω του ενωμένου αντιφασιστικού αγώνα όλων των επαναστατικών-δημοκρατικών δυνάμεων το καθεστώς θα καταρρεύσει και μια δημοκρατική και ελεύθερη Τουρκία θα γίνει πραγματικότητα. Όσο περισσότερο εντείνεται η αντιπαράθεση, τόσο περισσότερο η απόφαση γίνεται αναπόφευκτη.
Επομένως, δεν είναι τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες, η Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν (KCK), η οργάνωση ομπρέλα των διαφόρων αυτοδιοικούμενων δομών και επαναστατικών οργανώσεων του Κουρδιστάν, έχει ζητήσει την έναρξη μιας νέας επίθεσης κατά του τουρκικού φασισμού. Στις 12 Σεπτεμβρίου, την 40η επέτειο του στρατιωτικού φασιστικού πραξικοπήματος του 1980, η Εκτελεστική Επιτροπή του KCK κήρυξε την έναρξη της επίθεσης και δήλωσε ότι έχει έρθει η ώρα να τσακιστεί ο φασισμός και να αγωνιστούν για την ελευθερία. Η επίθεση αναπτύσσεται σε διπλωματικό, πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο και περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις οργανώσεις που αισθάνονται μέρος του κινήματος ελευθερίας. Επίσης, πολλές άλλες κουρδικές και περιφερειακές οργανώσεις, πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις έχουν ενταχθεί στην επίθεση μέχρι τώρα. Στις δηλώσεις της για την επίθεση, η Ένωση Κοινοτήτων Κουρδιστάν αναλύει την τρέχουσα πορεία του πολέμου μεταξύ του τουρκικού φασισμού και των επαναστατικών δυνάμεων και δηλώνει ότι η σημερινή κατάσταση αποτελεί ιστορική ευκαιρία για να απελευθερωθούν οι λαοί της περιοχής μια για πάντα από το ζυγό του τουρκικού φασισμού. Επιπλέον, η επίθεση θεωρείται ως μοναδικός τρόπος για να διατηρηθεί ότι έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής, ιδιαίτερα η επανάσταση της Ροζάβα και της ΒΑ Συρίας, καθώς και η πολιτική ανεξαρτησία που έχει κερδίσει ο κουρδικός λαός στο Νότιο Κουρδιστάν πρέπει να υπερασπιστεί από τις επιθέσεις των κατοχικών δυνάμεων. Υπό το φως της αυξανόμενης επιθετικότητας του τουρκικού φασισμού και των συνεχιζόμενων προετοιμασιών για περαιτέρω κατοχικές επιχειρήσεις, η αναμονή και η παραμονή σε αμυντική θέση δεν θα φέρει ούτε επιτυχία ούτε θα αποτρέψει την απώλεια περισσότερων κατακτημένων επιτευγμάτων.
Οι αντάρτικες δυνάμεις του Κινήματος Ελευθερίας, οι λαϊκές αμυντικές δυνάμεις, το HPG και η Ένωση Ελεύθερων Γυναικών, YJA-Star, δήλωσαν με τη σειρά τους τη συμμετοχή τους στην επίθεση. Στις πόλεις και τις μητροπόλεις του Κουρδιστάν και της Τουρκίας, οι αντάρτες πόλης χαιρέτισαν την επίθεση με επιτυχημένες ενέργειες. Παρόλο που το τουρκικό κράτος, για να καλύψει την ήττα και τις απώλειες του, κήρυξε επίσημα το τέλος της εισβολής στο Χεφτανίν, οι μάχες και οι αντιπαραθέσεις συνεχίζονται. Οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής εξακολουθούν να προσπαθούν να προχωρήσουν περισσότερο στις βασικές περιοχές του αντάρτικου με τη βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας, ειδικά με τη μαζική χρήση ελικοπτέρων, προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο για περαιτέρω επιχειρήσεις κατοχής εναντίον του Νότιου Κουρδιστάν. Η δήλωση ότι η επίθεση ολοκληρώθηκε με επιτυχία δεν είναι κάτι περισσότερο από ακόμη ένα ελιγμό της τουρκικής πολεμικής προπαγάνδας που έχει ως στόχο να απομακρύνει το ζήτημα από την πολιτική ατζέντα. Εξάλλου, τους τελευταίους τρεις μήνες του αγώνα, οι αντάρτικες δυνάμεις απέδειξαν αυτό που όλοι θεωρούσαν αδύνατο. Με νέες μεθόδους και τακτικές, με επαγγελματική χρήση των δικών τους τεχνικών και με ασταμάτητο αγωνιστικό ηθικό, οι αντάρτες κατάφεραν να σταματήσουν όχι μόνο την προώθηση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων αλλά και να διατηρήσουν την πρωτοβουλία στο πεδίο της μάχης υπό τον έλεγχό τους, παρά την τεράστια εχθρική πολεμική μηχανή. Αν και οι εισβολείς μπορεί να έχουν πάρει υπό τον έλεγχό τους μεμονωμένους λόφους και βουνοκορφές, αυτό όμως δεν σημαίνει πλήρη εδαφικό έλεγχο, επειδή οι αντάρτες συνεχίζουν να αποφασίζουν πότε και πού να χτυπήσουν.
Παρά τη χρήση της πιο σύγχρονης τεχνολογίας αναγνώρισης, το αντάρτικο κατάφερε να ανακτήσει ελευθερία κινήσεων και πραγματοποίησε επιτυχημένες ενέργειες σε όλες τις ζώνες μάχης του Βόρειου και Νότιου Κουρδιστάν, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Οι πρόσφατες επιτυχίες και η πρόοδος στον ανταρτοπόλεμο έχουν μια σημασία που δεν πρέπει να υποτιμάται και κλονίζουν τα θεμέλια του καθεστώτος. Για παράδειγμα, ο τούρκος υπουργός Εσωτερικών, Süleyman Soylu, ισχυρίστηκε (όπως κάνει κάθε χρόνο) ότι το τέλος του αντάρτικου είναι θέμα χρόνου, μίλησε για μερικές εκατοντάδες εναπομείναντες μαχητές και ανακοίνωσε τη νίκη στον «αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Η ύπαρξη του αντάρτικου, και κάθε περαιτέρω επιτυχημένη δράση είναι πάνω απ’ όλα μια επίθεση στο μύθο του αήττητου κράτους που προσπαθεί να οικοδομήσει το καθεστώς και να επιφέρει ένα πλήγμα ενάντια στο ξεθωριασμένο καθεστώς του φόβου, το οποίο έχει επιβάλει ψυχολογικό πόλεμο στους λαούς της Τουρκίας και της ευρύτερης περιοχής. Εύκολα αποδεικνύεται ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια αντίσταση και παύση της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, δείχνοντας θάρρος απλά προσπαθώντας, δίνοντας ελπίδα, δύναμη και εμπιστοσύνη σε όλους τους αγωνιζόμενους στη περιοχή και σε όλο τον κόσμο. Από αυτή την άποψη, η συνεχιζόμενη αντίσταση στο Χεφτανίν έχει μια σημασία που υπερβαίνει κατά πολύ τον καθαρά εδαφικό έλεγχο αυτής ή μιας άλλης επικράτειας. Το Χεφτανίν ενσαρκώνει την ελπίδα για νίκη και απελευθέρωση και έχει ουσιαστικά διευκρινίσει ποια είναι η σωστή γραμμή και στάση στον αγώνα κατά του φασισμού. Το αντάρτικο του 21ου αιώνα, με τη νέα επαγγελματική δομή και τις εκσυγχρονισμένες μεθόδους του, δεν είναι μόνο ένα αποτελεσματικό εργαλείο, αλλά χωρίς αμφιβολία, είναι η κύρια και ηγετική δύναμη, η πρωτοπορία του αντιφασιστικού αντιστασιακού αγώνα.
Η αντίσταση του Χεφτανίν επέφερε επίσης σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Υπό την αυξανόμενη πίεση της κουρδικής κοινής γνώμης σχεδόν όλα τα κουρδικά κόμματα στο Νότιο Κουρδιστάν και πέραν αυτού αναγκάστηκαν να πάρουν σαφή θέση και να αντιταχθούν στις κατοχικές πολιτικές του τουρκικού κράτους. Το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές δυνάμεις στα αραβικά κράτη. Μονάχα λίγες δυνάμεις συνεργάζονται ακόμη ανοιχτά με τον Τούρκικο φασισμό, όπως το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, το KDP, συνεχίζει τις προδοτικές πολιτικές του ενάντια στα επιτεύγματα του απελευθερωτικού αγώνα. Για δεκαετίες, το KDP συνεχίζει την στρατιωτική συνεργασία με τον τουρκικό αποικιακό φασισμό κυρίως μέσω της παροχής πληροφοριών. Ξεκινώντας με την πρόσφατη τουρκική εισβολή στο Νότιο Κουρδιστάν, υπάρχουν επίσης αυξημένες κινήσεις από την πλευρά του KDP. Σε συνεργασία με τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής, το KDP δημιουργεί στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα εδάφη και εισβάλει επανειλημμένα στις βάσεις των ανταρτών. Στόχος τους να περιορίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των ανταρτών και μεσοπρόθεσμα, η εφαρμογή του τουρκικού σχεδίου μόνιμης «ουδέτερης» ζώνης στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ. Επίσης στα σύνορα μεταξύ του Νότιου Κουρδιστάν και του Δυτικού Κουρδιστάν (Başur και Rojava) το KDP έχει ξεκίνησε περαιτέρω προετοιμασίες τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Περισσότερες από 40 νέες στρατιωτικές βάσεις KDP-Peshmerga έχουν καθιερωθεί, σκάβονται χαρακώματα και μετακινούνται βαρέα όπλα και στρατεύματα στα σύνορα. Οι θέσεις στοχεύουν στις απελευθερωμένες περιοχές. Πάνω απ ‘όλα, το γεγονός ότι αυτές οι κινήσεις έχουν ξεκινήσει μετά την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ του Nechirvan Barzani και του Τούρκου δικτάτορα Ερντογάν θέτει το ερώτημα αν δεν είναι παρά νέες προετοιμασίες για άλλη μια Τουρκική εισβολή εναντίον της Ροζάβα.
Η συνοριακή περιοχή στο τρίγωνο Τουρκίας-Συρίας-Ιράκ είναι στρατηγικά σημαντική και θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο τόσο σε μια εισβολή κατά της περιοχής Derik στα βορειοανατολικά και ως το πρώτο σημείο γεφύρωσης μιας επιχείρησης κατά των βουνών Şengal πιο νότια. Εκεί, τις τελευταίες εβδομάδες εμφανίστηκαν επανειλημμένα τουρκικές αεροπορικές επιθέσεις εναντίον του άμαχου πληθυσμού των Γεζίντι και των αμυντικών δυνάμεών τους. Με την αύξηση των τουρκικών αεροπορικών επιθέσεων, ο Τύπος που συνεργάζεται με δυνάμεις που συνδέονται στενά με το KDP ξεκίνησε ταυτόχρονα μια εκστρατεία λάσπης ενάντια στην αυτοδιοίκηση του Şengal, προσπαθώντας να θέσει τις βάσεις για μια επίθεση ενάντια στις απελευθερωμένες περιοχές της με το ψευδές πρόσχημα της υποτιθέμενης παρουσίας δυνάμεων του ΡΚΚ. Άλλωστε, τον περασμένο μήνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ζήτησαν επανειλημμένα τη δημιουργία συμμαχίας μεταξύ του τουρκικού φασισμού, του KDP και της κεντρικής κυβέρνησης του Ιράκ για να «καθαρίσει» το Şengal από το PKK υπό άμεσο συντονισμό των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ. Αντί της δημοκρατικά εκλεγμένης αυτοδιοίκησης του λαού του Şengal, πρόκειται να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση μαριονέτα και οι αμυντικές δυνάμεις του λαού των Γεζίντι και οι γυναικείες μονάδες του Şengal θα αντικατασταθούν από δυνάμεις μισθοφόρων . Οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές βλέπουν τη συμμαχία κατοχής εναντίον του Şengal ως ένα πρώτο βήμα στην επέκταση της συνεργασίας κατά του Κινήματος Ελευθερίας σε ολόκληρη την επικράτεια του Ιράκ.
Εν τω μεταξύ, ο τουρκικός στρατός κατοχής έχει επίσης ξεκινήσει νέες προετοιμασίες κατά μήκος των συνόρων με τις απελευθερωμένες περιοχές. Κατά μήκος της πόλης Dirbesiye, σκάβονται χαρακώματα και κατασκευάζονται οχυρώσεις. Ξανά και ξανά υπάρχουν μετακινήσεις στρατευμάτων στις ήδη κατεχόμενες περιοχές και υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι ο τουρκικός φασισμός περιμένει μια ευνοϊκή στιγμή για να ξεκινήσει με την επόμενη εισβολή εναντίον των απελευθερωμένων περιοχών της Βορειοανατολικής Συρίας. Είναι πολύ πιθανό ότι η πρόσφατη αναμέτρηση δυνάμεων στο Idlib πρέπει να θεωρηθεί μέρος των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας σχετικά με την τύχη της Βορειοανατολικής Συρίας. Ακόμη και ο πόλεμος δια αντιπροσώπων στον Καύκασο, μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενία, θα μπορούσαν τελικά να εξυπηρετήσουν τον Ερντογάν μόνο ως διαπραγματευτικό χαρτί για να πάρει το πράσινο φως για εισβολή σε άλλες περιοχές της Συρίας.
Τα πρόσφατα γεγονότα και οι αλλαγές στην ισορροπία ισχύος μας δείχνουν για άλλη μια φορά με κάθε σαφήνεια πόσο εύθραυστες είναι οι συνθήκες και οι συμφωνίες στην πραγματικότητα. Μέσα σε λίγες ώρες η κατάσταση μπορεί να αλλάξει 180 μοίρες και η κατάπαυση του πυρός μπορεί να μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση. Σε αυτές τις εποχές, είναι σημαντικό να είμαστε σε επαγρύπνηση και να διατηρούμε την ικανότητα να αντιδρούμε και να παρεμβαίνουμε γρήγορα. Τα τελευταία κύματα συλλήψεων πολιτικών ηγετών του κόμματος της δημοκρατικής αντιπολίτευσης HDP από το καθεστώς του Ερντογάν δείχνουν και πάλι ότι η επιλογή τους δεν είναι ο διάλογος αλλά ο πόλεμος. Με το πρόσχημα της διοργάνωσης διαδηλώσεων αλληλεγγύης με την αντίσταση στο Kobanê πριν από έξι χρόνια το φθινόπωρο του 2014, 83 πολιτικοί της αντιπολίτευσης απήχθησαν πρόσφατα και φυλακίστηκαν. Το μήνυμα που στέλνει το καθεστώς είναι πολύ σαφές. Όποιος τολμήσει να αντιταχθεί στην πολεμική πολιτική του πρέπει να περιμένει πως θα βρεθεί στη φυλακή από τη μία μέρα στην άλλη με αυθαίρετες κατηγορίες. Οι εκστρατείες γενοκτονίας του τουρκικού φασισμού κάνουν για άλλη μια φορά πολύ σαφές ότι δεν υπάρχει προοπτική απελευθέρωσης στον αγώνα κατά του φασισμού χωρίς τη χρήση των όπλων, χωρίς τη συνειδητή χρήση της αυτοάμυνας, χωρίς τον ένοπλο αντιφασιστικό αγώνα. Το καθεστώς AKP-MHP έχει κηρύξει πόλεμο στις δημοκρατικές-επαναστατικές δυνάμεις της περιοχής, ένα πόλεμο ζωής ή θανάτου. Όσο δεν συντρίβεται το καθεστώς Ερντογάν και του Μπαχτζέλι, αυτός ο πόλεμος θα συνεχίζεται και θα επεκτείνεται.
Για όλους εμάς, για το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης, είναι σημαντικό να λάβουμε θέση σε αυτόν τον πόλεμο στο πλάι των συντρόφων/ισσων μας και να υπερασπιστούμε τον δίκαιο αγώνα για την απελευθέρωση. Όπως και ο τουρκικός φασισμός οργανώνεται παγκοσμίως και έχει γίνει παγκόσμια απειλή, το αντιφασιστικό μέτωπο πρέπει να είναι μια ενωμένη δύναμη, από τον ένοπλο λαό της Ροζάβα, τους αντάρτες στα βουνά, τις μονάδες εκδίκησης και τις πρωτοβουλίες που φωτίζουν τις νύχτες με τις πυρκαγιές τους στις μητροπόλεις της Τουρκίας, στα κινήματα αντίστασης στις ιμπεριαλιστικές χώρες και παγκοσμίως. Μπορεί να διεξάγουμε τον αγώνα με διαφορετικές μεθόδους, οι συνθήκες υπό τις οποίες οργανωνόμαστε και εργαζόμαστε μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά ο κοινός μας στόχος είναι να τσακίσουμε τον τουρκικό φασισμό και η διεθνή αλληλεγγύη με την επανάσταση στη Μέση Ανατολή μας ενώνει. Εάν καταφέρουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε παγκόσμιο επίπεδο και να νικήσουμε τον τουρκικό φασισμό μαζί θα είναι εύκολο να ρίξουμε το καθεστώς AKP-MHP στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Η επανάσταση στη Μέση Ανατολή θα κερδίσει – ο φασισμός θα τσακιστεί!
μετάφραση/επιμέλεια RiseUp4RojavaGreece
